tag:blogger.com,1999:blog-60061879749021871612024-03-19T11:22:19.349+00:00Tierra de barrenaus"Ni os chilos d'o ignorant, ni o silencio d'as lais afogarán la voz que charra aragonés". La Ronda de BoltañaBarrenauhttp://www.blogger.com/profile/13583171891340065416noreply@blogger.comBlogger1287125tag:blogger.com,1999:blog-6006187974902187161.post-55295646496934430502024-03-19T11:06:00.011+00:002024-03-19T11:21:47.819+00:00¿Qué ye l'achenda 2030? Tierra de barrenaus 10x14<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFrhtbeeF-aiAJOtRhZUytRtXh89nUDq-QNmpHWKBYUtP0-IcIHOPHz7SEP17kXPlsM3wvBKJG3c0y1hqE-sAe6vaRrZtuVBgiYq95709K-MCef-5-0Hn7LQh7bklvuhV6ozl2dx3ied__rNcdwUqbCmAp_G5gwFrdWE8FardXku9bMtsrp-IweoAHxl8/s1080/verduras.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1080" height="199" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFrhtbeeF-aiAJOtRhZUytRtXh89nUDq-QNmpHWKBYUtP0-IcIHOPHz7SEP17kXPlsM3wvBKJG3c0y1hqE-sAe6vaRrZtuVBgiYq95709K-MCef-5-0Hn7LQh7bklvuhV6ozl2dx3ied__rNcdwUqbCmAp_G5gwFrdWE8FardXku9bMtsrp-IweoAHxl8/w199-h199/verduras.jpg" width="199" /></a></div><p>En las zagueras semanas las demandas de buena parte d'o entorno rural adedicau a la agroganadería han estau d'actualidat por las protestas en tot l'estau. Una patacada de tractors han empliu las carreteras y las carreras de lugars y ciudaz con toda mena de mensaches, en ocasions contradictorios. Entre ixa parrafiquera de chent, bien variada, s'ha trobau belún que centraba la suya carranya en la <b>Achenda 2030</b>. Astí se barrachaba la denuncia d'una burocracia que consideran excesiva con atras cuestions que poco u cosa tienen a veyer con los problema d'o campo. </p>
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="30" mozallowfullscreen="true" src="https://archive.org/embed/tierra-de-barrenaus-10x-14-achenda-2030" webkitallowfullscreen="true" width="500"></iframe>
<p> En iste nuevo programa de Tierra de barrenaus aproveitamos tot lo conoiximiento d'a nuestra medioambientologa Tamara Marzo Rins que torna con la suya sección pa explicar-nos qué ye (y qué no) ixa Achenda 2030 que tanto se'n charra pero que se conoixe poquet. Dende la extrema dreita se ye difundindo una serie de mensaches sobre ixa achenda que pueden fer-nos risa pero que van chupindo en parte d'a sociedat. L'acusación basica que se le fa ye tot un clasico: que ye comunista. </p><p>En la parte mosical, tos faremos conoixer lo nuevo tema de Gaire "As zagueras vidas", que asperamos poder sentir en directo antes con antes. Ubrimos la calaixera d'a psicocanción con un tema de Kase O. Y antimás, los 13 Krauss pa empecipiar y Obrint Pas pa despedir lo programa, como de cutio en ista temporada, con una canción sobre Palestina. </p><div>Recuerda que puez ascuitar toz los programas en <a href="https://www.ivoox.com/podcast-tierra-barrenaus_sq_f1105214_1.html">Ivoox</a>, <a href="https://open.spotify.com/show/4BiD1CLGsmp5HCXuo2hW5B">Spotify</a> y la web de <a href="https://www.radiotopo.org/category/tierra-de-barrenaus/">Radio Topo</a>.</div><div><b> </b></div><b>Programa #165</b><p></p>Barrenauhttp://www.blogger.com/profile/13583171891340065416noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6006187974902187161.post-22503884493442838312024-03-18T10:44:00.023+00:002024-03-18T10:49:17.340+00:00Mosica, esporte, relatos: un cabo de semana de butibamba<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjmsnswrmj4XVW5XONy69mAcHf06Ku9pCsmHAclSXwlh7TfwwZSlccs5shRmCdXmVZYABiDVSrz1GmHJul2m4e4L-07vy4u3JiiEIuk5pwHPNH2pzDHlB3yZx1Xy3K2EPvHTCWjPVoeQXQ_5ysiw1k3X1dVtGmUuvzKZpSzZyMZ8ABHASl01dNSXG9KLWM" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;">
<img border="0" height="236" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjmsnswrmj4XVW5XONy69mAcHf06Ku9pCsmHAclSXwlh7TfwwZSlccs5shRmCdXmVZYABiDVSrz1GmHJul2m4e4L-07vy4u3JiiEIuk5pwHPNH2pzDHlB3yZx1Xy3K2EPvHTCWjPVoeQXQ_5ysiw1k3X1dVtGmUuvzKZpSzZyMZ8ABHASl01dNSXG9KLWM=w236-h236" width="236" />
</a>
</div>I hai cabos de semana que se chuntan eventos a xarramata. Gosa provocar-me una mica d'angunia pero no pas lo d'iste zaguer a on que tot salió <i>a pedir de Millhouse</i>. Empecipiando de borina, en un concierto, y acabando en un vermú literario. Lo d'os blogs yera en lo suyo orichen un puesto a on que contar la vida d'uno, asinas que allá voi con<b> tot lo viviu y bella reflexión</b>. <p></p><p>Lo viernes se despediba <b>13 Krauss</b>. Una d'as mías bandas favoritas d'Aragón, que he visto cuantas vegadas y que trobaremos a-saber-lo a faltar las suyas fans. Lo feban en la López, a on que tantas vegadas los hebanos vistos antes, y en St. Patrick, una d'ixas fiestas muit bien importadas, que lo bueno cal copiar-lo. Antes d'els pasoron por lo escenario Generador, un power duo de Madrit con firme pitera, que me sorprendió muito y que a escape me'n facié seguidor. Dimpués, la despedida. Mosicazos repasando tot lo repertorio d'a colla y fendo-nos blincar en una sala vestida d'o verde irlandés a on que nos habiemos d'aconhortar con la biera que serviban d'ixa marca yankee que no nombraré aquí pa no dar-le publicidat. 13Krauss ya fan parte d'a historia mosical aragonesa. Cal agradeixer-les prou toz ixos buens ratos que nos han feito pasar y las cancions que nos han deixau pa cutio, y asperar que los suyos components continen en atros proyectos que faigan esbulligar la escena mosical. (<a href="https://vm.tiktok.com/ZGePDWRpn/" target="_blank">Aquí</a> podez lo video que puyé a TikTok)</p><p>Lo sabado, tot sabendo lo que me veniba a l'atro día, me lo prenié con tranquilidat. De maitins,<b> asembleya de Nogara</b>. Continando fendo fayena por l'aragonés, rodiau de buena chent con firme calitre y ganas de treballar. Muitos plans pa lo que queda de curso que siguen con las <b>Chornadas d'as luengas</b> que faremos entre lo 8 y lo 12 d'abril. </p><p>De tardes, teneba por debant una chornada de tranquilidat.<b> La casa, sola pa lo gato y yo</b>. Un d'ixos días que decides disfrutar d'a soledat, d'estar-te relaxau, apanyando bella cosa que hebas estau procrastinando, un rato de leyer, una peli, pensar en lo tuyo, saboriar una biera d'as que guardas pa días asinas... M'encantan ista mena de tardes de cabo ta cuan a on que metes lo freno de man a la vida y puez esleixir qué fer en cuentas d'ir a tot meter por l'achenda d'actividaz y fayenas. </p><p>Amaitinando un domingo, qui m'ha visto y qui me vei, pa ir-me-ne a correr. Se feba la <b>meya maratón zaragozana</b>, una d'as mías prebas favoritas. Lo recorriu ha cambiau a-saber-lo, repetindo muitos tramos por a on que pasamos dos vegadas y, lo pior, con cuantos chiros de 180 graus. L'animación, bien buena por parte d'a población, que aproveitaba lo maitín pa fer una gambada y alparciar. Por parte de l'organización, poqueta. La ya clasica batukada de Plaza Espanya y lo speaker d'o paso por meta. Peccata minuta pa una corrida que recorre tot lo centro d'a ciudat, con lo río como protagonista d'a-saber-los kilometros. Mils de personas tornemos a arroclar-nos arredol d'a pasión por correr. Pa lo km 15 ya s'iban veyendo abandonos terne que terne entre que deseyaba no acabar estando-ne yo un mas. Las garretas aguantoron mesmo la puyada por lo tunel de Cesareo Alierta, una gracieta que nos fació lo disenyador d'iste nuevo recorriu que mete la puyada mas gran cuasi en lo km 20. A la fin, sprint por Don Jaime pa rematar los 21 kilometros y celebrar la victoria sobre lo crono que consiguié baixar d'as dos horas. </p><p>Contento como una chincha, me'n fue ta casa. Duchica y a por la siguient etapa d'o cabo de semana. Se feba la segunda edición d'o <b>Vermú Literario Zgz </b>y heban trigau un relato mío pa leyer-lo. D'a primer, en charré en lo blog chirmán, <a href="https://entrecortesiaycolofon.wordpress.com/2024/02/09/relatos-y-vermu-ingenio-y-buena-compania/" target="_blank">Entre cortesía y colofón</a>, que me fació tantismo goyo que yera deseyando de que tornase. Ista vez me minché la vergüenya y me decidié a ninviar un relatico pa si me deixaban particiar-ie como autor. Asinas estió y tenié la oportunidat de leyer "<b>Vida laboral</b>" una historia que escribié de propio, prenendo como tema lo que heban proposau de "primeras vegadas". Firmes niervols, como siempre que presiento bel texto en sociedat. Mas encara por fer-lo en un formato desconoixiu pa yo como ye lo micro ubierto. Tot salió bien y pareixe que la historia agradó a las personas presents. Agora a aguardar en candeletas que se faiga un tercer Vermú Literario. </p><p><b>Tantas pasions chuntas </b>en pocos días, sobrando tiempo pa uno mesmo, y compartidas con la mía parella, buenos amigos, y companyers d'aficions, han feito d'istos tres zaguers días, un cabo de semana de butibamba. ¡Que'n viengan muitos mas asinas!<br /></p><p><br /></p>Barrenauhttp://www.blogger.com/profile/13583171891340065416noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6006187974902187161.post-13688937839380935392024-03-01T08:49:00.007+00:002024-03-06T07:31:19.832+00:00Orache, club de lectura trilingüe. Tierra de barrenaus 10x13<p><b></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEg6DB2RcFAg_pKNGbAXjNWZvEdgUHW5UKyM9uyd-a7CqX_poUNThJPamBeo5KZMu2Xa9soxVDxoKZugJjQgcetaqHY_ELk0TGDAVUN2QCtc6yRzrik3DhtT08LnDDDMqDK9Qf0wikWLwcRN-7qM30u902UKhkrwmdnR32ZF_eGezcDf_7uM32qZqfIIr4w" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;">
<img border="0" height="248" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEg6DB2RcFAg_pKNGbAXjNWZvEdgUHW5UKyM9uyd-a7CqX_poUNThJPamBeo5KZMu2Xa9soxVDxoKZugJjQgcetaqHY_ELk0TGDAVUN2QCtc6yRzrik3DhtT08LnDDDMqDK9Qf0wikWLwcRN-7qM30u902UKhkrwmdnR32ZF_eGezcDf_7uM32qZqfIIr4w=w248-h248" width="248" />
</a><b>
</b></div><b>Los clubs de lectura</b> son por cada día mas ixemenaus. Se'n ubre por tot, de tematicos y de chenerals, en librerías y centros socials, presencials y online. Voi empecipiar a ir-ie a un fa bel anyo y ye una d'as experiencias mas bonicas que he viviu en zagueras. Como diz la convidada d'o programa, ye una manera de convertir cualcosa tan individual como la lectura en una experiencia compartida.<p></p>
<iframe src="https://archive.org/embed/tierra-de-barrenaus-10x-13-orache" width="500" height="30" frameborder="0" webkitallowfullscreen="true" mozallowfullscreen="true" allowfullscreen></iframe>
<p><b>Orache </b>ye un club de lectura trilingüe, en aragonés, catalán y castellano, que ye a pocas d'empecipiar a funcionar y <b>Cristina</b>, una d'as suyas organizadoras, ye en lo programa pa contar-nos de qué va ista iniciativa. Lo suyo primer libro, <b>O bolito d'as sisellas</b>, d'<b>Anchel Conte</b>, ye la primer lectura que s'ha decidiu de fer. La primer sesión presencial se fará lo 26 de marzo en lo <b>Centro Social La Melonera </b>de Samianigo. Dimpués n'i habrá unatra online pa qui no pueda asistir-ie. Pa apuntar-tos-ie, podez escribir a orache.oratge@gmail.com. </p><p>La parte mosical s'imple con un tema d'a que pa yo estió la sopresa d'o <b>Canal Roya Fest</b>. En la calaixera toca la canción drogata y tos proposo una versión de <b>La Fuga</b> d'un clasico. Acabamos con un tema sobre Palestina de man de <b>Ángel Petisme</b>. </p><div>Recuerda que puez ascuitar toz los programas en <a href="https://www.ivoox.com/podcast-tierra-barrenaus_sq_f1105214_1.html">Ivoox</a>, <a href="https://open.spotify.com/show/4BiD1CLGsmp5HCXuo2hW5B">Spotify</a> y la web de <a href="https://www.radiotopo.org/category/tierra-de-barrenaus/">Radio Topo</a>.</div><div><b> </b></div><b>Programa #164</b>Barrenauhttp://www.blogger.com/profile/13583171891340065416noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6006187974902187161.post-79605594974078427542024-02-20T08:28:00.003+00:002024-02-20T08:28:56.475+00:00Especial Rap-Metal. Tierra de barrenaus 10x12 <p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvy5WZH_pWgW034DM3_JS9T9nSu6XEa4wXaDbMd2joEgCtEoIBj-rGYy8q1D-kFTG2EwnKK1Lhe2WDOnvSxlHWftb01L_1o5FKW23G5XeI8x43pR0vih7fPcZvaaXgAx0v35leVDgLP6DJoVPTz9jHEBW9F-_mqXT9k0POtcRgSkOPTLXC4mm4z8ChdT0/s431/riot.JPG" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="431" data-original-width="430" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvy5WZH_pWgW034DM3_JS9T9nSu6XEa4wXaDbMd2joEgCtEoIBj-rGYy8q1D-kFTG2EwnKK1Lhe2WDOnvSxlHWftb01L_1o5FKW23G5XeI8x43pR0vih7fPcZvaaXgAx0v35leVDgLP6DJoVPTz9jHEBW9F-_mqXT9k0POtcRgSkOPTLXC4mm4z8ChdT0/w179-h180/riot.JPG" width="179" /></a></div>D’as mezclas de mosicas gosan surtir productos interesants. De dos estilos, a priori tan diferents como lo rap y lo metal, naixioron a-saber-las bandas que han marcau la mosica d’as zaguers decadas.<p></p>
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="30" mozallowfullscreen="true" src="https://archive.org/embed/tierra-de-barrenaus-10x-12-especial-rap-metal" webkitallowfullscreen="true" width="500"></iframe>
