viernes, 13 de junio de 2014

En ascuitando: Ja n'estic fart, de Pirat's sound sistema

Un d'os millors conciertos de tot lo Viñarock d'estianyo estió lo que facioron Pirat's sound sistema. Yera una colla que tasament conoixeba quatre u cinco cantas. Con tot y con ixo no deixé de bailar en tot lo concierto. En tornar ta Zaragoza he iu ascuitando más cantas d'a colla, y tos la recomiendo a todas. Un d'os temas que más goi me fa, y con una letra más pincha ye Ja n'estic fart (Ya en soi farto). Aplicable, antimás, tantismas vegadas... 


Ja n'estic fart. Pirat's Sound sistema (Disco Em bull la sang)
Ya en soi farto
farto de tener miedo en caminar, no saber a on pisar
ya en soi farto
somos lo que queretz amagar
somos os mesmos que siempre recibimos a embute
a qui negatz a identidat
somos y sabemos bien lo que queremos
la tierra esfendemos palmo a palmo

quiero pisar tierra firme
quiero trencar totz os vinclos, trencar con a cadena
quiero estar libre ta decidir en casa mia
decidir o mio futuro sin miedo a la condena
quiero fer tranya, quiero sentir-me pleno
quiero no sufrir o vuestro odio perverso
poder disfrutar d'iste mundo tant incierto
sin miedo a represalias, sin miedo a miramientos
qui siga libre de pecau que arrulle o primer cantal
qui vieda toda consulta que no charre de respeto
qui ye miserable, qui no tien vergüenya
qui imposa las leis, qui imposa las normas
tensar a cuerda puede dispertar a revuelta
a carranya d'o pueblo s'alimenta con trucazos de porra
qui tien a razón no ye pas qui tien a fuerza
callando toda opinión, provocando...

Ya en soi farto
farto de tener miedo en caminar, no saber a on pisar
ya en soi farto
somos lo que queretz amagar
somos os mesmos que siempre recibimos a embute
a qui negatz a identidat
somos y sabemos bien lo que queremos
la tierra esfendemos palmo a palmo

Unatro trucazo
unatro transtorno
unatra agresión
unatro chito de dolor
unatra muestra, muestra de rencor
unatra puncha clavada en o mio corazón
a vuestra sentencia, vestimos de luto
as vuestras promesas, a nuestra aflicción
a vuestra parola, a nuestra garchola
tiengo una coraza que me fa sentir más fuerte

Unatro trucazo
unatro transtorno
unatra agresión
unatro chito de dolor
unatra muestra, muestra de rencor
unatra puncha clavada en o mio corazón
toda iniciativa troba oposición
a vida d'o pueblo, siempre o vuestro no
as nuestras ideyas, a vuestra foscor
tiengo una coraza que me fa chilar...




jueves, 12 de junio de 2014

As actitutz en os colectivos: Entre l'abrazismo y o guayonismo ha d'estar a virtut

Un d'os tantismos retos que as cuchas tenemos, y que más son cambiando en zagueras, son as dinamicas internas en os colectivos. Antiparte d'as propias estructuras de funcionamiento, que ixe sería atro tema, a traza de relacionar-se entre as personas ye una d'as qüestions que puede fer creixer u no pas una organización u movimiento social. Más que más si ye chicota. A traza de relacionar-se d'as personas aintro d'un colectivo humano diz muito d'ixe colectivo, d'as personas que'n fan parte y d'a capacidat transformadera d'o mesmo.

Quan dentré en Chobenalla Aragonesista puedo decir que prencipié a mia vida politica. Ya heba leyiu muito, teneba as mias ideyas, iba a soben ta manifestacions y actos, ... mesmo heba feito parte de bell colectivo antifaixista de vida breu. Pero os mios empecipiallos de verdat estioron en ixe colectivo que tantas alegrías y penas me dio.

L'ambient que trobé en dentrar-ie estió de una colla quasi d'amigos con intreses comuns: a luenga, a ecolochía, a cultura, l'internacionalismo, ... Con tot y con ixo, a meya d'edat yera prou baixa y os conoiximientos que tenebanos "as nuevas", yeran radius de tot. Sí que bi heba bells quantos que ya i levaban prou tiempo y, con mayor u menor encierto, sabioron aduyar-nos en a nuestra formación politica. Pero creigo que una d'as millors cosas que tenebanos yera que muitas d'as personas que i yeranos, aprendebanos a o mesmo ritmo, y prencipiabanos dende alazetz parellanos.

