Mostrando entradas con la etiqueta Diario electoral. Mostrar todas las entradas
Mostrando entradas con la etiqueta Diario electoral. Mostrar todas las entradas

martes, 25 de julio de 2023

Voté, voto y votaré

Nota: Escribié iste post lo 23 J de maitins cuan acababan d'ubrir-se los colechios electorals. Por agora hemos ganau, como poco, tiempo. Ya veyeremos lo que pasa a la fin. En las siguients eleccions, pase lo que pase, tornaré a votar.

Un cartel en lo barrio anuncia una charrada. Lo suyo titol, “Avance de la derecha y crisis del progresismo: ¿cómo hemos llegado hasta aquí?”. Abaixo, los nombres d'os ponents. Mas abaixo, un lema diz “Este 23 J voto nulo o abstención.” Me pienso un rato si ye groma y me fa tentera d'agafar un rotu y relacionar con una flecheta la pregunta y lo lema. “¿Cómo i hemos arribau? Pues votando nulo u abstenendo-nos.”

Sé que ye una falacia y que nomás ixo no responde a la pregunta. Sé que nomás l'acto de votar cambea poco u cosa. Pero tamién sé que votar nulo u abstener-se ye de tot inutil y nomás se consigue, precisament, que la dreita pueda ixamplar lo poder que tien. No podemos, u ye bien dificil de fer, actuar en atrás arias de poder como la mediatica u la chudicial. Manimenos en lo poder politico-institucional sí que podemos influir en que las personas que ocupen ixos cargos, si no decents, a lo menos no sigan nazis.

La batalla por la civilización se libra toz los días y en toz los cabos. Pero en la chornadas electorals no se m'ocurre garra acción que cambee mas la nuestra realidat y la d'a sociedat en conchunto que votar. Lo voto nulo u l'abstención no cambea cosa. No cuenta pa cosa. No se gana res. ¿Qué pasaría si lo porcentache puya tres, cinco, diez puntos? Cosa. A l'atro día lo narco y lo nazi se meten d'alcuerdo pa joder-te la vida un poquet mas entre que leyes, en ixas ringleras que s'adedican en toz los comicios a las curiosidaz que ha puyau lo voto nulo.

Cal desacralizar lo voto. No ye un achuste ni un churamento de fidelidat. No cal asperar a la candidata perfecta y mesianica que nos represiente a lo 100%. Ni sisquiá a lo 90. Como s'ha repetiu tanto en ista campanya, pa ilusionar-te, ves ta Disneyland. Voto siempre. Con ilusión, tasament lo he feito dos vegadas. En istas zagueras, con prou pampurria, la verdat. Por muitas razons que no fa falta que explique porque no aporta res. Voto porque creigo que, estratechicament, nos conviene. Porque qui siga en ixos puestos de poder y chestión me puet fer la vida una mica menos dificil. Voto porque los politicos nomás te fan burro falso si asperas bella cosa d'els. Nomás aspiro a que no me emboliquen mas la vida que prou empandullo tiengo ya. Voto porque lo día d'as votacions ye la cosa mas util que puedo fer, porque no votar no tien mica utilidat. Voto tranquilo, porque si m'entivoco de candidatura u d'estratechia no tiengo garra problema en reconoixer-lo y no voi a pasar mica vergüenya en decir “pues sí, pues m'entivoqué y talment hese caliu que votase a otri. Prebaré d'aprender pa las siguients”.

Escribo isto en la chornada electoral, de maitins, cuan acaban d'ubrir los colechios electorals. Voté fa días, por correu. La ringlera yera bien larga. Creigo que, en cheneral, la izquierda ha feito una buena campanya pa unas eleccions que veniban perdidas, con pocas alufras. Levo los zaguers meses prebando de fer venir a buenas a una patacada d'abstencionistas que dudaban si votar en ista ocasión en veyendo la situación. Sisquiá les haigamos convenciu y cuan leigas isto tiengamos la posibilidat d'un gubierno que no nos embolique mas la vida, que prou empandullo tenemos ya.