<p>Qui creixiemos en los bars d’os 90, de Planta Baja, DeVizio, Atrio, Posturas y tantos atros guariches mas efimeros, nos fartemos d’ascuitar a Rage Against The Machine u DEF CON DOS. Atros heban veniu antes, fendo tranya pa aquellas collas. Atros plegoron dimpués y hue continan amaneixendo terne que terne grupos encerrinaus en ir contra las corrients mosicals imperants y seguir dando ferrete con lo d’o rap-metal. En Aragón no nos quedemos dezaga y teniemos los nuestros propios representants d’iste estilo. Como de cutio, prou ixuplidaus y infravaluraus.</p><p>En iste programa he feito un viache por los temas mas clasicos de beluna d’ixas collas que han trigau lo rap-metal pa comunicar los suyos mensaches, en un estilo con letras a sobén cargadas de conteniu politico. Pa qui ya lo conoixez, será un viache por temas que habrez sentiu un ciento de vegadas y que talment tenebaz una mica aparcaus. Pa qui no, tos convido a alparciar iste programa y chupir-tos d’as rimas y guitarras d’ista clica. </p><div>Recuerda que puez ascuitar toz los programas en <a href="https://www.ivoox.com/podcast-tierra-barrenaus_sq_f1105214_1.html">Ivoox</a>, <a href="https://open.spotify.com/show/4BiD1CLGsmp5HCXuo2hW5B">Spotify</a> y la web de <a href="https://www.radiotopo.org/category/tierra-de-barrenaus/">Radio Topo</a>.</div><div><b> </b></div><div><b>Programa #163</b> <br /></div>Barrenauhttp://www.blogger.com/profile/13583171891340065416noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6006187974902187161.post-26712614342859611712024-02-08T09:28:00.001+00:002024-02-08T09:28:12.008+00:00Las putas gaviotas<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpDkwCBjhpbqKjHE8p4uAPWtRlDU5Rximj_V2GXu54z9V25zPBZDC56u3L7x3CfyzJeaB3tu3jcHJYB2-5FYolrlOjaR6uz7tNcu70gbea_JX7YA15bEIgYZwNk1eBji2cs1xTlW97pwxrV_GbJeGBbUCMcTLcbZd3DQdjnzZlXWaRWGWWnktEywgIYtI/s1000/gaviotachunga.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="993" data-original-width="1000" height="182" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpDkwCBjhpbqKjHE8p4uAPWtRlDU5Rximj_V2GXu54z9V25zPBZDC56u3L7x3CfyzJeaB3tu3jcHJYB2-5FYolrlOjaR6uz7tNcu70gbea_JX7YA15bEIgYZwNk1eBji2cs1xTlW97pwxrV_GbJeGBbUCMcTLcbZd3DQdjnzZlXWaRWGWWnktEywgIYtI/w183-h182/gaviotachunga.jpg" width="183" /></a></div><i>¡Qué sí, que tocaremos las putas gaviotas!</i>, asinas respondeba fa bel anyo <b>Mikel Erentxun</b>, en un concierto que feba <b>Duncan Dhu</b> en la Sala Mozart, a un canso que no deixaba de dar ferrete, entre canción y canción, con que fesen <i>Cien gaviotas</i>. Guarda si Duncan Dhu tien temas miticos y conoixius. Una banda que se puet fer un concierto entero con nomás singles. Pues l'hombraz aquel, que heba pagau una entrada no precisament barata, nomás quereba LA canción. La que se sabeba. La que le sale en Spotify. La que tocan en la verbena d'o lugar. La que cualsequier aficionau a la banda sabe que la farán, que lo mas facil ye que siga la zaguera d'o repertorio, u lo menos que no plegará dica los bises. Guarda si ye tranquilot Mikel Erentxun, que ye bien luent d'a imachen d'a rockstar destructiva que se baralla con los fans y arrampla con lo mobiliario d'os hotels. Lo catenazo que sería ixe matraco pa alticamar al o cantaire y que le respuliase asinas. <p></p><p><b>"No queremos cosas nuevas"</b> podría estar un lema pa las chambretas de muitos fans. Ye un fenomeno bien común ixo d'ir t'os conciertos nomás pa sentir los singles. Ya no nomás los singles sino los tres singles d'os primers discos u los temas mas famosos, y que toda la resta te la bufe. Por cada día ye menos la chent que quier ascuitar novedaz, descubrir lo que han feito en zagueras las suyas bandas favoritas. Queremos cosas conoixidas, la repetición en bucle d'a mesma decena de cancions. Como muito, con bella colabo u chiqueta variación que aporte toda la novedat que belún ye capable d'asumir.</p><p>D'ixa actitut vien l'exito d'as bandas tributo. D'ixo y de que ye mas barato achustar a lo tuyo primo que fa versions de <b>Loquillo </b>tan malament como lo propio Loquillo. Pero la clau ye que en las bandas tributo no i hai novedaz. No'n suena ni una, d'ixos discos que s'encerrinan en fer. ¿Pa qué sigue <b>Reincidentes</b> componendo si la suya fuga arribó con <a href="https://www.youtube.com/watch?v=PddFtqGQCfg" target="_blank">Vicio</a> y rai tot lo escrito dimpués?</p><p><b>Me fa pena a-saber-la </b>por els, los compositors y compositoras que a fe que s'han fartau habe tiempo d'ixas cancions que han habiu de fer sonar milenta vegadas. Me'n fa tamién por tot ixe fandom que se ye perdendo una patacada de temas tan buenos y millors como los clasicos. Porque tot y que muitos nian en sigaz conscients, Reincidentes sigue fendo discos. Y tantos atros. </p><p>La zaguer consecuencia d'ixa actitut, que navega entre la neofobia y la galvana, son las <b>chiras con repertorio amugau</b>. Lo fació <b>El Drogas</b>, con ixe tour a on que s'anunciaba que nomás sonarían cancions de <b>Barricada</b>, pa toda la chent que deixó de seguir-les fa anyos arrienda. Entono aquí un mea culpa sin mica vergüenya, que tardé bien poco en fer-me con la entrada pa Zaragoza malas que me'n enteré. El Drogas, con repertorio viello u nuevo, siempre ye un show de buen veyer. Fa poco me pasaba un amigo l'anuncio de que <b>Los Planetas</b> farán unatra <a href="https://www.mondosonoro.com/noticias-actualidad-musical/los-planetas-30-anos-super-8/" target="_blank">chira </a><i><a href="https://www.mondosonoro.com/noticias-actualidad-musical/los-planetas-30-anos-super-8/" target="_blank">remember</a> </i>con temas de<b> Super8</b>. Cuento que n'anyadirán d'atros discos, u los conciertos serán bien curtez. En un formato no guaire diferent, <b>Los Enemigos</b> facioron <a href="https://www.solo-rock.com/2022/09/los-enemigos-revisaran-en-directo-cinco-de-sus-discos/" target="_blank">una serie de bolos</a> a on que anunciaban que tocarían de barra a barra un disco en concreto y, antimás, atras cancions. Una manera interesant de dar-le una vuelteta a lo rollo iste d'o recosiro.</p><p>Libre-me <b>Rosendo </b>d'estar un pureta y condenar a qui van ta ista mena de conciertos. Me pareixe que tienen lo suyo interés y que, a la fin, lo que queremos la mayoría ye <b>pasar un buen ratico</b>, no pas estudiar. Pero sí que me faría goyo de convidar a las fans d'os grupos a alparciar en <b>TODA la discografía</b> d'as bandas. A sobén, muitas d'as choyas suyas, s'amagan en discos de curto recorriu comercial, en las cancions que nunca no triga l'algoritmo d'as plataformas, en ixos temas que nunca no suenan en directo. U, si pasaz d'investigar-ie, si tos estimaz mas la comodidat mental de quedar-tos en la vuestra choventut, antes d'haber asesinau a la vuestra curiosidat, por favor, deixaz que la resta disfrutemos tranquilos d'os temas nuevos. No tos ne faigaz que, a la fin, en los bises, tocarán las putas gaviotas.</p><p><i>Si quiers ascuitar iste post locutau, y con mosica, aquí tiens la versión que en faciemos en <a href="https://barrenau.blogspot.com/2024/02/de-gaviotas-y-fiestas-dhibierno-tierra.html" target="_blank">Tierra de barrenaus radio,</a> con comentarios posteriors de Tamara y Carlos. </i> <br /></p>
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="200" loading="lazy" scrolling="no" src="https://www.ivoox.com/player_ej_123957771_6_1.html?c1=046c24" width="100%"></iframe>Barrenauhttp://www.blogger.com/profile/13583171891340065416noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6006187974902187161.post-8416577647641157752024-02-06T09:03:00.003+00:002024-02-09T11:58:55.029+00:00De gaviotas y fiestas d'hibierno. Tierra de barrenaus 10x11<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiF7UG3KcNcp1WlQjUATDPsumdZpxBwr4wWHBoxGKh_fTinSkXlZ7NDWd_wSCTI7TSJWNiL3BYIgEEtfs6ABTaE168I8kxrNb-KFqBPoX9rnY0zA60e3CjOM4JTgzORtLG884Q6K-uRzZ2SwZiR1VjIVpBBJgocqCizykbeEY95EHP0vlhTH-OYIYpIAiE/s1000/correfocs.JPG" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="750" height="264" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiF7UG3KcNcp1WlQjUATDPsumdZpxBwr4wWHBoxGKh_fTinSkXlZ7NDWd_wSCTI7TSJWNiL3BYIgEEtfs6ABTaE168I8kxrNb-KFqBPoX9rnY0zA60e3CjOM4JTgzORtLG884Q6K-uRzZ2SwZiR1VjIVpBBJgocqCizykbeEY95EHP0vlhTH-OYIYpIAiE/w198-h264/correfocs.JPG" width="198" /></a></div>Empecipiamos febrer con un programa popurrí pleno de contenius bien variaus. En la entradeta nos despedimos de los <b>Drunken Cowboys</b> que rematará la suya trachectoria d'anyos arrienda con un concierto despedida en la Rock & Blues. Charramos tamién d'a <b>represión a l'aragonés y lo catalán</b> de man d'a DGA y d'as modificacions lechislativas que fa PP-VOX, tema que ya en charré en <a href="https://barrenau.blogspot.com/2024/01/teoria-y-practica-do-linguicidio.html" target="_blank">un post</a> fa bel día.<p></p>
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="30" mozallowfullscreen="true" src="https://archive.org/embed/tierra-de-barrenaus-10x-11-popurri-gavioter" webkitallowfullscreen="true" width="500"></iframe>
<p>Con la enchaquia d'a canción d'o programa anunciamos lo <a href="https://salvemoscanalroya.org/canal-roya-fest/" target="_blank">Canal Roya Fest</a>, un concierto organizau por la <a href="https://salvemoscanalroya.org/" target="_blank">Asamblea Canal Roya</a>, que mira de clamar l'atención sobre lo zancocho que se ye prebando de fer en ista choyeta d'o Pirineu. I participarán a-saber-las collas, entre ellas <b>La Ronda de Boltaña</b>, autors de l'himno <b>La Revolandera</b> que versionó <b>Mallazo</b>. Si no has ascuitau encara iste chiro a lo clasico, aquí tiens la oportunidat de conoixer-lo.</p><p>Seguimos con un futuro post (que publicaré en istos días) y que, en estar bien mosical decidié de fer la primicia en formato radiofonico. Una reflexión sobre<b> la curiosidat mosical</b>, los tributos, lo recosiro y las chiras de retorno. Un clamamiento a descubrir las cancions que implen los discos dillá d'os singles.</p><p>En la parte de convocatorias tos proposamos dos borinas. La primer, <b>lo chueves larder</b> que torna a organizar l'<b>Asociación Cultural Nogara</b> y a on que seguiremos socializando en aragonés, en buena companyía y con buena minchanga. La segunda, solidaria con <b>Radio Almaina</b>, una radio libre andaluza que ye patindo las enrestidas d'o gubierno suyo. Si quiers saber-ne mas, en <a href="https://barrenau.blogspot.com/2023/12/emitindo-un-aragones-ecolochico-tierra.html" target="_blank">iste programa</a> en charremos). L'evento se fará, antimás, en lo <a href="https://arainfo.org/cso-loira-abre-sus-puertas-zaragoza/" target="_blank">CSO Loira</a> que, a los pocos meses d'existencia, acaba de recibir la menaza de desaloixo.</p><p>La mosica d'a calaixera queda en mans de <b>Sons of Aguirre & Scila </b>con una canción relato d'una historia bien curiosa. Zarramos lo programa recordando Palestina en las letras de <b>Rage Against The Machine</b>.</p><div>Recuerda que puez ascuitar toz los programas en <a href="https://www.ivoox.com/podcast-tierra-barrenaus_sq_f1105214_1.html">Ivoox</a>, <a href="https://open.spotify.com/show/4BiD1CLGsmp5HCXuo2hW5B">Spotify</a> y la web de <a href="https://www.radiotopo.org/category/tierra-de-barrenaus/">Radio Topo</a>.</div><b>Programa #162</b><p></p>Barrenauhttp://www.blogger.com/profile/13583171891340065416noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6006187974902187161.post-32869229006351753762024-01-31T20:25:00.003+00:002024-01-31T20:25:24.114+00:00Teoría y practica d'o lingüicidio seguntes la dreita en Aragón<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjim735PyTsOztEMRQNgIJDCzxW0RKOZnL5rvoNYAAkU4v5Ug76I_xynQYvjBRIuoRF3MKcE3g4NWEw9lqBXxfSxlmaA8rP2ohS84w36PyQGvh6SIGtoLRUnuzsbRRlSV-g6ZKG6TlimXBbntOwfPxvkbqHpIdAaO39J3xXH2hSAk-LULssD5r_kb6Am8w/s1000/paroletas_poborina.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="993" height="202" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjim735PyTsOztEMRQNgIJDCzxW0RKOZnL5rvoNYAAkU4v5Ug76I_xynQYvjBRIuoRF3MKcE3g4NWEw9lqBXxfSxlmaA8rP2ohS84w36PyQGvh6SIGtoLRUnuzsbRRlSV-g6ZKG6TlimXBbntOwfPxvkbqHpIdAaO39J3xXH2hSAk-LULssD5r_kb6Am8w/w201-h202/paroletas_poborina.jpg" width="201" /></a></div>Diz que las luengas no son de dreitas ni de cuchas. Igual como l’ecolochismo u lo feminismo. Talment en un plano teorico se pueda chustificar ixa afirmación. No ye la mía opinión, pero ye prou popular. En tot caso, en la politica cutiana, la de feitos, la que modifica la realidat por cada día y tien efecto sobre nusatras, no ye asinas. Ye verdat que a buena parte d'a izquierda, a la mas espanyolista en concreto, se la bufa l'aragonés. Pero cada vegada que la dreita arriba a lo poder en las administracions aragonesas <b>arrampla con cualsequier abance </b>que s’haiga feito tocant a dreitos lingüisticos y chestión d’a nuestra riqueza y realidat cultural trilingüe.<br /><br />Quedan luent los tiempos a on que <b>lo PAR amostraba bella sensibilidat </b>enta l’aragonés. Mas encara, los versos sueltos d’o PP como <b>Domingo Buesa</b>. Fueras de radius eixemplos, <b>la politica oficial de toda la dreita en Aragón ye lo lingüicidio</b>, la negación d’a nuestra realidat lingüistica y l’apuesta por acotolar l’aragonés antes con antes y que deixe asinas de fer estorbo. La Lei de luengas d’o zaguer gubierno presidiu por Marcelino Iglesias (PSOE) que, tot y que curteta en bel aspecto, estió buen paso entabant, la vulcó lo PP-PAR malas que podioron. Se sustituyó por la famosa lei d’o LAPAO-LAPAPYP, <b>ixa monstruosidat que hue encara ye en vigor. </b>Ixa que nos fació conoixius dillá d’as nuestras mugas por una vegada. Ixa que se’n rediban, alticamaban u ploraban las foranas con sensibilidat lingüistica u afición por los acronimos de chufla.