martes, 9 de julio de 2024

Temazos 2024. Tierra de barrenaus 10x22

Las circunstancias d'as aqueferadas vidas nuestras facioron que, dende 2021 no nos chuntasenos pa fer lo tradicional programa de cabo de temporada. Afortunadament y fendo puzzles con las nuestras fayenas y responsabilidaz variadas, en iste 2024 torna l'especial Temazos pa rematar la temporada y marchar de vacaciones, que ya toca.

Puez sentir-lo y descargar-te-lo aquí.

Dabi, Tamara y Rubén tornan a acompanyar-me trayendo cada ún tres temazos diferents. Muita y diversa mosica a la que damos lo premio a posteriori, mirando de trobar cuál ye lo que mereixe. Como de cutio, muitas cancions de toz los estilos y, sobre tot, muitas risas y somardería a patacadas. 

Acaba asinas ista temporada 23/24 a on que aspero haber-tos trayito temas interesants y buenas propuestas mosicals, antimás d'haber aduyau a la difusión y promoción de l'aragonés, una d'as principals intencions d'iste programa. A l'atro anyo empecipia una nueva temporada, la oncena. Se fará  tamién lo deceno aniversario de Tierra de barrenaus radio, allá t'abril. Y aspero, pa ixo, contar con la complicidat de todas las oyents. Aspero las vuestras propuestas de tematicas y cancions y las vuestras cronicas d'o que queraz que amaneixca en las ondas.

Tanimientres aquí tiens dos nuevas horas de programa y una nueva temporada completa que anyadir a l'archivo sonoro de l'aragonés. Nos tornaremos a trobar en setiempre, en Radio Topo, Radio Espiritrompa y toz los rez socials.

Recuerda que puez ascuitar toz los programas en IvooxSpotify y la web de Radio Topo.

Programa #173

martes, 2 de julio de 2024

L'hombre que ya no le feban goyo los gatos, d'Isabelle Aupy

Cuan presiento Arroyuelo a soben me preguntan por las mías influencias u por los referents pa ixe libro. No me fa goyo contimparar-me con grans, pero a la fin trobo que, si quiero que s’entienda cual ye lo tono d’o libro, no me’n queda atra. D’atra man, personas que lo leyoron sin que les dase ixas referencias, a escape me comentan que les n’ha recordau a cualcuna d’ellas u mesmo a atras que nian i heba pensau. Son bien evidents: Amanece que no es poco y atras de Cuerda, los Monty Python, Terry Pratchett, Rodrigo Cortés…

Dende fa bel día podría anyadir-ne un. Un libro que no ye d’humor pero que en tien, d’humor, bella miqueta. Y sobre tot, muito absurdo. El hombre al que ya no le gustaban los gatos, de Isabelle Aupy, ye la histora d’una isla plena de mixins que, de bote y voleyo, en dispareixen. Chunto a lo protagonista, que nos recuenta la historia en primer persona, nos trobamos a cuantos personaches bien curiosos que concaran de diferents maneras ixa perda d’os gatos.

Lo libro tien firme medolla. Ye d’ixos de mal soltar, que yes deseyando de saber qué pasa contino, d’os que repasas lo que acabas de leyer terne que terne porque tien suco pa saboriar. D’os que, dimpués d’a primer lectura, te quedas con ganas de fer-ne una segunda pa sacar-le mesmo mas treslada.

I hai cuantas reflexions sobre la importancia de decir-le a las cosas por lo suyo nombre, contra la imposicions, arredol d’o poder d’os medios pa cambiar las ideyas… Le puez dar vueltas dica que te’n fartes. Un libro pa pensar y compartir capazos. Ideyal pa clubs de lectura.

Una d’as cosas que tenemos en común ye que la reacción d’os protagonistas no ye la que la persona lectora aspera. Debant d’un suceso trachico lo asumen con parsimonia, como si la cosa no fuese con els. No i hai ira, carranya ni rabia. Dengún no s’alticama u, qui lo fan, son una minoría incomprendida. Isto, que truca y fa muita gracia, ye una envista d’o mundo que comparto con Isabelle, l’autora. Ixe no comprender por qué no penchamos d’a forca, u guillotinamos, u a lo menos denunciamos todas ixas barbaridaz que nos fan. Cuento que i hai una perplechidat compartida en no entender por qué no se reacciona debant de seguntes que cosas.