jueves, 15 de junio de 2023

Pactos d'un fuello. Diario electoral 03

Un treballo de clase de 1º d'ESO. Y con mala nota. Ixo pareixeba l'acuerdo PP-VOX pa gubernar lo País Valenciano, con chenialidaz como "Libertat pa que todos podamos esleixir" u "Sinyals d'identidat pa desfender y recuperar los nuestros sinyals d'identidat". Ixe acuerdo se fació en tasament bella hora y cuento que, en realidat, lo farían en 10 minutos y adedicarían la resta a preguntar-se por la familia u pretar-se un gin-tonic. Entremistanto, la izquierda yeranos fendo-nos pallas mentals sobre fuellas de ruta, tricolotiando-nos por cualsequier detalle y chitando sal en l'hortal d'o vecín de trinchera. 

Creigo sincerament que una d'as fortalezas d'a izquierda ha d'estar lo metodo. Que lo debat y la reflexión han d'estar continas. Que siempre hemos d'estar revisando los nuestros postulaus ideolochicos pa no esdevenir dogmaticas. Pero talment no pas toz los días y talment no pas con seguntes qué intensidaz.

En la dreita tamién i hai diversidat. Liberals, democristianos, faxisitas senso stricto... Toz saben qué piensa la resta y aplazan lo debat a haber conseguiu lo poder. En la izquierda sabemos perfectament de qué coda ye cada una d'as nuestras familias. Sabemos que los temas a on que no coincidimos son bels pocos. Belun de mas fundo, belatro de mas superficial. Pero sabemos lo que i hai. La escenificación d'o pacto d'o País Valenciano nos habría de fer reflexionar. No digo que copiemos ixa indignidat, pero sí que talment podríanos fer uns acuerdos mas basicos y que no calga procesos de anyos pa decidir un programa ideyal que dimpués no podremos aplicar por diferents motivos: lo primero, porque no haigamos conseguiu lo poder entre atras razons por estar-nos mas a debaz esterils que a estratechicos; lo segundo por la propia urchencia d'a vida que obliga a improvisar y a aplicar las politicas como buenament se pueda, ¿u ye que s'hese puesto fer un progama que tenese en cuenta la pandemia u la guerra en Ucraína?; y lo tercer porque a no estar que faigamos una revolución, lo poder d'a izquierda habrá d'estar compartiu con lo PSOE que nunca no deixará implementar seguntes qué politicas. 

Dimpués d'una semana de pacto Sumar-Podemos seguimos con lo ferrete d'o veto d'Irene Montero. No sé si dende Sumar creyeban que Podemos reblaría en iste tema y se callaría. No sé si en Podemos son conscients d'o mal que puet fer a la coalición d'a que ya en fan parte prolargar lo tema tantismo. Lo debat ideolochico -y por ende de personas que represienten ixa ideolochía con toz los suyos matices - ye vital en la izquierda y ye menester pa que de verdat sigamos una teoría politica liberadera y transformadora. Pero si ya sabemos quí somos y qué pensamos cada ún, talment habríanos de deixar ixe debat pa lo tiempo entre procesos electorals y, cuan sigamos en istas dinamicas, priorizar cuestions estratechicas. Ye penible y fiero, pero mas en será deixar lo poder en mans de clicas como la chentucia que gubernará lo País Valenciano los siguients cuatro anyos.

Si bella cosa ha teniu de bueno l'adelanto electoral ye que s'ha contrimostrau que las izquierdas se pueden meter d'acuerdo sin aprecisar procesos larguismos de debat que acaban cremando a-saber-la chent y con trenta escisions. Sí se puet. ¿Ye pior lo resultau, son piors las listas y los suyos representants, que si s'hese teniu seis meses mas?. ¿S'hese feito una coalición millor? Lo dudo. 

Pasarán las eleccions y, pase lo que pase, tendremos que solucionar isto de cara a los procesos de 2026-2027. Podemos empecipiar a l'inte a fer-lo y permitir-nos un debat fundo y serio que estableixca un metodo de participación real y lo mas horizontal posible en un sistema que por definición no en ye u aguardar a zaguer hora y asumir que los pactos se farán sobre personas y puestos seguntes lo suyo peso electoral, como fan los fachas, pero con una redacción una mica menos vergüenyosa.

lunes, 5 de junio de 2023

Adéu, Ciutadans. Diario electoral 02

Fa cuatro anyos, en la investidura de Pedro Sánchez, Arrimadas no deixaba de fer momos. En primeras sinyalaba a lo recient nombrau president. Contino le deciba que se’n iría. Y acababa fendo lo cucullet como un personache d’as cintas de mafiosos. Lo partiu suyo lo lideraba Albert Rivera, ixe que bel anyo antes le preguntaban en l’Hormiguero si se veyeba como president. Yeran los buenos tiempos de Ciudadanos, lo partiu que lo president d’o Banco Sabadell heba dito que feba falta: un Podemos de dreitas.