<br /><br />Lambán, que en lo d’a identidat lingüistica remeda punto por agulla las cazurradas d’a dreita en Aragón, arribó a lo poder. En lo primer gubierno suyo, toz los partius que i feban parte levaban en los suyos programas <b>acabar con l’aberración lapapypera</b>. Manimenos, dende lo primer momento se i renunció, a pesar d’estar la CHA en la Dirección Cheneral competent. Cuento que a Lambán ixa lei le feba firme goyo y que no modificar-la ni una coma estió una d’as condicions que le metería a una Chunta en horas baixas, que amenistaba perretas y poder, en un momento que se chugaba mesmo la suya existencia. Se fació, ixo sí, <b>una modificación en la Lei de Patrimonio</b> que diz que esmendaba la Lei d’o LAPAPYP y que se i agarraban pa plegar a decir que heban feito l’aragonés oficial de facto. Cada vegada que sentiba ixa retolica me’n esmelica como un <b>Perro Sanxe</b> en lo Cogreso sentindo a Feijoo decir que no yera president porque no quereba. Sisquiá que fuese tan facil fer l’aragonés oficial.<br /><br />Dimpués d’a tornada d’a dreita a lo poder, todas sabebanos qu<b>e yera cosa de tiempo que ixa Lei de Patrimonio se cambiase</b>. Habendo vulcau antes la propia DGPL y reduciu lo presupuesto pa l’Academia Aragonesa d’a Luenga. La dreita, en istas cuestions, no ye remilgosa ni tien vergüenya, ni ubre procesos participativos pa ascuitar a las personas afectadas ni a los colectivos socials, ni costodias en vinagre. <b>Fa y prou.</b><br /><br />Los partius en lo poder y toz los que refirmen la modificación d’a Lei de Patrimonio y toda la resta d’accions en contra de l’aragonés <b>son los culpables</b> d’acelerar la muerte de l’aragonés y de seguir <b>negando los dreitos</b> d’as personas que lo charramos en tot lo país. Lo fan porque entienden que la realidat lingüistica aragonesa ye un entrepuz pa los suyos plans identitarios. Porque la diversidat nuestra ye inasumible pa la suya uniformización cultural y nacional. Pero ixo queda fiero de decir en publico. <br /><br />Lo suyo manual d’estilo <b>chira los conceptos y las parolas.</b> La dreita s’ha feito experta en meter-les un lacet a las buenyas y vender-las como gustoso chicolate. No diga capitalismo salvache, chile <i>¡viva la libertad, carajo!</i>. No i hai privatización de servicios publicos sino colaboración publico-privada. Y no diga acotolar l’aragonés,<b> charre d’a “defensa d’as variedaz lingüisticas aragonesas”</b>.<br /><br />En ixe marco, s’oposa l’aragonés con las “variedaz lingüisticas aragonesas”. Un discurso que cumple muitas funcions. La primer, amagar lo nombre. <b>Ya no i hai aragonés y catalán,</b> tot lo que parlamos por aquí queda adintro d’un ixe nuevo sucheto indeterminau y borioso que son las “variedaz lingüisticas aragonesas” y que prou que nunca no se refieren a<b> las variedaz que tien lo castellano.</b> Asinas, se niega lo numbro de luengas. Ya no en son tres y, pa forro de bota, no se’n determina cuantas, cuals ni de qué son ixas variedaz. Se niega tamién la unidat lingüistica. No existe l’aragonés sino parlas locals, incomprensibles entre ellas. Igual como lo catalán que, misteriosament, cambea de tot en cosa de kilometros y fa que en Horta de Sant Joan, Herbers y Montroig, tot y fablar igual, lo faigan en tres idiomas diferents.<br /><br />No i hai luengas <i>ergo</i> no fa falta <b>autoridat lingüistica,</b> ye la conclusión lochica d’ixe argumentario. Y sin autoridat lingüistica, ni i hai <b>normativización</b>. La <b>ensenyanza </b>dillá d’os territorios a on que dicen que se parla ye imposible porque astí no i hai variedat ni norma. Y adintro d’os territorios, en seguntes que puestos, talment les deixen fer ya que numericament son poco importants y, total, la transmisión cheneracional, sin refirme publico, <b>saben que ye condenada</b>. De presencia publica en <b>medios </b>u en <b>l’administración</b>, nian en fablamos. Pa ixo caldría una norma y no n’i hai, porque no i hai luenga que normativizar sino “variedaz”. Y antimás ye malfurriar diners que ya se sabe que las luengas que no son l'anglés y lo castellano no valen pa res. Las personas que lo fablan son libres de fer-lo, prou que sí, pero que no lo faigan en publico que a las foranas que i van a fer esquí u senderismo u lo que siga les puet molestar. Y tot isto diz que lo fan pa<b> protecher a la chent de “l’alto Aragón” d’un hipotetico aragonés estandar</b> que bel chuanralla les va a imposar de no sé qué manera. Aproveitando la chusta quimera que puedan sentir por Zaragoza pa decir que ixo ye "de ciudat", como si no bi hese chent d'as zonas a on que encara se conserva a favor y participando d'o proceso de normalización y normativización y como si los la metat d'os que s'autoproclaman guardians d'ixas variedaz no fuesen tan urbanitas u mas que qui escribe. Lo recurso a la eterna división entorno urbano - entorno rural.<br /><br /><b>La defensa d’as variedaz ye la eterna sincusa </b>de qui quieren que no exista l’aragonés. Ni las suyas variedaz, tot y que digan defender-las. Cada vegada que se charra d’a normativización de l’aragonés como la creación d’un monstruo de Frankenstein u de fer un invento, lo que i hai dezaga ye<b> la negación d’o dreito que tien la nuestra luenga</b> a disfrutar d’as mesmas ferramientas que la resta de luengas occidentals. Ye la negación a las suyas fablants d’os<b> dreitos reconoixius en toda la lechislación</b> internacional, europea y mesmo en la Constitución espanyola. Defender las variedaz ye defender l’aragonés, y viceversa. Porque son lo mesmo. Sin variedaz no i hai aragonés y sin aragonés no i habrá variedaz. <b>La norma no obliga,</b> la norma ye una ferramienta pa qui quiera fer-la servir. La norma ubre nuevas posibilidaz. Sí, la norma ye un invento, como todas las normas, tamién la d’o castellano. Y no, la norma no ye una menaza pa garra persona que fable aragonés.<br /><br />Perdón por repetir-me pero, con todas las ferramientas a man (autoridat, norma, ensenyanza, oficialidat, medios publicos, etc), <b>l’aragonés lo tien prou dificil pa seguir existindo</b>. Sin beluna d’ellas, imposible.<br /><br />Acabo con atra parte fixa d’as mias estrolicaderas, que ye la situación - u simpla existencia - d’o <b>movimiento en defensa de l’aragonés.</b> Va dispareixer la oficina lingüistica de l’aragonés d’o concello de Zaragoza y ni se tartió. Bella nota de prensa y a fer las diez. Va dispareixer la DGPL y lo mesmo. Se foten ueito anyos sin tocar la lei d’o LAPAPYP y ni una movilización. Agora sacan la mención a l’aragonés y lo catalán en la Lei de Patrimonio y ni piu. Unatra noteta de prensa, que no se diga que no nos ne femos. Un <i>change</i>, que ixo siempre funciona de pistón. Una d’as piors cosas que le ha pasau a l’aragonés en la zaguer decada ye<b> la breca en lo movimiento asociativo</b>, la incapacidat movilizadera, la agresiva guerra ubierta entre entidaz pa la que dengún no pareixe querer buscar solución. Asinas, sin musclo asociativo, sin poder meter-les nian un chicorrón entrepuz, pueden fer lo que quieran. Dirán que lo fan “pa salvar las variedaz” y n’i habrá qui lo creiga.<br />Barrenauhttp://www.blogger.com/profile/13583171891340065416noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6006187974902187161.post-30598036024979296272024-01-23T08:00:00.000+00:002024-01-23T08:00:11.753+00:00Virals y presentacions. Tierra de barrenaus 10x10<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhf1f9z2sjJJOucNZcn2HuJZrCHpfCZiOjm9A8KNLXGD4mF7eIDuFcj3RyJN7cu5RL6xRQDWJ3IqKYRZP6RXepQg9PnxmriaitzgPxogYc9i3yPz0ZWLMN7SLaGtw2tIX_rXIoYJ2yjotqFsSR2Zq6A_q_dpnk59qwp28yp1tCzsRBA_PtDiz2ex9SF8dw/s747/presentacionArroyueloTdB.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="747" data-original-width="747" height="203" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhf1f9z2sjJJOucNZcn2HuJZrCHpfCZiOjm9A8KNLXGD4mF7eIDuFcj3RyJN7cu5RL6xRQDWJ3IqKYRZP6RXepQg9PnxmriaitzgPxogYc9i3yPz0ZWLMN7SLaGtw2tIX_rXIoYJ2yjotqFsSR2Zq6A_q_dpnk59qwp28yp1tCzsRBA_PtDiz2ex9SF8dw/w203-h203/presentacionArroyueloTdB.jpg" width="203" /></a></div>En iste Tierra de barrenaus hemos tirau por lo camín que fan a-saber-los podcasts y nos metemos con la fayena de <b>comentar virals.</b> Como si fuesenos en lo bar. Empecipiamos con un que arriba dende Galicia, de man de <b>Xurxo Carreño</b>, un tiktoker que ye mirando de fer servir lo gallego toz los días y que se troba con la experiencia d'un fablant no nativo d'una luenga minorizada. Lo que cuenta, a fe que tos sonará a muitas d'as personas que sentiz lo programa.<p></p>
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="30" mozallowfullscreen="true" src="https://archive.org/embed/tierra-de-barrenaus-10x-10-virals-y-presentacions" webkitallowfullscreen="true" width="500"></iframe>
<p>En lo segundo viral tornamos t'Aragón. L'alcaldesa d'a mía immortal ciudat fació un speech <b>la nueit de reis</b>, en empecipiando lo desfile, a on que tenió uns deseyos t'as ninas y ninos de Zaragoza muit representativo d'as ideyas que comparte con lo PP y la dreita en cheneral.</p><p>S'ha encertau que <b>Zoo aturan</b> en la suya actividat mosical con que la canción d'a calaixera que tocaba en iste programa yera suya. Asinas que aproveitamos pa charrar un poquet d'ixa noticia que nos deixó a muitas sin sangre en la pocha fa bel día. D'iste afer, ya en he parlau una miqueta mas.</p><p>En la semana d'o 8 de chiner se chuntoron<b> tres presentacions </b>de tres libros que tos recomendamos. Antimás d'o zaguer libro mío en castellano, <b>Arroyuelo: orden de despoblación,</b> que podez trobar-ne mas info en <a href="https://barrenau.blogspot.com/2024/01/arroyuelo-labsurdo-da-despoblacion-en.html" target="_blank">aragonés</a> y <a href="https://entrecortesiaycolofon.wordpress.com/2024/01/03/el-absurdo-de-la-despoblacion-en-arroyuelo-mi-nuevo-libro/" target="_blank">castellano</a>, charramos de <b>La bala y la palabra</b>, asayo de Enrike García y Luis Antonio Palacio sobre la vida de Francisco Ascaso, y de <b>Soberbio Sobrarbe</b>, una replega d'as millors fotografías sobrarbencas de Chabier Lozano en un volumen bilingüe. </p><div>Recuerda que puez ascuitar toz los programas en <a href="https://www.ivoox.com/podcast-tierra-barrenaus_sq_f1105214_1.html">Ivoox</a>, <a href="https://open.spotify.com/show/4BiD1CLGsmp5HCXuo2hW5B">Spotify</a> y la web de <a href="https://www.radiotopo.org/category/tierra-de-barrenaus/">Radio Topo</a>.</div><div><p><b>Programa #161</b> <br /></p></div>Barrenauhttp://www.blogger.com/profile/13583171891340065416noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6006187974902187161.post-72507207317547732542024-01-17T09:40:00.001+00:002024-01-17T09:40:32.504+00:00Alcordanzas d'un monet que se chubila<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPwiiylZpFspy6hPFFUDMgn4gYHAS-UOEtsXvc9r1fVxILcUQiNbn-QPxMGZ97gwtSikC2yBVX4W4M9Rj3PwqPmlI28ATXRtM3Cb9CdwcPPCQZVc2RDLBYHXZakclK45tA3BXJcZaWsLL2UwSuxL6bH0mudu24bxAS4CH1Qcmo0BytR4bFW9a4OO8BHHM/s1000/ZooIrunaRock2017.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="998" height="226" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPwiiylZpFspy6hPFFUDMgn4gYHAS-UOEtsXvc9r1fVxILcUQiNbn-QPxMGZ97gwtSikC2yBVX4W4M9Rj3PwqPmlI28ATXRtM3Cb9CdwcPPCQZVc2RDLBYHXZakclK45tA3BXJcZaWsLL2UwSuxL6bH0mudu24bxAS4CH1Qcmo0BytR4bFW9a4OO8BHHM/w225-h226/ZooIrunaRock2017.jpg" width="225" /></a></div>Ploro - u no - por <b>los Zoo, que lo deixan</b>. Sentimientos enfrontinaus. Tristura, de no tornar a veyer-los. Alegría, d’haber puesto disfrutar-ne, que cosa no ye pa cutio.<p></p><p>Malas que se publicó lo video con que anunciaban la suya aturada, se me plenó lo mobil con amigas enarcadas por la noticia, ploramiquiando muitas, encarranyada beluna. <b>Los Zoo aturan </b>y perdemos una banda que ha feito historia, que combinaba uns discos producius de pistón con uns directos salvaches, emocionants y trenca clavillars. Pa la nuestra fortuna, me pienso que i hai muito bueno en ixa decisión.</p><p>Que una banda se disuelva <b>siempre ye una mala noticia </b>pa lo suyo <i>fandom</i>. Que me lo digan a yo, que he visto dispareixer entre atros, a <b>Mallacán, Skabeche </b>y <b>Prau</b>, a <b>Obrint Pas, Aspencat y La Gossa Sorda</b>, y que habré de despedir-me, iste anyo, de <b>13Krauss </b>y los <b>Drunken Cowboys. </b>Manimenos, cuan i hai calitre y ixa pulsión que no te deixa reblar en l’activismo cultural y politico, los proyectos no dispareixen, se transforman. Zoo se fació con chent que veniba d’atras bandas y, igual como de <b>La Raíz,</b> naixió <b>Valira, Nativa y Ciudad Jara</b>, soi seguro de que de Zoo, en surtirá buenas brancas, como <b>Malifeta</b>, lo grupo d’Arnau, de Zoo, con Mireia, de <b>Pupil·les</b>.