Ya en ixas envueltas, difuera de Chobenalla (y en bella chicota mida tamién aintro), se nos miraba como "no puros" u "no guays". Con muita razón probablement, dende l'anvista de qui ya conoixeba CHA y viyeba venir lo que a la fin pasó, pero tamién con una actitut farute y bambosa, que nunca no podié aguantar. Ixa mesma actitut que hue contina, en parte d'o independentismo aragonés y de muitos atros movimientos socials y/u politicos.

Ixa actitut que fa que, ta que puedas estar digno de charrar-te, t'has d'haber leyiu tot Marx, os catenazos de Gaspar Torrente, estar indepe dende que tetabas y charrar aragonés como un chistavín d'o sieglo pasau. (Bueno, isto pareixe que no importaba tanto en zagueras). Quiero creyer que agora se me tien bella mica de respeto en l'independentismo aragonés u que a lo menos dengún no dubda d'o mio compromís, en a mida que lo tiengo,Pero una vegada, no'n fa tanto, ni yera indepe, ni m'heba leyiu que O Capital, ni sabeba qui yera Gaspar Torrente y charrutiaba l'aragonés como si no m'hese leyiu que a gramatica de Nagore, y poco. Todas hemos de prencipiar por bell puesto. Todas hemos d'aprender y a todas nos han de deixar una chanca a on que refirmarnos quan no'n sabemos guaire, u brenca.

A soben se diz que l'ambient en bells colectivos y movimientos socials ye furo y ye verdat. Qualsiquier que dentre nueva en seguntes que puestos, ha de viyer como se le fan a mofla, se le miran con cenyo de superioridat u le corrichen de malas trazas terne que terne. Muitas, a tamás de tot, queremos continar-ie y, fendo un poder, no reblamos y treballamos diya par d'atro ta aprender y luitar por as nuestras ideyas. Muitas atras, en haber d'esleixir entre aguantar ixo u estar-se chugando a la Play, trigan a segunda, con toda la razón d'o mundo.

L'atra corrient, oposada a ixe "guayonismo" (de guay), ye bella mena de "abrazismo", que no conoixeba dica fa no guaire. Dica que prencipié a interactuar con colectivos con una militancia más hippie, que a suya filosofía, antimás, s'ixemena a tot meter por as cuchas alternativas. Si o guayonismo deixa a un costau qualsiquier consideración sobre os sentimientos d'as personas y se la bufa si fulanico u menganica ye de buen implaz en una organización, l'abrazismo fa tot lo contrario y se centra en que todas y totz sigan goyosas, ixublidando que os colectivos politicos y socials, tienen obchectivos politicos y socials que cumplir.

Asinas se invierte (u malfurria, seguntes a qui le preguntes) prou tiempo en dinamicas grupals y tallers endrezadas a que todas nos sintamos bien. Tiempo que se pierde de l'acción politicosocial. Antiparte d'o feito de que belunas nos sentimos mal fendo seguntes que dinamicas grupals (yo, por eixemplo, qualsiquier que tienga contacto fisico con atras personas), por as experiencias que he teniu, ista mena de colectivos rematan en collas d'amigas que deixan de tot os obchectivos que orichinoron a organización. Lo qual ye muito bien, pero tien una capacidat transformadera d'a sociedat que tiende a zero.

O guayonismo fa que a chent, encara que a soben carranyada y isolada en un ambient hiperpolitizau, contine en a militancia. Ixo sí, espanta a qualsiquier persona que quiera dentrar-ie, fendo-le imposible u muito dificil creixer dillá d'unas mugas chiquetas, fendo a suya capacidat transformadera d'a sociedat parellana a la de l'abrazismo.

O 15M teneba muito, en a mia opinión, d'ixe abrazismo. Podemos, o suyo hereu, pareixe que se ye aluenyando prou d'ixas dinamicas, y que encara no ha dentrau en o guayonismo. De feito, a formación politica de buena parte d'as suyas bases ye quasi nula. Ixo ye de vez un mal y una oportunidat. Un mal, que les ferá esbarizar-se de cabo ta quan, y repetir errors pasadas. Una oportunidat de crebar con muitas ortodoxias en formas y fundos d'as cuchas organizadas, y d'os vicios que trayemos d'o sieglo anterior.