Toz dos ya son en atros negociaus. Las ratas van fuyir d’o barco con los primers foradez y agora no i queda que cuatro irreductibles.

Creyeba que brindaría lo día que viyese lo naufrachio d’o partiu narancha, pero las sensacions son bien diferents. ¿Me’n foi contento? Prou que sí. Que Ciudadanos faiga fallita ye la certificación d’o fracaso d’un prochecto de dreitas que arroclaba voto de chent no tant de dreitas. Pero, en veyendo la noticia d’a, antes mas fature, agora caricacha Inés, abandonando lo suyo puesto, me trobé con bell sentimiento de tristura, por diferents razons.

La primer, por pura empatía. He visto dispareixer muitas organizacions y prochectos a on que he participau u por los que teneba bel carinyo. Sé lo que cuesta montar un colectivo y la pena que fa veyer-lo eslanguir-se. Asinas que cuan veigo bel caso asinas no puedo deixar de pensar en toda la chent que i ficó fayena y ilusión. En la militancia de base, que los cuadros ya tendrán bel apanyo presto en las interpresas que los financioron.

La segunda porque la desaparición de Ciudadanos no deixa popiello a lo votant facha. Toz los votos suyos los han replegaus PP y VOX. Bels pocos, lo PSOE. Lo suyo fracaso ye lo d’ixe centro liberal que preboron de representar antes UCD, CDS, UPyD y un ciento de partidez mas chicoz. Ye embolicau que funcione un partiu asinas en tener l’espacio politico ocupau por un PSOE de tot socioliberal y un electorau que se siente representau por lo PP.

La tercer, la mas practica. Barrunto que buena parte d’a victoria d’o PSOE y las izquierdas en las eleccions prepandemicas yera d’a división d’a dreita. Igual como nos ha pasau en istas municipals y autonomicas ¿cuántos votos a VOX y Cs se quedarían sin representación por bien poco? Que Cs no se presiente ye una mala noticia. Toz ixos votos de fachetas iban a ir t’a vasuera igual como fuoron muitos d’os nuestros en ista zaguer convocatoria. Que ye verdat que ya no en yeran guaires, pero toda piedra fa paret.

Asinas que sisquiá lo reconsideren, faigan caso a Edmundo Bal, y acaben presentando listas en tot l’estau conseguindo sumar en cada circunscripción un 0,1 % menos d’o que cal pa conseguir diputau.

jueves, 1 de junio de 2023

A prioris y posterioris: Diario electoral 01

Diz que i hai cambio de ciclo politico. Que plegan anyos de gubiernos de dreitas, chunto con lo ultrafacherío. Pareixe bella mena de maldición, inevitable, contra la que no podemos que encocolar-nos en posición fetal aguardando a que lo mal pase. Atros son mas optimistas y desfienden que encara tenemos la oportunidat de aguantar lo lapo que l'electorau nos ha fotiu y que, lo menos en l'estau quede un gubierno meyo civilizau. No soi un buen analista politico y no voi a iluminar-tos con grans reflexions que faigan chirar lo resultau, pero quiero aportar la mía envista sobre tot lo que pasa arredol d'istos meses electorals y, si puedo, fer honra pa que iste agüerro lo mundo siga un poquet menos mierda. Empecipio hue con iste Diario electoral, que no sé guaire bien encara t'a on irá.