</p><p><b>Lo legau de Zoo</b> deixa tamién un buen eixemplo pa qui vienga dezaga. No nomás por la parte purament mosical u borinera. Toda la fayena que han feito con la cachimalla a traviés de <a href="https://arainfo.org/zoo-presenta-el-seu-projecte-zoo-il%C2%B7lustrat-a-pena-roja-de-tastavins/" target="_blank">tallers</a> y libros fa de simient pa que la siguient cheneración tienga un referent lingüistico y mosical. Lo compromís con a-saber-las causas como la lingüistica marca buen camín en un momento politico que amenista artistas que cotinen chilando bel mensache dende los escenarios.</p><p>Ni sé ni m’importan los motivos d’a decisión. Lo feito ye que en bel mes deixaremos de veyer-los sobre los escenarios y habremos d’aconortar-nos con los recuerdos que nos han grabau, que no en son pocos y que querría compartir a modo d’homenache.</p><p>Remero, pa empecipiar, la primer vegada que los vide, en lo <b>Viñarock</b>, cuan tasament heba ascuitau “Estiu” lo suyo primer single. Que ni sisquiá i fuemos, que ibanos enta atro escenario y le dicié a Tamara que podríanos pasar-nos a veyer a uns valencianos que empecipiaban y que les heba sentiu una canción que marcaba bien. Lo concierto yera en un s’os escenarios chiquez, aladiaus, d’ixos a on que tocan las bandas pa replenar cartel.</p><p>Remero un d’os momentos mas anguniants d’a mía vida, en lo primer <b>Iruña Rock,</b> sobre un verdete que esbarizaba prou y un pogo muit poco denso, que m’esbaricé y acabé por tierra y una patacada de chent empecipió a cayer-se-me dencima, y lo suyo peso m’afogaba y, pa forro de bota, teneba la garra mal doblada. China-chana fueron devantando-se y torné a alentar. Una man prenió la mía, me metié de peus unatra vegada y, dimpués d’uns segundos tornaba a bailar. En ixe mesmo concierto, un valient u un estalentau, seguntes se mire, se posó con una silla de plastico en lo bel meyo d’o pogo. Lo bueno ye que se le respetó prou y lo mozo se vido meyo concierto tan tranquilo.</p><p>Remero en un d’os conciertos en<b> la López</b> de Zaragoza, que dimpués nos los trobemos en lo <b>Pottoka</b>, que un amigo le furtó lo pomo a Panxo y el le fació “<i>así me gusta, el usufructo</i>”, frase que hemos repetiu un ciento de vegadas. Remero que les alicatemos firme y nos faciemos fotos y todas ixas cosas que de vez me fan pampurria y goyo.</p><p>Remero en un <b>Aplec dels ports</b>, que nos devantemos dimpués d’una nueit bien fura y fuemos t’a plaza d’o lugars a fer bella cosa dimpués de desayunar-nos. Astí yera Panxo d’empalmada y capazo con tot qui querese, mas pito que pito, que pareixeba que no hese tocau lo día d’antes.</p><p>Remero lo concierto zaguer que fación en Zaragoza, pa un acto de <b>Podemos</b>, que cuan acaboron nos los trobemos en la carpa y les demandé un selfie. Panxo se m’acercó y le dicié “no, con tu no, que ya en tiengo, la quiero con <b>Marcos Úbeda</b>, que estió en Obrint Pas y no tiengo foto con el”. Aspero que no se lo prenese malament.</p><p>Remero en Lanuza, en lo <b>Pirineos Sur,</b> lo suyo concierto bien varrenau. Alto, en las gradas, i heba buena xarramata de crios, que diz que la suya mosica les fa firme goyo. Abaixo, en lo pantano, la xarramata yera d’os pifolos que chapurniaban. Y entre lo publico, meya Madalena, que no nos querebanos perder ixos momentazos tan pinchos que nos deixoron.</p><p>Remero lo concierto en lo <b>Wizink</b>, que nos ne fuemos ya de vermu y bi arribemos como cesticos, que febanos vergüenya. Asinas nos fue, que lo chenullo d’<b>Arale </b>dició prou y lo concierto l’acabemos antes d’hora, en lo puesto d’a Cruz Roya, dende a on que viachemos en ambulancia t’o Gregorio Marañón. </p><p>..y <b>Mataró</b>, en una discoteca, y un <b>Festiuet </b>en Valls, y un <b>11 de setiembre en Barcelona</b>, y lo capazo que me pillé, con un mozo que levaba lo suyo logo tatuau, porque vido lo mío tatuache con lo d’Obrint Pas y vinió a charrar-ne. ¡Bien majo!, y asinas-asinas todas ixas chanadas que fan d'un grupo de mosica parte d'a tuya vida.<br /></p><p>A fe que las personas que fan parte de Zoo nos sorprenderán antes con antes con nuevas historias. Por agora nos deixan toz ixos momentos, que no se perderán como glarimas en la plevida porque, a lo menos pa yo, son imborrables. <b>Muitas gracias a toz</b> por haber-me feito feliz tantas vegadas en istos diez anyos. Aspero no haber-tos dau guaire mal cuan m’he meso en plan fan y que la vida nos faiga encertar-nos muitas mas vegadas.</p>Barrenauhttp://www.blogger.com/profile/13583171891340065416noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6006187974902187161.post-89067028145577395102024-01-12T09:53:00.006+00:002024-01-12T09:53:48.304+00:00La existencia dillá d'os rez<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4IFSFnX1ckv5hsr4YtcWTYMYCsOBVyQ_zYTvVRyql59EMc8i9jzG_LJy-XMC6Xmpm_NOYJDvEYMi-htGNDZNWbADNlf6h-WSjF8IzaN_Jw5CLcAaqGEe9rcX_4T_RfU1QAc1UACknVnEJfk_tapWQbUtOt91-8wdb8Ms0hlOJegv-XSO-SnQYTzk9eqg/s1000/clausTdB.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1000" height="198" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4IFSFnX1ckv5hsr4YtcWTYMYCsOBVyQ_zYTvVRyql59EMc8i9jzG_LJy-XMC6Xmpm_NOYJDvEYMi-htGNDZNWbADNlf6h-WSjF8IzaN_Jw5CLcAaqGEe9rcX_4T_RfU1QAc1UACknVnEJfk_tapWQbUtOt91-8wdb8Ms0hlOJegv-XSO-SnQYTzk9eqg/w198-h198/clausTdB.JPG" width="198" /></a></div>Ayer, en una asembleya, belún fació lo topico de “<b>si no yes en rez, no existes pas</b>”. Ye tot un mantra. En cualsequier reunión a on que se charre de cómo fer difusión d’una actividat, campanya u causa, se puet sentir bella decena de vegadas. La importancia d’os rez, imos a fer difusión por no sé cuantismas canals, los cartels ya no valen pa cosa… Cuento que ya tos conoixez la retolica. A l’atro canto d’o rolde, un mozo fació, leyendo-me la ment “no i soi d’alcuerdo. <b>Yo no soi en rez y sí que existo</b>”. En lo caso mío, soi en rez, muito mas que no me faría goyo, pero no ye por ixo que existo.<p></p><p>Los rez socials dichitals s’han tornau un elemento prou important en la manera que nos comunicamos y que difundimos las nuestras iniciativas. <b>Ocupan un porcentache bien gran d’a nuestra actividat cutiana</b>. Asinas que cal estar-ie. Igual como en cualsequier atro espacio, tot lo que no ocupemos las que miramos camins diferents de construcción d’a sociedat, lo plenarán los que quieren afundar en la loquería capitalista que nos leva t’a fuesa. Pero pensar que astí, en los rez, somos chugando de igual a igual, ye masa inocent. Creyer que tener una cuenta de Twitter te mete a ran d’Heraldo ye no haber reflexionau ni dos minutos en cómo funcionan istas ya-no-tan-nuevas maneras de comunicación.</p><p>Lo circuito de difusión d’os rez socials ye por un regular, y en contra d’o que se gosa pensar, prou radiu. La mayoría d’<b>os mensaches nomás arriban a las personas que no cal convencer-les</b> d’o suyo conteniu. Las aragonesofablants leyemos mensaches sobre l’aragonés, las ciclistas sobre lo ciclismo, las ecolochistas sobre medioambient y asinas asinas. Nomás se’n sale en bel momento a on que intersectan dos tematicas, como podría estar cuan un grupo mosical que reivindique X fa una canción en aragonés, que fa que lo suyo mensache arribe a lo diverso publico aragonesofablant y de revés. Pero creigo que ixas interaccions son minimas. No leyemos, porque no queremos, lo que escriben los enemigos. Fueras d’as que tenez bel rollo masoquista y tos metez toz los maitins a <b>Losantos</b>, que sé que en soz cuantas. Lo cutiano, manimenos, ye que leigamos a “las nuestras”. Y igual fan las “atras”. Asinas que si quiers difundir un mensache entre chent que no siga “la tuya” talment los rez no habrían d’estar la tuya sola opción. Sisquiá la primera.</p><p><b>S’ha confiau tot a la difusión online</b>, en zagueras. Ya no se mete cartels. Ya no s’ixemena flyers. Ye normal. Ye un catenazo, se pasa fredor u calor, te tricoloteyas con lo facherío, te meten pinyoras… Ye mas comodo deixar-lo tot a bel par de tuits feitos en un ratet en l’escusau y pensar que ye s’ha feito tot lo posible. D’atra man, lo resultau d’a cartelería, los flyers y demás tampoco no ye que carrulase guaire. </p><p>No proposo deixar los rez y tornar t’<b>o romanticismo d’os 90 u los 2000s</b> a on que la mía cheneración empecipió en l’activismo. Son atros tiempos y requieren atras ferramientas. Cal fer servir los rez, prou que sí, y fer-lo d’a manera mas intelichent que podamos. Cal que aprendamos cómo funcionan, que la mayoría no lo sabemos y lo femos a lo tuntun, como si seguisenos en ixe cambio de sieglo, pero con mas cataticos. I hai tot un nuevo luengache que a sobén no sabemos fer servir, y no charro (nomás) de paroletas u exprisions. </p><p>Pero ixo no nos ha de fer deixar a un costau las atras<b> ferramientas que continan estando muito mas utils que no nos pensamos</b>. Sí, la cartelería contina estando util. Por las carreras, por los bars, por las botigas, i pasa chent que no ye “d’a tuya coda”. En los centros socials, en los eventos, en las borinas, en los conciertos y charradas ye a on que se pasa de simpatizar a miltar, a on que la carranya se torna activismo. Lo mensache d’un tuit se leye, se comenta, se comparte y, a l’atro segundo, l’has ixuplidau y yes veyendo un video d’un gato que s’estozola blincando. Lo mensache compartiu en un vermu, de conchunta con atras personas que te recuentan la suya experiencia y aon que tu puez explicar-les la tuya, se te queda, te fa activar-te, estableixe una complicidat de mal conseguir a traviés d’una pantalla. Muitas que treballamos de conchunta en rez <b>no nos hemos desvirtualizau nunca</b>. Lo que se comunica en dos capazos en un bar ye imposible de fer un ciento de tuits.</p><p>I hai organizacions que, a pur de deixar-lo tot en mans d’os rez, en cuenta d’estar un achent de transformación social, <b>s’han convertiu en grupos de whatsapp</b>. En la izquierda alternativa - u como nos queraz denominar - cal una reflexión sobre cómo femos servir los rez, las suyas limitacions y la suya utilidat real. Y unatra sobre reprener la carrera, l’espacio publico, antes mas nuestro de tot y por cada día mas abandonau a lo capital. Astí sí que somos muitas mas y, organizadas, <b>imposibles d’aturar</b>. </p>Barrenauhttp://www.blogger.com/profile/13583171891340065416noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6006187974902187161.post-12522749329510361752024-01-09T08:18:00.000+00:002024-01-09T08:18:48.783+00:00Vesque y mas. Tierra de barrenaus 10x09<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_UjmKmCJeVFv1aBwjugntlOQUA606XzYlx3eOC__I_02g3H_KLZF72LzbxLxk1OCP2T67VU3yAeuTwJQyTTDF4bszh714jZVjA_JUc7UgrQ2R8eDSFgsLQphHkoz22zA1QChAo-6Skmq7OdsqRtkvy4ncMyDt-_ZYHqv0Uef1OGHyFEJG_TlLwoUDtFY/s1000/volandrinas.JPG" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" height="185" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_UjmKmCJeVFv1aBwjugntlOQUA606XzYlx3eOC__I_02g3H_KLZF72LzbxLxk1OCP2T67VU3yAeuTwJQyTTDF4bszh714jZVjA_JUc7UgrQ2R8eDSFgsLQphHkoz22zA1QChAo-6Skmq7OdsqRtkvy4ncMyDt-_ZYHqv0Uef1OGHyFEJG_TlLwoUDtFY/w247-h185/volandrinas.JPG" width="247" /></a></div>La gran noticia d'o programa ye la tornada de Tamara t'as ondas, dimpués d'una temporadeta de baixa. Torna, antimás, con la suya sección medioambiental a on que nos charrará d'un metodo de cacera de muixons, vedau en muitos puestos, pero que en lo País Valenciano encara ye legal y que la extrema dreita quier fomentar. Astí le dicen parany y por Aragón lo conoixemos como vesque, en aragonés, u liga, en castellano. Conoixeremos qué ye, cuál ye la suya lechislación y a ón se fa encara ista practica barbara y sinsentiu.<p></p>
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="30" mozallowfullscreen="true" src="https://archive.org/embed/tierra-de-barrenaus-10x-09-vesque" webkitallowfullscreen="true" width="500"></iframe>