En bell puesto entre as dos posicions ha d'estar a virtut. A vida politica no puet esdevenir un contino test de pureza ideyolochica, ni un mundo de flors y colors pleno de sensacions afalagaderas.

Un colectivo que no cudie d'a suya militancia empacha que s'esvielle, cheneracionalment y ideyolochica. Un que no fa que cudiar-la, no aduya en l'empente que nos cal ta trayer ixe "atro mundo posible".


viernes, 6 de junio de 2014

Enamplando / ixamplando l'aragonés 02

En isto de l'aragonés cal parar firme cuenta d'o que s'escribe ta privar de fer errors. Siempre, dende que empecipié a aprender, he teniu chent arredol que me corriche con mayor u menor educación y con mayor u menor razón. Pero lo que sí que ye cierto ye que totz qui amamos y femos servir ista luenga, hemos de fer un poder por conoixer-la de verdat y no maltractar-la masiau. Ye dificil, en no tener una autoridat lingüistica ni una normativización, pero de vez tien un punto apasionant.

Toda ista retolica no ye que ta chustificar un chiquet apunte antes de tornar a fer "enamplando / ixamplando l'aragonés" una sección de curta vida que en siet anyos, no ha teniu que un post. L'apunte ye sobre o propio titol d'a sección. Como fa poco bi habió debat en o FB de Candalieto, (que se i fa más debat y con prou más de suco que en os parlamentos) sobre enamplar u ixamplar, meto contino lo que he trobau en os libros que he puesto consultar en a biblioteca de Nogara (Sisquiá tenese diners ta tener-los totz en casa). Todas as referencias bibliograficas las tenetz abaixo.

Primer de tot, as dos formas, ixamplar y enamplar, no las he trobadas en muitos d'os vocabularios y replegas consultaus. Lo que he trobau ye isto:

A forma enamplar nomás la he trobada en MARTINEZ RUIZ (2008) y en BARCOS (2007). En a primer con o significau de ensanchar, ampliar. En a segunda como v. tran. Ensanchar, crecer, hacer grande. Tb anchar.

A forma ixamplar, u parellana, sale bell poco más, con significau parellano y con unatro. MARTINEZ RUIZ (2008) amién la replega con o significau de ensanchar, ampliar / desplegar, extender. Asinas que, como viyeremos agora, ye prou completo. En TOMÁS (1999) apareixe como v. tr. Abrir ampliamente, ensanchar. Y anota: Voz en desuso. Cfr. cat. eixamplar, oc. eisamplar. En MASCARAY (2013) se troba ixampllí como extender, ampliar, llenar. y en mete d'eixemplo "Mira-te-lo per detrás, s'ha ixamplliu una animalada". 

Como quasi siempre que consulto cosas d'istas me levé sorpreseta en trobar-me con atro significau d'o verbo, que no conoixeba. BLAS y ROMANOS (2005) traducen ixamplar como Desplegar las alas las aves. Quasi lo mesmo que ROMANOS y SÁNCHEZ (1999): Desplegar las alas las aves, abrirlas, qui antimás meten un eixemplo: "ixa gallina ixampla as alas porque fa calor".

O TRESORO D'A LUENGA, que podetz consultar en iste vinclo, no cuaterna en a versión en papel enamplar, encara que sí lo fa en a base de datos electronica. Ixamplar, sí que sale en as dos, con os dos significaus debantditos y tamién con as trazas ixamplí(r) y ixampllí.

En garra cabo he conseguiu trobar sustantivos como ixampladura, ixample u parellanos, que tanta honra me ferían en o mio charrar cutiano. Ixo lo deixo ubierto a debat en os comentarios, si queretz.

Aspero, dimpués d'ista chicota explicación, tornar a fer más a soben un Ixamplando l'aragonés (que anuncio que cambiará de titol seguntes a humor que tienga ixe diya), con atras cosetas que trobe por os libros.


Bibliografía:

MARTINEZ RUIZ, Antonio. Vocavulario básicao bilingüe aragonés - castellano y castellano - aragonés (3ª ed.). Pubicazions d'o Consello d'a Fabla, Uesca, 2008.