El hombre al que ya no le gustaban los gatos ye publicau por Rayo Verde, en castellano y catalán y ha esdeveniu a l’inte un d’os libros favoritos d’os que levo leyius en iste 2024.

martes, 25 de junio de 2024

Calaixera 2024. Tierra de barrenaus 10x21

Ha pasau la millor semana de l'anyo u, como poco, una d'as millors. Ixa que empecipia con la pastera d'o verano y lo Tamborilé, las fiestas d'a Madalena, la semana cultural que nos deixa acotolaus, que contina con lo viache ent'o Poborina Folk y que remata pretando-le fuego a la chera de Sant Chuan. Y de rematadera, bien escamalladas, gravamos lo programa que tos trayemos hue.

Como ya s'ha feito costumbre, tenemos un programa mosical a on que zarramos los calaixos mosicals que hemos iu ubrindo durant l'anyo. Cuatre nuevos calaixos que suman repertorio mosical diverso en estilos, procedencias y luengas.

Lo primer, lo d'a psicocanción, con temas que fan referencia de bella manera a la salut mental. Seguimos con la canción-relato, prenendo como criterio que tiengan ixa estructura narrativa de planteyamiento, nudo y desenlace que nos amostraban en lo cole. D'a escuela, en charran las cancions d'o tercer calaixo. Y lo cuarto, d'as drogas, tot y que cuasi nos sale un monotematico sobre la heroina.

Pa l'atro anyo, ye bien probable que torne ista dinamica, asinas que si quiers proposar calaixos u cancions, no dudes en escribir-nos. Tanimientres, te convido a disfrutar d'istas dos horetas de mosica y capazo. Y lo 8 de chulio emitimos lo zaguer programa d'a temporada antes de marchar de vacacions. 

Recuerda que puez ascuitar toz los programas en IvooxSpotify y la web de Radio Topo.

Programa #172

 

martes, 18 de junio de 2024

Los libros y Obrint Pas. Tierra de barrenaus 10x20

Fa bella semaneta se republicaba Totes les cançons parlen de tu, la primer -y, por agora, unica- novela de Xavi Sarrià, ex-cantaire d’Obrint Pas. Sembrallibres la tornaba a publicar cuan fa diez anyos que amaneixió, como un d’os primers libros d’a, en aquellas envueltas, recien naixida editorial. Con ista enchaquia, reprengo un programa que teneba en ment dende habe tiempo y que completa una trilochía de especials sobre Obrint Pas. 

En iste programa repasaremos las relacions literarias d’a banda y d’os suyos components, a traviés d’obras bien diferents. Empecipiamos con un asayo sobre la historia d’o grupo. Tendremos narrativa, de man de Xavi Sarrià, con un libro de relatos y la debantdita novela. Tamién un libro ilustrau basau en una d’as zaguers cancions d’Obrint Pas y unatro asayo, un sobrebuen treballo periodistico de Miquel Ramos. Y bella curiosidat mas, prou que sí, con a-saber-as mosica d’a colla. 

Siempre fa pena que un grupo que te fa goyo se separe. Queda dezaga la suya obra pa poder disfrutar-la cuan quieras. Pero en iste caso, la fayena d’Obrint Pas contina de muitas maneras, entre atras, la de publicar todas istas choyetas que hue tos traigo.

Como deciba, iste ye lo tercer programa especial sobre la banda. En lo primerprimer, repasemos la suya discografía. En lo segundosegundo, beluna d’as cancions y colaboracions no tant conoixidas. ¿N’i habrá cuarto programa? Bien podría estar. Tanimientres, viacharemos ent’o Poborina Folk pa veyer a Xavi Sarrià unatra vegada por tierras aragonesas.

Recuerda que puez ascuitar toz los programas en IvooxSpotify y la web de Radio Topo.

Programa #171

viernes, 14 de junio de 2024

La pastera d'o verano

Hue me mincharé la pastera que, en lo mío calendario personal, marca lo prencipio d’o verano. Ye una d’ixas tradicions chicotas, de nomás dos personas, Arale y yo, y bien recient, de fa pocos anyos. Pero que pa yo significa a-saber-lo.

La pastera d’o verano se mincha en lo mercau medieval de Zaragoza, en un puesto que i hai en la Plaza Sant Bruno, baixo la uellada d’a Seu. Ye la chenta d’a vispra d’o Tamborilé. Ixe día, en salir d’os nuestros treballos, quedamos astí, en la paradeta d’as pasteras. Nos la pretamos, pasada con bella biera que vendan cerqueta, y jopamos enta Mezquita d’Exarc a disfrutar d’o nuestro festival favorito, lo primer d’o verano.