<p>Tos recuento tamién, en meyo minutico, lo d'Arroyuelo, lo mío nuevo libro, que dica la suya presentación lo 14 de chinero, voi a dar muito ferrete. Pero como lo tenez millor recontau en los dos blogs, en castellano y aragonés, tos convido a leyer-lo astí.</p><p>En la canción d'o programa remeramos lo 30 aniversario d'a revolución zapatista aproveitando la presencia de Tamara, qui fació parte d'o Caracol Zaragoza, como en charremos en un d'os primers programas d'a radio. Ubrimos la calaixera d'a psicocanción con un d'os temas de Causa, lo zaguer disco de Xavi Sarrià, qui ha anunciau una aturada pa 2025 y una chira en 2024. Y despedimos, unatra vegada, con un tema sobre Palestina, pa no deixar que s'ixublide lo chenocidio que se ye fendo-ie.</p><div>Recuerda que puez ascuitar toz los programas en <a href="https://www.ivoox.com/podcast-tierra-barrenaus_sq_f1105214_1.html">Ivoox</a>, <a href="https://open.spotify.com/show/4BiD1CLGsmp5HCXuo2hW5B">Spotify</a> y la web de <a href="https://www.radiotopo.org/category/tierra-de-barrenaus/">Radio Topo</a>.</div><div><p><b>Programa #160</b></p></div><p></p><p><br /></p>Barrenauhttp://www.blogger.com/profile/13583171891340065416noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6006187974902187161.post-21731931098336955262024-01-02T08:25:00.003+00:002024-01-02T08:36:57.319+00:00Arroyuelo: Lo absurdo d'a despoblación en lo mío libro nuevo<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbF9IPmy8E9ApaGjhaBVIElXdDLX-XtecA2L3OcBFyuo7bh6KFuugsCkxU1NH0RFfTZeoXwZH9kG0nPBXyeSWXc6exjVjQn6Zfmw7wxDYfeSyDE_iW6N35GFtmG04KlP1Sfqlcwuvd4fqtaK6pqApnNW-qRXRzvKh_8jTSUNJYSOymIdH2sJRG_75v5l8/s1600/cartelpresentacion.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1131" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbF9IPmy8E9ApaGjhaBVIElXdDLX-XtecA2L3OcBFyuo7bh6KFuugsCkxU1NH0RFfTZeoXwZH9kG0nPBXyeSWXc6exjVjQn6Zfmw7wxDYfeSyDE_iW6N35GFtmG04KlP1Sfqlcwuvd4fqtaK6pqApnNW-qRXRzvKh_8jTSUNJYSOymIdH2sJRG_75v5l8/s320/cartelpresentacion.jpg" width="226" /></a></div><p>En empecipiando 2022 un relato mío va recibir una<b> mención especial </b>en un concurso. Quedó lo cuarto d’entre mas de mil que se i presentoron. Chusto lo primer puesto que no daban perras. En ixe relato presentaba a un personache peculiar que viviba en un lugarón igual de peculiar. Si no quereban que seguise estirando d’o filo, ¡que no me l’hesen premiau!</p><p>Lo important d’os concursos, mas que mas pa las personas inseguras como yo, no ye tanto los diners u la publicación, sino lo <b>reconoiximiento </b>y la certeza de que cualcún t’ha leyiu y que, pa forro de bota, le ha feito goyo. Asinas que ixa mención me motivó a-saber-lo pa desarrollar una ideya que levaba tiempo remugando: recontar una serie d’historias que pasasen en un <b>lugarón</b>, con lo tono d’<b>humor absurda</b> que he feito servir cuantas vegadas en los relatos míos. Enchegué lo motor y aquel relato se fue ixamplando, emplindo <b>Arroyuelo </b>- lo nombre que le dié a lo lugarón - d’habitadors tan peculiars como aquel d’ixe relato.</p><p><b>Arroyuelo: orden de despoblación</b> ye lo titol d’o mío nuevo libro. La historia d’un lugar que, un buen día, recibe la orden de despoblar-se y d’uns habitants que deciden acatar la orden, pero d’aquellas trazas. Lo cronista d’o lugar, que lo nombran de propio cuan empecipia la despoblación, nos recuenta cómo yera la vida en <b>Arroyuelo</b>, qui yeran los suyos pobladors y las chanadas que les ocurriban. Conoixemos, en istas pachinas a Tomás, lo matematico de letras, a la farfallosa Bilva, a Esperanza, la sustituta de la fe, a lo fato Simón, a Fani Pedales, la criadora de bicicletas, u a lo ferrero Seis-Pesetas, entre atros muitos personaches. Vivimos la suya rivalidat con Riachuelo, lo lugar que tienen a lo canto. Puyamos t’o Monte Rasgado a on que vive Rodrigo, lo robot eremita. Presenciamos lo naiximiento de Lagunacha, la fastiosa pedanía d’Arroyuelo. Y asinas-asinas, historias a embute.</p><p>Iste ye lo mío segundo libro en castellano, lo cinqueno que publico en solitario. Lo torno a fer de man d’<a href="https://imperiumediciones.com/" target="_blank">Imperium</a>, una editorial choven y encara chiqueta, a on que tiengo la honor de compartir catalogo con una patacada d’<b>autoras con firme calitre y prochección arrienda</b>. Arroyuelo arriba dimpués de <a href="https://imperiumediciones.com/producto/hechos-de-tinta/" target="_blank">Hechos de tinta</a>, la mía primer novela en castellano, con la que he plegau a muitas personas que no m’heban leyiu antes y a qui siempre convido a que, si les fa goyo, aprendan aragonés pa leyer la resta de libros míos. ¡Sisquiá!</p><p>Asinas que si tenez curiosidat, si querez visitar <b>la comarca de campo de Castilloviejo</b> y seguir la carretera que acaba en <b>Arroyuelo </b>y, cuan i arribez, fer una asembleya en lo bar d’o lugar pa conoixer a toda la suya población, tos aspero lo domingo 14 de chinero a las 11:00 en l’<a href="https://www.vinccizaragozazentro.com/" target="_blank">Hotel Vincci Zaragoza Zentro</a> pa presentar-tos iste nuevo libro que aspero que tos faiga firme goyo.</p>Barrenauhttp://www.blogger.com/profile/13583171891340065416noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6006187974902187161.post-22658572015241678402023-12-26T08:25:00.004+00:002023-12-26T08:43:05.207+00:00Emitindo un aragonés ecolochico. Tierra de barrenaus 10x08<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSDp_tUNsK8mUhi0-OLesLla4Rmazappgj2ajTWB__7PiDcGod_BB9PhupEgROdidt4nob0HCOiUDbe-XnS9IONQlsHfMLd0lZ9mz-Ot7hSSB3y4isHSkD4LypMfr3Is3FLvwftQCqBEhv7WiT-MXzcvHjfTV8x-asR5jaIoBRnKNMWHM1JWUFVfpi10g/s1000/laragmonzon.JPG" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1000" height="234" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSDp_tUNsK8mUhi0-OLesLla4Rmazappgj2ajTWB__7PiDcGod_BB9PhupEgROdidt4nob0HCOiUDbe-XnS9IONQlsHfMLd0lZ9mz-Ot7hSSB3y4isHSkD4LypMfr3Is3FLvwftQCqBEhv7WiT-MXzcvHjfTV8x-asR5jaIoBRnKNMWHM1JWUFVfpi10g/w234-h234/laragmonzon.JPG" width="234" /></a></div><p>Programa popurrí de tot que, como s'emite lo nadal, empecipia con la millor canción de nadal que s'haiga escrito nunca y, probablement, la unica buena: <b>Fairy tale of New York</b>, escrita por lo feneixiu Shane MacGowan, cantaire de The Pogues. Pero como odeo lo nadal, a escape me torno Mr Scrooge y voi con l'atra millor pieza que i hai pa istos días.</p><p> <br /></p>
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="30" mozallowfullscreen="true" src="https://archive.org/embed/tierra-de-barrenaus-10x-08-nadal-movidico" webkitallowfullscreen="true" width="500"></iframe>
<p>Empecipiamos con bella reflexión sobre los días que estié visitando la <b>Feria d'o Libro Aragonés de Monzón</b>, a on que podié presentar Parola de diaplerona y compartir con qui me visitez muit buenos raticos charrutiando en aragonés. <br /></p><p>Seguimos dando notorio d'uns companyers andaluces que son veyendo menazada la suya voz. <b>Radio Almaina</b> ye patindo la censura d'o gubierno suyo y dende la resta de l'estau no podemos fer que refirmar la suya luita que ye la nuestra. Si nos tocan a una, nos tocan a todas. Las radios libres tenemos un papel fundamental pa trencar la incomunicación y l'oligopolio informativo y, por ixo, nos quieren calladetas, asinas que dende Tierra de barrenaus, firme solidaridat y un abrazo pa las compas andaluzas y <a href="https://radioalmaina.org/radio-almaina-no-se-calla/" target="_blank">la suya campanya</a>.<br /></p><p>Tornamos t'Aragón pa charrar d'o zaguer Congreso d'<b>Ecologistas en Acción</b> a on que, entre atras cosas, s'apreb´ço un documento a favor d'as luengas propias d'Aragón, que demandaba la tornada d'a Dirección Cheneral de Politica Lingüistica, d'as subvencions a las organizacions en desfensa d'a diversidat lingüistica y, sobre tot, la oficialidat d'aragonés y catalán. Iniciativa muit bienvenida que s'encierta en lo tiempo con una <a href="https://recuperacioncuevadechavesya.wordpress.com/" target="_blank">campanya por la recuperación d'a espluca de Chaves</a> que son empentando de conchunta con APUDEPA y atras entidaz.</p><p> Lo cutiano <b>viache mosical</b> d'o programa va de Fe de ratas u La raíz, dica Vinos Chueca, protagonistas d'a canción d'a calaixera u Daniel Higiénico, qui estió fa poco en Zaragoza presentando lo suyo zaguer disco Demasiado viajo para el reaggaeton.</p><div>Recuerda que puez ascuitar toz los programas en <a href="https://www.ivoox.com/podcast-tierra-barrenaus_sq_f1105214_1.html">Ivoox</a>, <a href="https://open.spotify.com/show/4BiD1CLGsmp5HCXuo2hW5B">Spotify</a> y la web de <a href="https://www.radiotopo.org/category/tierra-de-barrenaus/">Radio Topo</a>.</div><div><p><b>Programa #159</b></p></div><p></p><p> </p><p><br /></p>Barrenauhttp://www.blogger.com/profile/13583171891340065416noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6006187974902187161.post-2933896159036234032023-12-16T17:40:00.002+00:002023-12-16T17:40:46.941+00:00Libros afalagadors<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDcv4atqRAqpT5X1F253-UZ49vFqG5fnS3_JgcvSSmdAtbi4yj8y14u4FW1zrCUoycq4blxXjWay42aI_o9s7dbaeAAsnvSelcsAP_P3IqvyyGAc5sg_Dx5NyFfjUHYDR_r360oMH4yXiVRP2lfEM6TUDM3bKhLW9dKUSCGf0Ji4-lJBOVznpypYATQlo/s1000/monje_y_jim.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="997" data-original-width="1000" height="236" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDcv4atqRAqpT5X1F253-UZ49vFqG5fnS3_JgcvSSmdAtbi4yj8y14u4FW1zrCUoycq4blxXjWay42aI_o9s7dbaeAAsnvSelcsAP_P3IqvyyGAc5sg_Dx5NyFfjUHYDR_r360oMH4yXiVRP2lfEM6TUDM3bKhLW9dKUSCGf0Ji4-lJBOVznpypYATQlo/w237-h236/monje_y_jim.jpg" width="237" /></a></div>Permitiz-me estar una mica nyonyo. Soi un sentimental. Y agora mismo voi en una boireta, empecipiando con un amplo riso en la cara lo cabo de semana. ¿Qué m’ha provocau iste estau? De nuevas, un libro.<p></p><p>Si i piensas fundo, ye increible como una parrafiquera de fuellos tacaus de tinta puet dispertar-te sentimientos y sensacions tan autenticas y potents como las que fan los buens libros. Ixe ye lo poder d’a parola escrita, d’a parola en cheneral. Por ixo, entre atras razons, las luengas son muito mas que no una simpla ferramienta comunicativa. En los zaguers días m’he leyiu dos libros que, por razons diferents, m’han feito sentir “en casa”. Ixa calideza que te fa buen estar, que t'afalaga, como si t’arrebullases baixo una manteta con la persona querida, sonando la tuya canción favorita y fendo ulor d’a birolla que mas t’estimas.</p><p>Lo primer, que he zarrau fa bel minuto, ye Jim Botón y Lucas el maquinista. En iste caso yera una relectura. Estió un d’os míos libros favoritos de chiquet. Lo teneba en la casa de Cambrils y, de chiquet, cada anyo, pa vacacions, tornaba a leyer-lo. Me lo sabeba de corazón, de barra a barra, cada pachina, dibuixo y aventura que aculliban ixas pachinas. En bel momento va dispareixer d’os repalmars cambrilencos. No sé si bel parient se lo quedó, si lo cacegarían en bella cursa t’a placha u que me sé yo. Lo caso ye que me va quedar sin el. Habe bel anyo, la mía parella me lo va regalar y pasó a fer parte d’a muntonera de “pa leyer”. A la fin trobé lo momento pa leyer-lo, cosa mica facil, y me va trobar, dende la primer pachina, un flumen de remeranzas y emocions. Me sentiba como de criet, tornaba a vivir con Lucas, Jim y Emma todas las suyas historietas.</p><p>Lo libro se escribió en 1960. Estió lo primer que va publicar Michael Ende, l’autor de La historia interminable u Momo. Leyiu en 2023, tien a saber qué contenius que nos resultan sexistas y racistas. Ye lo que tien un libro de 63 anyos. Barrunto que Michael Ende, que de chovenón militó en l’antifaixismo de l’Alemanya d’os 40, no escribiría agora Jim Botón como lo fació en aquellas envueltas. Cuento que ista sensación que he experimentau no la tendría de leyer-lo agora por primer vegada, que ye mas recosiro que no atra cosa. Por bel día he tornau t’a mía nineza, ta ixa sorpresa que te levas con cada capitol d’as primers lecturas, cuan tot ye nuevo. Si lo leyez agora, de grans, ya me contarez que tos pareixe.</p><p>L’atro libro-manteta va venir dende lo club de lectura de ciencia ficción que en foi parte; Monje y robot, de Becky Chambers. Ye la replega de dos noveletas que va publicar l’autora en 2022 y que ganoron un Locus, un Hugo y estioron nominadas a un Nébula. La historia, ye escrita en luengache no binario y protagonizada por dos personaches que tamién en son, de no binaries. Antiparte d’isto que, en realidat tien poca trascendencia en la novela dillá d’a normalización d’ixe feito, la historia s’enmarca en una sociedat utopica que ha superau la transición ecolochica y a on que la chent vive en una arcadia social y natural.</p><p>Dicen los manuals de narrativa que en toda historia fa falta un conflicto pa que abance. Somos tan feitas a ixo que me pasé buena parte d’os primers capitols aguardando que en bel momento, le monche se trobase con bel problema irresoluble, u que lo robot resultase una menaza u en avisase d’una. Manimenos lo conflicto ye bien ausent en ista novela y, con tot y con ixo, t’agarrapiza a escape. Dex y Onfalina, les protas, viven en ixe mundet con la sola inquietut, que no ye poca, de trobar-le sentiu a la suya existencia.</p><p>¿Resulta inchenuo y mesmo naïf? Sí pas. Pero s’agradeixe de cabo ta cuan una historia que t’aluenye de l’angunia, que te parle d’un mundo ideyal, un puesto que probablement ye inalcanzable, pero que fixa un buen destin enta do caminar.</p><p>Entre las suyas pachinas he trobau tranquilidat a capazos y una paz interior de mal trobar en las lecturas que goso fer. Pero tamién muitas reflexions interesants sobre las motivacions vitals, sobre las metas que nos imposamos a nusatras mesmas, sobre lo sentiu d’a vida u la suya ausencia. Y ratos de fer-me buenas risas, en especial con la manera que tien lo robot de veyer lo mundo.</p><p>Si i creyese, en la machia, me pensaría que los libros tienen bel esconchuro, que i hai bel encante que fa d’a tinta y lo papel un artefacto mistico que nos torna varrenadas. A fe que s’ha feito estudios sobre lo que provoca en lo cerebro la lectura y como las nuestras neuronas ordenan la producción de qué me sé yo que productos que nos fan tener todas ixas sensacions. Siga como siga, gracias a Becky y a Michael por fer-me sentir asinas, tot calentet, debaixo d’a manteta que fan los suyos libros. </p>Barrenauhttp://www.blogger.com/profile/13583171891340065416noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6006187974902187161.post-22756787005720317032023-12-12T07:49:00.004+00:002023-12-12T07:49:39.425+00:00Chiflo y salterio. Tierra de barrenaus 10x07<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhg1Dmwf1OdCgmtGmwyIwH2ct62cr9kVqMz8LRzFKXQbLr5czl222sPZRfkXzkPgDH0KQIXYTSZzvxDW3a4No-ViwWQbjNgby4NUZ4MzbDmlPfK7x7remPbEnb2OnUeR59oZoeOLIoUrQybDsMk57rs4GbVWdA6AyFa5Hwr3Vhs3JnJEx66ti_0uFBHaUk/s1000/salterios.