BARCOS, Miguel Ánchel. El aragonés Ansotano. Estudio lingüístico de Ansó y Fago. Gara d'edizions, Zaragoza, 2007.

TOMÁS ARIAS, Chabier. El aragonés del Biello Sobrarbe. Instituto de Estudios Altoaragoneses, Uesca, 1999.

MASCARAY SIN, Bienvenido. Vocabulario del habla de Campo (Ribagorza, Huesca). Xordica Editorial, Zaragoza, 2013.

BLAS GABARDA, Fernando y ROMANOS HERNANDO, Fernando. El aragonés de Baixo Peñas. Gara d'edizions, Zaragoza, 2005.

ROMANOS HERNANDO, Fernando y SÁNCHEZ PITARCH, Fernando. L'aragonés de A Fueba. Bocabulario y notas gramaticals. Publicazions d'o Consello d'a Fabla, Uesca, 1999.

NAGORE LAÍN, Francho y VV.AA. Endize de bocables de l'aragonés seguntes os repertorios lesicos de lugars y redoladas de l'Alto Aragón (Tresoro d'a luenga aragonesa). Instituto de Estudios Altoaragoneses, Uesca, 1999.

miércoles, 4 de junio de 2014

A zaguer renuncia a o Trono de Fierro

AVISO: SPOILERS DE TODA LA SAGA DE CANTA DE CHELO Y FUEGO Y D'A SERIE CHUEGO DE TRONOS. LEYE BAIXO A TUYA RESPONSABILIDAT

Iste post surtió, como podretz esmaixinar, d'a noticia de l'abdicación de Chuan Carlos I. Prencipié a pensar si conoixeba bell caso parellano en a historia recient de Ponient y no me'n salió garra. Pero sí un personache que heba renunciau a la corona (que no abdicau) y que antimás saliba en a serie. Ta forro de bota, ye un personache muito vinclau a unatro bien important en o pasau, present y futuro d'a saga. Soi charrando de Aemon Targaryen y lo suyo chirman Aegon Targaryen, cinqueno rei d'ixe nombre.

Antes de prencipiar con os Targaryen, por Facebook belun me sinyaló a Robert y Ned como as zaguers personas en haber renunciau a lo trono, asinas que talment calga fer bellas apreciacions. Efectivament Ned tenió lo trono bien amán dimpués d'a Rebelión de Robert, pero nian estió proposau ta ocupar-lo, ni teneba garra dreito de sangre. Con o funcionamiento d'os Siet reinos y estando d'o Norte lo teneba malament ta reinar. Robert, manimenos, ye bisnieto de Aegon V Targaryen por lo que, encara que prou amerada, teneba sangre reyal y dreito d'herencio. Quan muere Robert no nombra sucesor a Ned, como muitos erroniament piensan. Lo nombra rechent d'o reino porque Joffrey, l'hereu "oficial" ye encara menor d'edat. Alavez Ned no renuncia a lo trono, porque nunca no ye nombrau rei, ni sisquiá le'n proposan. Nomás rechent. Ta establir una contimparación: Tywin no ye rei mientres a primer parte d'o reinau de Tommen, encara que exerce como tal. O testamento de Robert alzaba ixe mesmo rol ta Ned.

Aemon Targaryen sí que renunció a lo trono. Ye, que yo sepa, l'unico personache d'os zaguers sieglos d'historia que renunció voluntariament a lo trono de fierro. Beluns como Aerys I, deixoron en a practica reinar a atros (Brynden Ríos en iste caso), pero no renuncioron a la dignidat reyal.

Aemon Targaryen naixió tercer fillo de Maekar I. Quan prencipia Chuego de tronos tien, si fa u no fa, 100 anyadas. En estar tercer fillo y improbable sucesor a lo trono, estudió en a Ciudadela ta Mayestre, conseguindo a cadena. Quan su pai morió, un Consello Reyal se reunió ta esleixir sucesor, ya que os candidatos pareixeban prou penibles. Os dos chirmans de Aemon ya yeran muertos en ixas envueltas. Uno por una malotia de transmisión sexual y l'atro por beber fuego valyrio. Ya podetz preixinar que mena de Targaryen yeran, no?. A suya cachimalla tampoco no yeran buenas opcions t'a uellada d'o debantdito consello, en no estar que borches. Asinas que decidioron d'ufrir-le o trono a Aemon a tamás d'estar un mayestre y, alavez, haber feito voto de no tener tierras ni titols.