No ye una pastera millor que cualsequier atra que te puedas minchar cuan siga. Nos la hemos de minchar posaus en las escaleretas d’a plaza, por un regular con firme caloraza y a tot meter, que i hai viache por debant. Pero sabe de pistón, millor que todas las exquisitezas de finores que dan en los restaurants de perras y millor que las chullas ixas que tanto goyo tos fan.

Tot y que no tenemos encara vacacions, se barruntan. Ixe día empecipia tamién las fiestas d’o barrio. De tardes la cachimalla fará la suya corrida de pollos arredol d’a ilesia d’a Madalena entre que nusatras pasamos la muga provincial. Cuan en tornemos, escamalladas dimpués d’haber-lo bailau tot, nos aguardará lo Mercau de Carrera -u Street Market que le dicen- con buena borina y una xarramata de propuestas d’as artesanas d’o barrio.

Y dimpués continan las fiestas d’o barrio, y vienen mas festivals y conciertos. Y, a la fin, las vacacions. Y viaches y tardes de no fer ni pon y libros pa leyer y banyicos en las pozas y en las mars. Y ixuplidar mesmo lo nombre d’a mía chefa y lo cansos que son los clients y las caixetas d’as putas excels.

Toda ixa liberación empecipia hue, de meyodías, con lo gusto d’una pastera.

martes, 28 de mayo de 2024

Cancions de cancions. Tierra de barrenaus 10x19

Enfilamos los zaguers programas d’a temporada y en queda cuatre de bien mosicals. Toz adedicaus d’una manera u d’atra a charrar de cancions y autors que comparten lo suyo arte. Lo tema central d’iste programa son las cancions de cancions: temas que charran de bandas, influencias, himnos y cantaires. Lo femos con un viache por Galiza, lo País Valenciano y Castiella de man de tres grupos con firme calitre.

Completamos lo programa con la locución de Capturar, un d’os relatos d’o Inktober de 2019 que se replegó adintro d’o fanzine Tintubre. Ixe fazine, los atros dos, que replegan los relatos de 2020 y 2021, y toz los míos libros los podrez trobar en la Feria d’o Libro de Zaragoza que se celebra entre lo 1 y lo 9 de chunyo en lo Parque Gran. La tarde d’o 3 de chunyo tendré toda la mía obra en la paradeta de l’Asociación Aragonesa de Escritores. Antimás, lo 1 y lo 9 seré en la paradeta d’Imperium con los míos libros en castellano.

Encara queda tiempo pa dos cancions mas: la primer, d’o calaixo d’as drogas, arribada dende tierras gallegas. La segunda, que zarra lo programa, un tema sobre Palestina de El corazón del sapo. La resta d’o programa contará con la banda sonora d’os participants d’o Borina! Festa! Fest!, lo festival que ha organizau Arainfo pa responder a las enrestidas que ye patindo y celebrar lo suyo treballo de contrainformación.

Recuerda que puez ascuitar toz los programas en IvooxSpotify y la web de Radio Topo.

Programa #170

 

 

martes, 14 de mayo de 2024

Parques faunisticos. Tierra de barrenaus 10x18

Un d’os alacez pa la conservación de bel patrimonio ye conoixer-lo. Ye de mal apreciar y d’entender lo que no se conoixe. Por ixo ye tan important la divulgación lingüistica. Y por ixo en ye tamién la medioambiental. En un mundo por cada día mas urbanita, s’amenista prou saber qué ye lo que tenemos arredol y cómo hemos de fer pa chestionar-lo de manera correcta y que conserve la biodiversidat.

Una d’ixas ferramientas educativas pueden estar los parques faunisticos. En Aragón en tenemos dos: Lacuniacha, en Piedrafita de Tena, y La Maleza en Tramacastilla, en la Sarra d’Albarracín. Tamara nos charra hue d’ixos dos parques y d’as diferencias con los zoos u con atros centros como Cabárceno, en Cantabria que, tot y que puedan pareixer parellanos, tienen una filosofía y unas practicas opuestas a tot lo recomendable.

En la parte mosical d’o programa, trayemos un mosico polemico y provocador que nos ha visitau en zagueras y remeramos un d’os suyos discos mas sinyalers. D’o calaixo d’a canción d’a escuela, en quitamos una d’un rockeros exeyanos que debeban de suspender todas por lo que cantaban. Y antimás, un taste de Xavi Sarrià, que visitará Aragón pa actuar en Lo Poborina Folk, y de Fermín Muguruza, que torna t’os escenarios, encara que no hemos quedau sin entrada, asinas que si a belún le’n sobra, que nos dé un toque.

Recuerda que puez ascuitar toz los programas en IvooxSpotify y la web de Radio Topo.

Programa #169