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="995" data-original-width="1000" height="224" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhg1Dmwf1OdCgmtGmwyIwH2ct62cr9kVqMz8LRzFKXQbLr5czl222sPZRfkXzkPgDH0KQIXYTSZzvxDW3a4No-ViwWQbjNgby4NUZ4MzbDmlPfK7x7remPbEnb2OnUeR59oZoeOLIoUrQybDsMk57rs4GbVWdA6AyFa5Hwr3Vhs3JnJEx66ti_0uFBHaUk/w226-h224/salterios.jpg" width="226" /></a></div><p>De todas las manifestacions culturals que tenemos en Aragón, una d'as que mas interés i tiengo ye la mosica. Luent d'a jota, y sin fer-la mica de menos, i hai una riqueza y variedat bien ampla. Como tantas atras d'ixas manifestacions culturals, remaneixen amagadas, difuera d'os medios de comunicación y d'as aulas, asinas que un s'ha de buscar las manyas pa enterar-se d'a suya simpla existencia.</p><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="30" mozallowfullscreen="true" src="https://archive.org/embed/tierra-de-barrenaus-10x-07-especial-chiflo-y-salterio" webkitallowfullscreen="true" width="500"></iframe><p>A sobén ixe ye lo caso d'instrumentos como lo chiflo y lo salterio que buena parte d'a población aragonesa desconoixe u en sabe bien poco. Lo nuevo episodio de Tierra de barrenaus l'adedicamos, de tot, a conoixer-lo de man de Diego Escolano y Armando Occon. </p><p>Toz dos nos charran d'a suya historia, de cómo ha iu evolucionando lo suyo conoiximiento en zagueras y de beluna d'as iniciativas que s'han feito pa difundir-lo y mesmo conseguir mas mosicos que lo faigan servir. </p><div>Recuerda que puez ascuitar toz los programas en <a href="https://www.ivoox.com/podcast-tierra-barrenaus_sq_f1105214_1.html">Ivoox</a>, <a href="https://open.spotify.com/show/4BiD1CLGsmp5HCXuo2hW5B">Spotify</a> y la web de <a href="https://www.radiotopo.org/category/tierra-de-barrenaus/">Radio Topo</a>.</div><div><p><b>Programa #158</b></p></div><p> </p><p><br /></p>Barrenauhttp://www.blogger.com/profile/13583171891340065416noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6006187974902187161.post-72289411426567353482023-11-29T07:25:00.003+00:002023-11-29T07:25:39.629+00:00Carta a la sinyora facha que chila<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjta46iyFy7VwREmgA3LRXPZ4wdEYc5iMSAZWFKHYrZIxlXFBbU4RjsrCCn9NLMgQV0-mMmp9Jq1t7KV3isg9XWhWwxhOv435wLVcbLHrVkY33iqcX6dkHlkKiL9Htbk39Y2If_ZU8NmC34-T-cDCv4JPkJl0X1UwNr_aOqIGRjFm_tHt3Zcjm0GJJGuMQ/s750/moscasolot3.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="746" height="245" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjta46iyFy7VwREmgA3LRXPZ4wdEYc5iMSAZWFKHYrZIxlXFBbU4RjsrCCn9NLMgQV0-mMmp9Jq1t7KV3isg9XWhWwxhOv435wLVcbLHrVkY33iqcX6dkHlkKiL9Htbk39Y2If_ZU8NmC34-T-cDCv4JPkJl0X1UwNr_aOqIGRjFm_tHt3Zcjm0GJJGuMQ/w243-h245/moscasolot3.JPG" width="243" /></a></div>Yo le entiendo, <b>sinyora facha esverrecadera</b>. Ye vusté un d’os mios memes favoritos de tot lo que s’ha visto en istos días de orchía espanyolista. Pobrona. Astí, en lo preto de Barcelona, con lo suyo bolso de sinyora gran y la estanquera mercada en lo bazar la vispra d’a suya gambadeta manifestadera. Entiendo de tot ixa frustración, ixe sentimiento de que tiens toda la razón d’o mundo y lo gubierno fa tot lo contrario, de que los tuyos argumentos no se sienten. Yo la he sentida a-saber-las vegadas. Dende que tiengo memoria politica. Me facié a perder batallas de bien choven, asinas que ya aprendié a chestionar ixa rabia y ixa carranya. Si no, hese escrabutau, m’hese petau la trunfa. U sería engarcholau, que me sé yo. Ya deciban los <b>Zoo </b>ixo de <i>que no serà per ganes de ficar les bombes, que serà per la por a perdre el que tenim</i>.<p>Vusté, sinyora facha esverrecadera, ha sentiu<b> una redota politica</b> por primer vegada en la vida. Que no’n ye. Tan de buen que en fuese, que de verdat lo gubierno espanyol fuese tot lo que le acusan d’estar. Que fese politicas socialcomunistas, instaurase la republica y trencase d’una maldita vegada Espanyita. No han perdiu vustés, las fachas, pero ixo ye lo que sienten. No pueden asumir que belún que no ye “d’os suyos” ocupe nian un trocet d’o poder. Una miquirrina nomás. Porque tienen los chueces, la poli, l’exercito, los medios, la ilesia, lo senau, cuantos gubiernos autonomicos y muitas d’as principals ciudaz. Pero lo gubierno espanyol y lo congreso son en mans d’otri. Y ixo sí que no. Una clica de <i>hippies</i>, pa forro de bota, seguntes la suya envista d’o mundo.</p><p>Esverreca de puro odio. Que no ye pa tanto, ya le digo. Vusté ni se’n enterará, d’os<b> efectos d’ista amnistía.</b> L’atra, la d’os bancos, d’ixa sí que nos n’enteremos. Buena patacada de diners que perdiemos toz, que podrían haber iu pa escuelas, hespitals u mesmo pinganillos pa traducir, a las que charramos basto, a l’universal espanyol, pero se los han quedau en la buchaca los executivos de banca. La’atra amnistía, la d’agora va a deixar que Puigdemont pueda fer-se una gambadeta por l’estau espanyol, lo solo estau d’o planeta a on que no puede fer-la agora. Ye decir, que ye libre d’estar-se en 500.000 km2 mas que no antes. Contando que las tierras emerchidas son 150.000.000 de km2, nomás le han ixamplau un 3% la garchola que ye iste mundo. Tamién l’amnistía toca a <b>directoras d’escuela</b>, que cometioron lo terrible delito de ubrir los centros pa que la chent votase. Y a atros que estioron acusaus d’atentaus y cosas piors con prebas terribles como <a href="https://www.elnacional.cat/es/opinion/iu-forn-caso-tamara_541938_102.html" target="_blank">la posesión d’un chiflet amariello</a>. L’alferez que se levó <a href="https://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=&cad=rja&uact=8&ved=2ahUKEwj0hKOn6eaCAxUnUqQEHaMJDvg4ChAWegQIAxAB&url=https%3A%2F%2Fwww.eldiario.es%2Fpolitica%2Fpolicia-incauta-pistola-militar-protesta-sabado-ferraz_1_10698984.html&usg=AOvVaw19ATFiSunlDrPIseiPzbXz&opi=89978449" target="_blank">la pistola</a> ta Ferraz, manimenos, tornará tranquilament t’o suyo treballo de veilar por la nuestra seguridat. Diz que la mía tamién. </p><p>Le consello, sinyora facha esverrecadera, que <b>deixe de veyer la telefacha ixa</b>, por muito <i>western </i>que i metan. Que astí sale chent verenosa. Y no ubra los videos ixos que le ninvia lo nieto, que estudia ADE en la Rey Juan Carlos, que allí la fan en castellano. Que antimás a <b>Vito </b>ya le han empecipiau a deixar de responder y ni la policía le permite fer lo que le pete. Ay, si <b>Meritxell </b>en hese parau cuenta antes, lo que nos hesenos puesto escusar. Que no será que no le’n avisase dengún.</p><p>Le confieso, sinyora facha esverrecadera, que <b>a yo tampoco no me fa goyo Perro Sanxe</b>. Que ye un veleta, que las pocas vegadas que fa cosas de zurdo ye de casualidat u porque le obligan las circunstancias, los numeros u las socias. Que ni ha derogau ni derogará la <b>lei mordaza</b>, que mantiene en lo puesto a lo suyo psicopata d’interior, que fa una politica exterior de vergüenya y un ciento de cosas mas. Pero tamién le digo que, en veyendo a sinyoras fachas esverrecaderas como vusté y a la clica que s’achuntó ixos días cada nueit por Madrit, da-me bien de Perro, que <b>buena bala hemos esquivau</b>. D’ixo s’aproveita, que si no, de qué iba a salir. Lo día que deixen d’esverrecar asinas, igual ganan. Pero de verdat, de lo de ganar y dimpués gubernar. </p><p>Talment s’haiga encarranyau tantismo, sinyora facha esverrecadera, por lo de veyer a <b>la policía abataniando a los suyos amigos, familiars y companyers</b>. Vusté, que chiló ixo de “<i>A por ellos</i>” en 2017, que se i solidarizó porque <a href="https://www.rtve.es/noticias/20171226/pasta-croquetas-bacalao-menu-navidad-policias-alojados-barcos-barcelona-desata-polemica/1651293.shtml" target="_blank">la birolla d’os barcos</a> de Piolín yera muit mala y los suyos - porque son SUYOS - no se mereixeban ixa mala minchanga, que desfiende a tot trance la lei mordaza y las balas de goma, que de verdat se creye que las camaras d’as comisarías d’esmarchinan terne que terne… No se’n faiga, sinyora facha esverrecadera. Yo tamién me creyeba, de bien chiquet, la faloria que me recontaban en la tele, lo cole y la familia. Lo de “<b>pa servir y protecher</b>”, que toz somos iguals debant d’a lei y tot ixo. A la tercer mani ya comprebé que d’ixo, ni pon. Que ni servir ni protecher y que, de bien choven, la poli ya m’heba creyau muitos mas problemas d’os que m’heba resuelto. Ye la novedat, sinyora, pero ya le digo yo que, por desgracia, uno se i fa.</p><p><b>No han cambiau tanto las cosas</b>, sinyora facha esverrecadera. Puigdemont s’iba a fer la gambadeta por las Ramblas igual. Isto nomás ha acelerau un poquet las cosas. Lo gubierno no será socialcomunista. Socialdemocrata como muito, y no guaire. Marlaska tornará a ninviar a la poli contra las royas, las treballadoras que fan vaga, las que protestan contra los CIEs u las yayas que quieren seguir habitando lo suyo piso <a href="https://www.rtve.es/noticias/20231122/mujer-enfrenta-desahucio-barcelona/2461626.shtml" target="_blank">pero no tienen 88 euros</a> pa pagar-le a lo banco amnistiau de turno. Las mugas d’Espanya, la suya quiesta Espanya, continarán estando las mesmas. Si peta unatro volcán, talment s’ixamplen un poquet, pero ixo ye tot. Los chueces continarán estando suyos, como siempre. ¿Que no ha visto las facultaz de dreito? Ixo tien mal cambiar.</p><p>Pero chile, sinyora facha esverrecadera. <b>Chile muito, que ye terapeutico</b>, que libera. Lo sé porque levo muitos anyos chilando, de rabia y frustración, de veyer como discursos que creyeba superaus en los 90 tornan y s’ixemenan por tot, que mesmo plegan a chent que considero bien agudica. Chilo a traviés d’un blog, de libros, de pogos, de nueis de borina, d’un programa de radio y, bella vegada, tamién chilando. En casa, d’amagatons, faltando a la tele y a los fachas que i salen, que por ixo no se me grava ni protagonizo un meme. Chile, sinyora, faiga-se una camomila, y disfrute de que, talment, lo gubierno socialcomunista filoetarra jihadista y no sé cuantas cosas mas no le deixará morir en la residencia con 7000 viellos mas cuan arribe la siguient pandemia.</p>Barrenauhttp://www.blogger.com/profile/13583171891340065416noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6006187974902187161.post-65676254038267512162023-11-27T19:43:00.004+00:002023-11-27T19:43:40.712+00:00Relatos de correr, aragonés y mas. Tierra de barrenaus 10x06<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8nuIV3EIIpKiZ86-UYFyc0t4HVM4KMeGVgVtYDNudDwxofQjufAbYuYxWNqrmUlzlF8hhvilMC4dl2rzS4Lf9kKt3OHWc9G1DUY1UqZimo8FFpzUi_Fw38G5DOP_Zk5vleEe-BF7PXxHJkTOEy3eQuovUWmF6pOEVSjw82RtGo-3gUpl-ddk4EPmoYps/s1000/behobiafaisanes.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="992" data-original-width="1000" height="171" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8nuIV3EIIpKiZ86-UYFyc0t4HVM4KMeGVgVtYDNudDwxofQjufAbYuYxWNqrmUlzlF8hhvilMC4dl2rzS4Lf9kKt3OHWc9G1DUY1UqZimo8FFpzUi_Fw38G5DOP_Zk5vleEe-BF7PXxHJkTOEy3eQuovUWmF6pOEVSjw82RtGo-3gUpl-ddk4EPmoYps/w172-h171/behobiafaisanes.jpg" width="172" /></a></div>Ubrimos lo programa con una patacada de <b>noticias sobre l'aragonés:</b> chornadas, presentacions, manifestacions, actividaz....<b> La luenga no rebla </b>y la buena chent que la desfendemos no aturamos ni un día. Dende Monzón dica Bilbao pasando por Zaragoza u Moncayo. <p></p>
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="30" mozallowfullscreen="true" src="https://archive.org/embed/tierra-de-barrenaus-10x-06-correr-y-atras-historias" webkitallowfullscreen="true" width="500"></iframe>