Aemon renunció a lo trono, fendo que o Consello chirase os uellos ent'o suyo chirmán chicot, Aegon, qui sí que lo acceptó, y reinó como Aegon V Targaryen, sinyor d'os Siet Reinos, rei d'os andalos y os primers hombres, .... ya sabetz. Por si no'n estase prou, Aemon, que talment teneba un punto masoca, decidió d'unir-se a la Guardia d'a Nueit ta privar de que dengún no lo fese servir a ell contra o dreito d'o suyo chirmán a o trono. Aemon pasó la resta d'os suyos diyas en o Muro, dica que Jon Nieu, 998eno Comandant d'a Guardia d'a nueit lo ninvió t'a Ciudadela en un barco a on que morió.


Aegon V Targaryen estió rei gracias a la renuncia de Aemon. D'o suyo reinau no bi ha guaire escrito, pero no pareixe que estase especialment malo ni bueno. Sí que s'ha escrito bella cosa más sobre a profecía que le facioron y que ye arredol d'o que chira buena parte d'a saga y, sobre tot, d'as teorías d'os fans de Canta de Chelo y Fuego. A ell ye a qui Jenny d'as Piedras Viellas le fació la profecía de que, d'a suya sangre, naixería Azor Ahai, o Principe que estió prometiu. Dimpués d'ista profecía, que Aegon creyió punto por agulla, fació casar-se a los suyos nietos Aerys y Rhaella ta asegurar-se de que se fese realidat. Aerys, a qui se le conoixió como o Rei barrenau, y Rhaella, antimás de chirmans, son o pai y a mai de Rhaegar, Daenerys y Viserys Targaryen. Istos ya nos suenan más, ¿verdat?

Totz os descendients de Aegon V son potencials Azor Ahai's. Ye una d'as razons d'a suya importancia. Tanto os bisnietos suyos, Rhaegar y Daenerys, como o bisnieto Aegon, si ye que de verdat ye ell, podrían estar o Principe prometiu. Por ixo tamién ye important a paternidat de Jon Nieu. Porque de confimar-se a teoría R+L=J tendría sangre d'Aegon V y sería unatro candidato.

Por si ni bi ha prou empandullo,a sangre d'Aegon V plega dillá d'a propia casa Targaryen. Por eixemplo t'a familia Baratheon. A filla de Aegon V, Rhaelle, ye a lola de Robert, Stannis y Renly, en haber-se casau con o sinyor d'a casa Baratheon d'ixas envueltas. Por lo que tamién Stannis ye descendient de Aegon V y, alavez, candidato a Azor Ahai. Igual como a filla suya Shireen u os milenta fillos bordes de Robert.

Ta forro de bota, atra familia tamién podría tener o suyo porcentache de sangre de Aegon V: os Lannister. A famosa frase d'as "libertatz" (cap. 8 de Daenerys en Danza de Dragons) que se prenió Aerys II (nieto de Aegon V) con Joanna Lannister, muller de Tywin y mai de Jaime, Cersei y Tyrion, ubre a puerta ta que belun d'os suyos tres fillos u os suyos tres nietos (Joffrey, Tommen y Myrcella) sigan tamién candidatos. Qui me leyetz, ya sabetz que ista ye una d'as mías opcions favoritas...

Encara que en os libros (y en a serie) apareixe poco, os zaguers diyas d'a vida de Aemon tienen bella importancia. En ells, ya con visions y delirios, remera la profecía. En sentir charrar d'os dragons de Daenerys, Aemon prencipia a creyer que ye ella la Princesa Prometida, ya que a parola "principe" en valyrio no tien chenero, por lo que no cal que siga un hombre, como dica alavez heba pensau. Por primer vegada, s'ubre patalera la opción de que Azor Ahai siga muller y de que siga Daenerys.

En o trestallo ya d'a fabulación, Aemon s'escribió con Rhaegar, mientres a suya vida, por lo que talment sí que tenese bell rol en hipoteticos plans ta salvar a linia Targaryen, quan prencipió a Rebelión de Robert. Ell mesmo le reconoixe a Jon Nieu que tenió a tentación de deixar o negro y intervenir en a guerra. Talment lo fese sin mover-se d'o Muro.