A prioris y posterioris:

Las semanas d'antes d'as eleccions mas d'una persona me preguntaba qué iba a votar pa todas dos convocatorias electorals. Fa tiempo que desmitifiqué lo voto, que lo de fer-lo "en conciencia" m'importa prou poco y que las razons estratechicas me pesan muito mas que no atras. En primeras, pa las Cortz aragonesas toz los partius dignos de votar-se teneban asegurada representación. Pa lo Concello de Zaragoza, la situación yera prou mas dificil. Todas las encuestas que s'iban publicando en ixos días sinyalaban lo mesmo: que Zaragoza en Común, Podemos y Chunta Aragonesista quedarían arredol d'o 5% de voto, lo que menazaba con que pasase lo que a la fin pasó: que un, dos u mesmo las tres candidaturas se quedasen sin representación. I heba voces, ixos días, que consellaban concentrar lo voto en una u atra opción. Atras, iban a contramán, desfendendo que caleba forzar de bella manera que todas tres fuerzas en aconseguisen, de representación, apostando por un 10+2+2+2 = 16 que dase l'alcaldía a Lola Ranera, con lo refirme d'a resta d'a izquierda.

Voté a ZeC. No sin dudas. Las encuestas deciban que yera qui mas probabilidaz teneba de quitar concellers. Yera tamién la candidatura que mas me convenceba y que creigo que millor treballo ha feito en istos anyos. Asinas que chuntaba lo voto estratechico y de conciencia, con tot lo miedo d'o mundo d'entivocar-me y que Podemos y CHA quedasen por dencima y hese "aventau" lo mío voto. A qui me demandaba consello no le podeba responder. ¿Y si ZeC quedaban zaguers? ¿Y si teneban razón los de repartir voto? ¿cómo se reparte voto de manera eficaz? A la fin lo mío voto sí que contó, pero me podeba haber entivocau como lo facioron muitismos companyers que apostoron por las atras opcions.

A la mayoría d'os que me preguntaban les teneba igual a quí votar d'ixos tres. Yo les deciba que votaría a ZeC pero que no podeba dar-les garra razón de peso pa que no votasen a los atros dos, que no bi heba garra garantía de que ixe mas-menos 1% fese chirar lo resultau a favor d'una u atra lista.

Agora muitos carranyan a qui votó Podemos u CHA. Yo me veigo incapable. Lo marguin d'error d'as encuestas podeba haber fallau y que l'orden de voto hese estau bien diferent. Lo ret ye a rebutir de capitans A posteriori que entonan ixe "¿veyes como teneba razón?". Creigo, sincerament, que no bi heba garra razón de peso pa apostar por una u atra estratechia en lo momento que se presentoron ixas tres candidaturas a lo concello. 

Sí que i hai motivos pa carranyar a los responsables d'haber plegau a ixa situación d'as tres candidaturas. U las d'as cuarto de Uesca, que no en charro porque desconoixco mesmo mas. Ya se sabeba que ixo podeba suposar que cualcuna quedase difuera d'o concello. Mesmo todas, como pasó en Uesca. La rematadera estió la presentación de Aragón Existe en las municipals zaragozanas en unatra d'as maniobras sinsentiu que ha feito ixe ¿partiu? ¿plataforma? ¿penya? y que aduyó a fer venir la situación que tenemos hue en la ciudat. Se sabeba que isto podeba pasar y, con tot y con ixo, se tiró entabant. ¿Pa qué? ¿Por qué? ¿Tanto pesan los vuestros egos? ¿Tant grieus son las vuestras diferencias? ¿De verdat una candidatura de reivindicación d'o entorno rural y d'o territorio vuedo tien la necesidat de presentar-se en una ciudat de 700.000 habitants? ¿Cuals son las diferencias programaticas muncipals entre ZeC, Podemos y CHA? ¿Cuántas vegadas hesen votau diferent en la lechislatura d'haber conseguiu representación?

Lo clamamiento a lo voto util ye de buen fer a posteriori. Y bien perigloso, por cierto, ya que ixa linia de razonamiento acaba en un voto a lo PSOE, que ha contrimostrau istos zaguers anyos que cuan fa bella cosa d'izquierdas ye porque la izquierda le obliga, no pas porque se lo creiga. Pero lo que sabebanos todas, antes d'as eleccions, yera que lo escenario de que buena parte d'o voto d'izquierdas se quedase sin representación yera bien probable. Sisquiá haigan aprendiu. No nos ne queda atra si queremos evitar la barbarie que s'acerca.