<p>Lo mes de noviembre ye bien sinyaler pa las runners. Se celebra la <b>Behobia - Sant Sanbastián,</b> la corrida mas bonica y emocionant que he corriu. Toz los anyos se publica una <a href="https://www.behobia-sansebastian.com/visor-pdfs/index.php?doc=REVISTA_2023&lang=es#page=1" target="_blank">revista</a> y, en ista edición bi incluyoron un <b>relato </b>protagonizau por la llebre d'as dos horas, escrito por Alber Vázquez. Podrez ascuitar-lo en lo programa, adintro d'a sección de running que levaba 4 anyos sin fer y que aproveito pa charra d'a <b>Ebrovida</b>, la preba que se fació en iste mesmo mes en La Cartuixa Baixa y los galachos de l'Alfranca.</p><p>En l'apartau mosical, nos despedimos d'<b>un d'os millors grupos </b>d'a zaguer decada de mosica aragonesa que han anunciau que deixarán los escenarios luego. Toda una peneta y una sincusa perfecta pa no deixar d'ir ta garra d'os conciertos que faigan d'aquí a la fin.</p><p>La calaixera ubre lo suyo tercer calaixo pa trayer<b> cancions con estructura de relato. </b>Ficaremos astí historietas cantadas. La primer, d'una colla catalana de rap que va visitar Zaragoza fa bien poquet. Zarramos lo programa, prou que sí, con unatra canción sobre Palestina, denunciando lo chenocidio que leva decada fendo-ie l'estau d'Israel. <br /></p><div>Recuerda que puez ascuitar toz los programas en <a href="https://www.ivoox.com/podcast-tierra-barrenaus_sq_f1105214_1.html">Ivoox</a>, <a href="https://open.spotify.com/show/4BiD1CLGsmp5HCXuo2hW5B">Spotify</a> y la web de <a href="https://www.radiotopo.org/category/tierra-de-barrenaus/">Radio Topo</a>.</div><div><p><b>Programa #157</b></p></div><p><br /></p>Barrenauhttp://www.blogger.com/profile/13583171891340065416noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6006187974902187161.post-36736378847832094942023-11-13T20:07:00.003+00:002023-11-13T20:07:42.852+00:00Mosica de primers de noviembre. Tierra de barrenaus 10x05<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjiMFnwAOqRuIccabBb8LuKTYFXA3hxcKdzJQJlgHcpk5IU8uC8JOH7XuET1QNdsleckgNUe7KXaH-zDLJqOEW8vzKaj0nOo3JD5_GAJoFvrEOkP0tzI-WaD4tAJRKed5Z-gW1IUYGFOaj3_7VYfbWXXN2NukCffjhTK9YTETiMecgZKHCA2CT-x-LsVp8/s1000/radiocurro.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="997" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjiMFnwAOqRuIccabBb8LuKTYFXA3hxcKdzJQJlgHcpk5IU8uC8JOH7XuET1QNdsleckgNUe7KXaH-zDLJqOEW8vzKaj0nOo3JD5_GAJoFvrEOkP0tzI-WaD4tAJRKed5Z-gW1IUYGFOaj3_7VYfbWXXN2NukCffjhTK9YTETiMecgZKHCA2CT-x-LsVp8/w179-h180/radiocurro.JPG" width="179" /></a></div>Toca programa continación dreita de l'anterior. Feito con lo material que teneba presto y que no i cullió porque siempre foi conteniu de mas. Mas mosicas, bien variadas, pa concarar l'agorrada.<p></p>
<iframe src="https://archive.org/embed/tierra-de-barrenaus-10x-05-mosicas-de-noviembre" width="500" height="30" frameborder="0" webkitallowfullscreen="true" mozallowfullscreen="true" allowfullscreen></iframe>
<p>Empecipiamos con una novedat valenciano-euskalduna: lo nuevo tema de Los Chikos del Maíz que han gravau con motivo d'o deceno aniversario d'a librería pamplonesa Katakrak. Un homenache a los orichens d'o rap que se incluye en un disco que publica ista librería pa celebrar ixos diez anyos de sobrebuena fayena literaria. Una visita obligada si pasas por la capital navarra.</p><p>Pasada ya la nueit d'almetas, con tot lo ferrete d'ixos días sobre cómo clamar-le y las diferents -y tan pareixidas, de vez - tradicions, arriban dos cancions. La primer, fendo remeranza a la imachinería mexicana. La segunda, un clasico d'o metal, plena de satanismo.</p><p>Lo zaguer bloque mosical le'n adedico a Léonor, filla de Félipe, mercadora de pintes y minchadora d'entrepans. Tres cancions republicanas de man de tres clasicos d'a mosicas reivindicativa en castellano. Dos que pentinan canas d'habe anyos ya y atros que antes de fer-lo, s'estimoron de disolver-se. </p><div>Recuerda que puez ascuitar toz los programas en <a href="https://www.ivoox.com/podcast-tierra-barrenaus_sq_f1105214_1.html">Ivoox</a>, <a href="https://open.spotify.com/show/4BiD1CLGsmp5HCXuo2hW5B">Spotify</a> y la web de <a href="https://www.radiotopo.org/category/tierra-de-barrenaus/">Radio Topo</a>.</div><div><p><b>Programa #156</b></p></div><p> </p><p></p>Barrenauhttp://www.blogger.com/profile/13583171891340065416noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6006187974902187161.post-47901683802719823492023-11-06T11:13:00.002+00:002023-11-06T11:14:10.674+00:00Un día cualsequier en Independencia, 29<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEge1qI0HB5chyIQI3CRoVL4FvdlF6jd9vJG_j9U5BJxkK1liP5OnnNi0fmSmx_4zQhJu21S9RQLwoA0oJNM4_AdBgICK3hPKEruNZxtvPkhR3_C5X5lCeWYrvbIswKDUlCoEMoEt45b60rEhy7gEcGMBgkBCCZi-sk_yvt3hMxZl17IibmU0yJJponzvRo/s1000/panfletostdb.JPG" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="997" data-original-width="1000" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEge1qI0HB5chyIQI3CRoVL4FvdlF6jd9vJG_j9U5BJxkK1liP5OnnNi0fmSmx_4zQhJu21S9RQLwoA0oJNM4_AdBgICK3hPKEruNZxtvPkhR3_C5X5lCeWYrvbIswKDUlCoEMoEt45b60rEhy7gEcGMBgkBCCZi-sk_yvt3hMxZl17IibmU0yJJponzvRo/w214-h213/panfletostdb.JPG" width="214" /></a></div>Tiengo un ratico libre lo maitín y pocas ideyas pa escribir, asinas que cometo la error de fer-le una uellada a la prensa local. No m’agrada de dar-le visitas pero, como fa tiempo que no lo feba, cuasi heba ixuplidau lo que yera leyer <b>Heraldo</b>.<p></p><p>Ye lo día que<b> la nieta d’o Rei fuyiu chura la Constitución espanyola</b> y, en la suya tradición, lo periodico s’imple d’afalagos y floretas. Ya nos ha veniu contando en los zaguers meses como la “<i>dama cadete</i>” mercaba pintes, se minchaba un entrepan u feba <i>gymkanas </i>con los suyos <i>compis </i>de simulación de <i>G.I.Joses</i>. Asinas que, en un día tant gran, no falta los titulars que nos recuerdan cuánto la quieren: “La princesa recibe una ovación”. “Los reis plegan en lo Palacio arropaus por milenta ciudadans”. Y asinas-asinas.</p><p>Lo feito de que prebe de pasar por un medio respetable, no significa que no reblen debant d’a tentación de fer una mica de <b>papel <i>couché</i></b>: “la princesa triga un trache de pantalón y la reina repite vistiu de Carolina Herrera”. Lo Rei, Froilán y la resta de mastos ben d’ir en coritatis. Bien se vale que la princesa ye tot<b> un eixemplo de feminismo s</b>eguntes los lectors d’o pasquín.</p><p><i>Scrolleo </i>una mica, cuan me farto de veyer como se malfurria en medievalismos los diners que se podrían adedicar a <b>pinganillos</b>, y me trobo con noticias d’o país, que ye lo suyo en un medio que s’apellida “d’Aragón”.</p><p><i>Herida una joven atropellada cuando iba en un patinete eléctrico en Zaragoza</i>, diz la noticia. No indica qué vehiclo la ha atropellada. Por bel motivo, nomás se diz en qué iba la victima. Decido ubrir la noticia pa enterar-me-ne. <b>Yera un auto,</b> como de cutio. Comentan que la moza iba a treballar. Se m’ocurre que la noticia se podría haber titulau “<b>Un auto atropella a una muller que iba a treballar</b>”. U mesmo “Unatra victima d’os autos por ir t’o treballo”. U, si nos metemos una mica demagogos “Los autos y treballar se cobran unatra victima en las carreras zaragozanas. ¿Dica cuan?” acompanyau d’una encuesta sobre la prohibición d’a circulación d’autos privaus y unatra sobre l’abolición d’o treballo. Pero no, la noticia sigue indicando que la victima no levaba casco, sin explicar qué relevancia tien ixa información, si ixe casco podría haber evitau l’accident u si ha teniu bella lesión que no hese teniu si lo hese levau. </p><p>Contino la lectura, una mica canso ya. Veigo una entrevista con <b>Ana Botín</b>, una muller que por ixo d’a meritocracia plegó a estar presidenta d’o Banco Santander sin que bi influyise mica lo feita d’estar filla de l’anterior president y d’una marquesa. Diz lo titular d’a entrevista que “Si se pagan masa impuestos, la chent jopa”. No sé d’a ón joparán, ni a qué chent se refiere. No pas ella. Cuan se diz “la chent”, se quier decir “atros, no pas yo”. ¿U no? </p><p><b>Yo no puedo jopar ta garra cabo</b> ni conoixco dengún que marche ta un puesto u t’atro seguntes los impuestos que se paguen. Lo mas, belún que se’avecinda en lo lugar pa fer vulto u pagar menos por las pagamentas de circulación. Que pa yo que les sale la perra capada, pero els sabrán.</p><p>Si los impuestos son “masa” u “masa pocos” tamién<b> lo be de decidir ella. </b>U los amigos suyos, ixos que jopan cuan creyen que pagan muito. Abaixo, como de cutio, i hai noticias relacionadas, d’ixas que te claman a clicar-ie si t’interesa lo tema. Lo primer diz “La gran banca española pulveriza un nuevo récord tras ganar 19,761 millones, un 24% más”. No me cal rechirar en prensa alternativa anticapitalista. Ni sisquiá en garra atro periodico. Chusto en la siguient ringlera d’o mesmo medio a on que se publica la suya queixa por los impuestos diz que ye ganando uns beneficios record. Un 24% mas que l’anyo anterior. A yo me puyó lo chornal 30 euros a lo mes y feba blincos. Bueno, cuento que con ixe esquimen no se le ocurrirá jopar con la chent ixa que creye que i hai masa impuestos a la banca.</p><p>Entra un client y he de deixar lo mío descanso.<b> La zaguer vegada que lo foi,</b> porque no nomás no m’he descansau sino que m’estresau mas. Hue no he aplaudiu a la ¿futura? reina, ni m’he meso casco en la bici, convidando a que bel vehiclo m’atropelle y me queda pendient pa ista nueit decidir si i hai muitos u pocos impuestos y, en lo primer caso, mirar t’a on me’n voi.</p>Barrenauhttp://www.blogger.com/profile/13583171891340065416noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6006187974902187161.post-64730287875057041272023-10-31T14:06:00.004+00:002023-10-31T14:06:35.003+00:00Mosicas de cabo d'octubre. Tierra de barrenaus 10x04<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5FkFQnOve5NTKerYpdO9G58rmnDMAIPpr11trE8Rjp9buvQt2ftlsKpOTULZ75_Di99xWMrokc1VyPjlzgGbfT-ZWE3WduJ7qOCWlN57jEMay7L2WawZFCUcBijnFnSzZopxFulJ2688p5vR2pcZgEPgjBsjAFLBxP7oq1VL1I8OsWdIiTwbz5VjilNM/s1000/alexlibrotdb.JPG" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="995" height="206" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5FkFQnOve5NTKerYpdO9G58rmnDMAIPpr11trE8Rjp9buvQt2ftlsKpOTULZ75_Di99xWMrokc1VyPjlzgGbfT-ZWE3WduJ7qOCWlN57jEMay7L2WawZFCUcBijnFnSzZopxFulJ2688p5vR2pcZgEPgjBsjAFLBxP7oq1VL1I8OsWdIiTwbz5VjilNM/w205-h206/alexlibrotdb.JPG" width="205" /></a></div>Arriba un nuevo programa de Tierra de barrenaus pleno de propuestas mosicals, unas mas nuevas, atras no pas tanto, distribuyidas en dos bloques. En lo primer, repasamos bel evento que bi ha habiu en Zaragoza en zagueras. Empecipiamos con lo concierto presentación de <b>O zaguer chilo VI</b> que se fació adintro d'a Fiesta Gran de Zaragoza. Seguimos con unatra presentación, en iste caso, la d'o libro "Las ausencias, las ciudades y el mar" de <b>Álex García Jaimerena</b>, mosico de collas como <b>Nuei </b>y <b>Casbas</b>, a qui <a href="https://barrenau.blogspot.com/2021/11/nuei-de-viache-dende-aragon-entrevista.html" target="_blank">entrevisté</a> fa bel par d'anyos. Lo bloque se completa con la mosica de <b>Periferia</b>, banda catalana que visitó la nuestra ciudat fa bella semana, fendo conoixer lo suyo primer disco en la <b>Sala Z.</b><p></p>
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="30" mozallowfullscreen="true" src="https://archive.org/embed/tierra-de-barrenaus-10x-04-zaragoza-pais-valencia" webkitallowfullscreen="true" width="500"></iframe>
<p>En lo segundo bloque de canción viachamos t'o <b>País Valenciano</b>, que ya sabez que i hai bel grupo por astí que suena de cabo ta cuan en lo programa. La primer novedat arriba de man de <b>Pupil·les </b>que nos charran sobre las suyas yayas -y todas - en un nuevo tema bien bonico y emotivo. Seguimos con un nuevo single d'o futuro disco de <b>Valira</b>, que tenebanos pendient charrar-ne dende lo verano. Zarra lo bloque la voz singular d'A<b>lexandre Seguí</b>, qui tantas alegrías nos daba en <b>La Gossa Sorda</b> y que torna agora con un prochecto propio que marca de pistón.</p><p>Aspero que tos faigan goyo todas istas cancions y que m'escribaz pa decir que tos pareixe y proposar-me-ne atros pa los siguients programas.</p><div>Recuerda que puez ascuitar toz los programas en <a href="https://www.ivoox.com/podcast-tierra-barrenaus_sq_f1105214_1.html">Ivoox</a>, <a href="https://open.spotify.com/show/4BiD1CLGsmp5HCXuo2hW5B">Spotify</a> y la web de <a href="https://www.radiotopo.org/category/tierra-de-barrenaus/">Radio Topo</a>.</div><div><p><b>Programa #155</b></p></div><p> </p><p> <br /></p>Barrenauhttp://www.blogger.com/profile/13583171891340065416noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6006187974902187161.post-73426968107897567962023-10-26T08:43:00.003+00:002023-10-26T08:44:27.672+00:00Suenio (Relato TdB)<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinbe32z0WUJzoZGGH4MxtWdeahwjkIwgWvzYXTmi4CjU0Rs9toSo1sRl_Aq-G3BR9NgBFMQyY1o2tQiT9peUyrYW2xtb6ClXj3XtXEtHOTet0MmUl-ZwgbIwaTJnOvtnaVfuA9D3sbtikGMn-GnOzzEZtF-qaAs_GTUshyphenhyphenz2Xba7gSkJJzJ8MVIdbAjtQ/s1000/carlosykurtdormindo.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="991" height="223" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinbe32z0WUJzoZGGH4MxtWdeahwjkIwgWvzYXTmi4CjU0Rs9toSo1sRl_Aq-G3BR9NgBFMQyY1o2tQiT9peUyrYW2xtb6ClXj3XtXEtHOTet0MmUl-ZwgbIwaTJnOvtnaVfuA9D3sbtikGMn-GnOzzEZtF-qaAs_GTUshyphenhyphenz2Xba7gSkJJzJ8MVIdbAjtQ/w221-h223/carlosykurtdormindo.jpg" width="221" /></a></div>“Suenio con un mundo mas chusto y menos alleno”. Asinas empecipiaba la poesía con que gané lo mío primer premio literario, si ye que se le puet decir asinas a la sanselada que feban en l’instituto, a on que competiba con composicions d’a mena de Mas te quiero / que a lo mundo entero y La tarde / en los uellos tuyos arde. Yera un criet y ixo no fació que animar-me a seguir con lo d’escribir. Los mayestros me deciban que teneba talento, que no heba de reblar, que podeba fer lo que querese. Con decinueu, en lo verano d’antes d’a universidat, publiqué la mía primer novela. Un catenazo infumable que, manimenos, en dioron treslada en los periodicos locals. De l’argumento, se’n charraba poco. Lo important yera la mía edat. Amaneixeba en toz los titulars. Las preguntas d’os periodistas culturals iban siempre enfiladas a ixe dato, prebando de que servise d’eixemplo pa que me sé yo quí. Suposo que feba tiempo que heban abandonau l’instituto y no remeraban que l’afición por escribir no te fa precisament popular en ixas edaz.