En o suyo viache t'o Muro, l'acompanyó un d'os personaches ta yo más misteriosos y apasionants: Brynden Ríos, de qui caldría charrar, y muito. Os dos compartioron destino mientres muitas anyadas. ¿Qui sabe qué charrarían u qué plans ferían? Tot lo que ye arredol de Brynden Ríos siempre me ha pareixiu que será de prou relevancia t'o cabo d'a saga.

AVISO: DENDE AQUÍ SPOILERS TAMIÉN D'OS CUENTOS DE DUNK Y EGG. SI NO HAS LEYIU THE HEDGE KNIGHT (EL CABALLERO ERRANTE, EN CASTELLANO) LEYE BAIXO A TUYA RESPONSABILIDAT


Diz que una d'as caracteristicas de Martin y de Canta de chelo y fuego ye que os personaches no son ni buenos ni malos, que tienen toda la gama de grisos, y ye verdat quasi siempre. Manimenos, en os Cuentos de Dunk y Egg, os dos protagonistas son buenos-buenos. U a lo menos no son malos. Dunk ye l'eixemplo de caballero feito a si mesmo, con un gran sentiu d'a honor y firmes prencipios eticos. Egg ye un zagalet que, a tamás d'o suyo orichen reyal, aprende de Dunk precisament de la honor y a etica. Y como sabretz totz los que haigatz leyiu os cuentos de Dunk y Egg, Egg, no ye que a embotada de qui esdevendría Aegon V Targaryen, Sinyor d'os Siet Reinos, rei d'os andalos y blablabla...

Un inte.... un Targaryen, fillo de rei, que dende chicot se fa pasar por una persona "normal" y que ye educau con serios prencipios eticos y morals, mezclotiando-se con o pueblo, aprendendo humildat, etc...? A qué me recorda isto? Efectivament. A qui, de conquerir Ponient, podría estar o venient rei: Aegon VI. Siga u no Aegon qui diz que ye, os dos tienen vidas con firmes similitutz.

Aegon V ye un personache prou prou especial ta George Martin. Antimás d'adedicar-le os cuentos, a condición basica ta esdevenir Azor Ahai ye estar d'a sangre suya, que no ye poco. Por ixo, creigo que se ye infravalorando a importancia de Aegon VI. Aegon VI no nomás ye d'a sangre de Aegon V sino que a os dos se les entrenó ta estar "reis buenos". Muitas fans creyen que morirá a escape, que le redotarán u que ye un FuegoFosco (branca borde d'os Targaryen) y que, en descubrir-se perderá la suya lechitimidat reyal. Talment. Talment no.

Tamién tien bella similitut con atro personache bien important como ye Varys. Aegon V, de nino, se rasuraba o tozuel ta que dengún no podese viyer o caracteristico pel Targaryen. Si viyetz os debuixos de Egg u as portaladas d'as edicions en anglés, a escape nos trayen t'a memoria la imachen d'una versión infantil de Varys. Un personache que pareixe que tien tot un plan de futuro t'o reino y que muitas piensan que podría tener sangre Targaryen dreitament u perteneixer a los FuegoFosco.

Mesmo ta despedir-se, Aegon V, lo fació de traza spectacular y con misterio adhibiu. Bellas quaranta anyadas antes d'o prencipio de Chuego de Tronos, Aegon V, o principe y hereu suyo Duncan Targaryen, y o Comandant d'a Guardia Reyal Duncan (sí, o d'os cuentos) marchoron ta Cubillar Estiver, bella mena de residencia de verano d'os Targaryen. Nunca no en tornoron, en pretar-se fuego o castiello dimpués d'una gran esclatada. Ixe mesmo diya naixió Rhaegar Targaryen. Bi ha pocas mencions en Canta de chelo y fuego a la conoixida como Trachedia de Cubillar Estiver, pero soi seguro que ye un evento de importancia t'a fin d'a serie. Bell cosa i pasó, ye de dar, y bell diya lo conoixeremos.

A zaguer vegada que belun en Ponient renunció a lo trono de fierro, o rei resultó tant important que buena parte d'os afers más importants d'a saga tienen bella relación con ell.

Por un regular no meto fuents en istos posts, pero como en iste he consultau arrienda cosas, tos pencho bell vinclo, prou recomendable antimás:

Wiki de Chelo y fuego

Los siete reinos

El trono de hierro