<br /><br />Muito reportache. Pocas vendas. Con lo que gané por lo libro, dimpués de que cada ún d’a cadena comercial se levase la parte suya, tasament me daba pa pagar una asignatura d’a carrera de filolochía que acababa d’empecipiar. Una carrera impartida por yayos que leleaban incapables de recomendar un libro que no fuese una buenya con pretensions. De tardes prebaba de construyir la mía siguient obra, la que confirmaría que no yera un autor d’una sola novela. La que nunca no arribó. Tot lo que escribiba, cada frase, cada parola, seguiba sonando a repatán, a ixas historias sin suco que firmaban los míos companyers de clase y que no m’adubiba a fer-me-ne la mofla. <br /><br />Deixé los estudios cuan m’afirmoron en ista mierda de treballo. Vendedor en una d’as botigas d’a mas gran franquicia d’ocio y cultura. Ocio y cultura. Diz que la muga entre todas dos ye de mal trobar. Yo la tiengo bien clara. Si se vende aquí, lo mas facil ye que siga ocio. La cultura ye en los almagazens aguardando a los cuatre frikis que, rechirando en la web, troban en lo nuestro catalogo las pocas cosetas que valen la pena d’o que se publica hue. ¿Qué cultura puet representar ixa parrafiquera de fuellas d’o zaguer best-seller sobre bella parte d’a historia poco conoixida, u sobre un detective que investiga cualsequier fatera que a dengún no mporta? ¿En qué va a cambiar ixo la nuestra manera de mirar-nos lo mundo? Ixo sí, pachinas a embute, que la inversión salga a cuenta. Si dividimos los euros por pachina, que se chustifique. “30 euros, Manolo, pero tiengo pa tot lo verano”. Que se veiga bien en lo repalmar, que tiens toda la colección. Qué vicio le has pillau. A veyer si en fan serie y puez fer-te la bamba d’haber-te-lo leyiu antes: “en los libros no ye asinas”. <br /><br />¿Pa qué iba yo a escribir? Pa malfurriar tiempo y imachinación. No me sale cosa interesant. No se publica cosa interesant. La literatura ye muerta. Se franquició. Como lo cine, como la birolla, como lo comercio a on que treballo. Todas las historias son la mesma, todas las birollas son la mesma, tot lo que consumes lo producen cuatro ricos. Toda la uniformidat que menazaban que trayería lo comunismo global ha arribau d’a man d’o capitalismo salvache. <br /><br />M’acabo lo fumarro d’o descanso en lo callizo de dezaga d’a botiga. I hai un cartel d’un concurso literario. “Esmola lo tuyo lapiz y ninvia-nos una historia”. ¿Lo lapiz? ¿En 2023? Si quiers te lo ninvio en cuneiforme. ¿En qué tiempos vive ista chent? Nian cuan escribié la fatera ixa de “suenio con un mundo mas chusto” lo facié a lapiz. Piqué cada frase en lo teclau, como la chent civilizada, pa no emplir de parramacos una fuella de papel. Pa esborrar las errors y que no se me mirasen fito-fito dende la fuella.<br /><br />Paso por la sección de papelería. Furto un lapiz y una libreta. Dengún no me dirá cosa. A toz nos la bufa que furten en la botiga, fuera de l’encargau que be de creyer que va a heredar la franquicia cuan lo mas probable ye que le’n vendan a unatra marca mas gran u que acabe en mans de bel país d’a peninsula arabiga. <br /><br />Ye de maitins y ye tot cuasi vuego. Me’n voi t’un cantonet d’a sección de literatura en francés. Astí nunca no i entra dengún. Siento lo lapiz en la mía man. Me l’acerco t’o naso. Dimpués, la libreta. Fan ulor d’historias. Fan ulor de literatura. Talment pueda recuperar belún d’os argumentos que preixiné. I hai un par d’ideyas, en un cabo d’o mío tozuel, que podrían desarrollar-se. Me refirmo en un libro de Baudelaire. Escribo un par de frases. M’entivoco. Quiero esborrar pero si torno t’a papelería a furtar una goma talment la ixuplide. Foi un parramaco. Sigo escribindo. <br /><br />Mierda. La ideya ye buena. Va creixendo. Fa fractals. De cada filo de pensamiento en salen tres. Me foto tot lo día gravando-me mensaches en lo mobil con personaches, paisaches, escenas, propuestas. Acabo la chornada y voi t’a casa a tot meter. Ixa nueit remato lo primer capitol. Bel día la mía novela será en los repalmars d’o mas vendius.<p></p><p><i>Iste relato se va locutar en lo programa 10x03 de Tierra de barrenaus a partir d'o minuto 16:30. </i></p><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="200" loading="lazy" scrolling="no" src="https://www.ivoox.com/player_ej_117887905_2_1.html?data=kpakmp2bfZGpjoqkpZKUdYanopWeh5ildpKhhpywj5aRaZi3jpaah5yncZGhhpywj67SqMrqysniw9HNt87jhpewjdjZqc_d0JDmjcrXp9bZzcabjbnNqdPmwpDRx5DGpdPmxtPO19iPdY6ZmKiapMbWtsbiwtqah5yncZI.&" width="100%"></iframe><p> </p>Barrenauhttp://www.blogger.com/profile/13583171891340065416noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6006187974902187161.post-64878571450957225912023-10-19T09:35:00.003+00:002023-10-19T09:35:38.114+00:00Individualismo, d'Extremoduro a Suu<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhyMQ-qVCzhYVCmxEYayLKq9bmbqI71tTBuKDEVCUlclbvOxKllwLAu6w6bsg-dTLPsVoGWDnAJjDMmgD88Gt5jmrlVEy14HmUt-L_-0kl_VmS12TyuBVyuN0Rot4ctwWtm8s2YNpSd6APPiCuyQjoDxNrN2IkKIEJ2KFWIWxACC-cntA3u7ALCkYWTME/s1000/fornigatdb.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="996" data-original-width="1000" height="195" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhyMQ-qVCzhYVCmxEYayLKq9bmbqI71tTBuKDEVCUlclbvOxKllwLAu6w6bsg-dTLPsVoGWDnAJjDMmgD88Gt5jmrlVEy14HmUt-L_-0kl_VmS12TyuBVyuN0Rot4ctwWtm8s2YNpSd6APPiCuyQjoDxNrN2IkKIEJ2KFWIWxACC-cntA3u7ALCkYWTME/w196-h195/fornigatdb.jpg" width="196" /></a></div>“<i>No quiero ser como tú</i>” chilaba Robe, lo cantaire de <b>Extremoduro </b>en lo concierto que gravoron en 1997 y que s’acabó editanto baixo lo titol “<i>Iros todos a tomar por culo</i>”. Qui lo ascuitabanos en aquellas envueltas coriabanos a tot estrús. Personalment me lo preneba como un chilo contra tot lo que no quereba estar u esdevenir, contra ixos burgueses con truqueta que representaban tot lo que odiaba en la mía adolescencia. Yo nunca no sería asinas. En ixe mesmo disco sonaba tamién “<i>Ama, ama, ama y ensancha el alma</i>”, a on que lo deixaba bien claro: “<i>Prefiero ser un indio que un importante abogado</i>”.<p></p><p>“<i>No quiero ser como tú</i>”. “<i>Ni como nadie</i>”, anyadiba en ixa versión. En fación chambretas. Poco dimpués insistiba sobre ixa ideya d’individualidat extrema titulando un disco “<i>Yo, minoría absoluta</i>”. Feba asinas, intencionadament u no, <b>un clamamiento a l’individualismo</b>, a la negación d’as identidaz colectivas. Un pensamiento que me pienso chupió a la nuestra cheneración muito mas que no nos pensamos. Ixe individualismo ye un d’os piors mals d’as sociedaz y no tiengo guaire claro si va a mas u lo siento asinas por ixe aviellar-se que te leva a creyer que las chovens d’agora lo fan tot pior que no antes.</p><p><b>Todas somos unicas</b>. Creigo que ixo ye una evidencia, ya dende la mesma envista biolochica, que nos fa a todas diferents, pero tamién dende las culturals y socials. De vez, todas somos muito menos unicas que no nos pensamos. Y muito menos que no querríanos. Compartimos un ciento de cosas con tot qui tenemos arredol. Nomás si femos a-saber-la ficancia en las pocas cosetas que nos ne diferencian ye cuan prenemos conciencia d’a nuestra unicidat. Precisament fer ficancia en ixo, en lo que nos diferencia y no en lo que compartimos, ye lo que trenca a sobén los vinclos de solidaridat con atras personas que fan parte d’as nuestras identidaz colectivas.</p><p>En lo suyo libro <b>Walkaway</b>, Cory Doctorow, (resenya <a href="https://entrecortesiaycolofon.wordpress.com/2023/10/09/walkway-la-vida-por-defecto-de-cory-doctorow/" target="_blank">aquí</a>) entre atros muitos temas charra d’ixe individualismo como un d’os gran problemas d’a sociedat que los protagonistas quieren deixar dezaga. En la suya novela, un grupo de chent por cada día mas numbrosos, clamaus los caminants, construyen un sistema alternativo y diferent a “pordefecto” como le dicen a lo capitalismo extremo a on que viven. Doctorow fabla d’as personas que se fan la bamba d’estar unicas como los flocos de nieu especials. Lo fan en cuantas ocasions, como en ista:</p><p></p><blockquote>Tot lo mundo charraba d’os flocos de nieu especials y yera la mena de comentario que suposaba una faltada cuan veniba d’un desconoixiu, pero no pas si lo deciba un amigo. S’entendeba que no amenistabas estar un floco de nieu especial porque la realidat obchetiva yera que, por muit important que fueses pa tu mesma y pa las personas mas cercanas yera poco prebable que cosa d’o que feses fuese insustituyible. En que te considerabas un floco de nieu especial t’enfilabas enta l’autoenganyo de que habrías de tener mas que no garra atra persona pues la tuya condición de floco de nieu lo exichiba. Si bi heba cosa que yera de tot difuera de onda entre los caminants, yera l’autoenganyo.</blockquote><p></p><p>Focalizar-nos en<b> lo común</b> ye un d’os quefers pendients d’a izquierda alternativa u como le queramos decir. Y en cheneral de cualsequier persona que no quiera cayer en la trampa capitalista de creyer que mereixe mas que no atras y que la resta no son que rivals por recursos.</p><p>Una miqueta d’humildat - no trafucar con subestimación - nos faría muita honra. Como he dito antes, no sé si las cheneracions d’agora son mas individualistas que las d’antes - ¿bella sociologa que m’aduye? - pero sí d’una canción que, cuento que sin intención, va en contra de tot ixe sentimiento “no soi como tu ni como dengún”. <b>Suu</b>, una d’as cantaires mas naif que conoixco, le canta a sobén a l’amor y a las relacions personals. En lo disco Ventura, de 2020, incluye la suya canción “No eres tan especial”, a on que le diz a un amigo: “no yes tant especial / conoixco a muitos mas que son de tot igual / Estar como la resta ye la tuya sola especialidat”.</p><p>Vivimos rodiadas de<b> flocos de nieu especials</b>, que niegan tener identidaz coletivas, que se fan a bamba de no fer parte de garra organización, que son “ciudadanas d’o mundo”, que piensan “de manera libre”, que no les manipoleya dengún y que tienen referents culturals que creyen <i>superunderground</i>. Cada vegada que en veigo a un d’ixos, la mía vesant pesimista piensa en lo fracaso cultural d’a izquierda. La positiva, la chuzona, se’n fa la mofla y canturreya “no, no eres tan especial”.</p><p><i style="font-family: arial;">Iste texto se va locutar en lo programa 10x03 de Tierra de barrenaus radio, fendo sonar las cancions nombradas. Si quiers sentir-lo, puez fer-lo aquí, a partir d'o minuto 8.</i></p>
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="200" loading="lazy" scrolling="no" src="https://www.ivoox.com/player_ej_117887905_2_1.html?data=kpakmp2bfZGpjoqkpZKUdYanopWeh5ildpKhhpywj5aRaZi3jpaah5yncZGhhpywj67SqMrqysniw9HNt87jhpewjdjZqc_d0JDmjcrXp9bZzcabjbnNqdPmwpDRx5DGpdPmxtPO19iPdY6ZmKiapMbWtsbiwtqah5yncZI.&" width="100%"></iframe>
<p><br /><br /></p>Barrenauhttp://www.blogger.com/profile/13583171891340065416noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6006187974902187161.post-31018730327691486512023-10-17T08:44:00.006+00:002023-10-17T08:44:58.717+00:00Individualismo, suenio y escuela. Tierra de barrenaus 10x03<p></p><table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9AqfPopnLZVbBFmGRPQdklUF2Mbw3FtpIUNNKNau3mDaLn-QuRp76FPl8kt5gUHykW-GccPoYgGBJvuu75wZwqhavzjy5w_GQj5mQFpkR7GEPupHp_hfNmvyordgdMoshBJIShHYw2R454rkxaLeavCu2lTA7nxopcPH6doTYNU0qkWeUlWHi_qg4dao/s1000/rotuvecinal.jpg" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="997" data-original-width="1000" height="185" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9AqfPopnLZVbBFmGRPQdklUF2Mbw3FtpIUNNKNau3mDaLn-QuRp76FPl8kt5gUHykW-GccPoYgGBJvuu75wZwqhavzjy5w_GQj5mQFpkR7GEPupHp_hfNmvyordgdMoshBJIShHYw2R454rkxaLeavCu2lTA7nxopcPH6doTYNU0qkWeUlWHi_qg4dao/w186-h185/rotuvecinal.jpg" title="Foto: Asembleya vecinal en la Madalena" width="186" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><h4><span style="font-size: xx-small;"><span style="font-weight: normal;">Foto: Asembleya vecinal en La Madalena</span></span></h4></td></tr></tbody></table>Torna Tierra de barrenaus con un programa gravau en lo preto d'a Fiesta Gran de Zaragoza a on que NO charraremos de Pilars. Bueno, cuasi. Empecipiamos con un texto que sobre l'individualismo con banda sonora d'Extremoduro y Suu y referencia a lo libro <b>Walkaway </b>de Cory Doctorow, que <a href="https://entrecortesiaycolofon.wordpress.com/2023/10/09/walkway-la-vida-por-defecto-de-cory-doctorow/" target="_blank">resenyé</a> fa poco en lo blog chirmán <a href="https://entrecortesiaycolofon.wordpress.com" target="_blank">Entre cortesía y colofón</a>. <p></p>
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="30" mozallowfullscreen="true" src="https://archive.org/embed/tierra-de-barrenaus-10x-03-escuela-suenio-individualismo" webkitallowfullscreen="true" width="500"></iframe>
<p>Tot y que iste 2023 no faré inktober, como en <a href="http://barrenau.blogspot.com/search/label/Inktober2019" target="_blank">2019</a>, <a href="https://barrenau.blogspot.com/search/label/Inktober2020" target="_blank">2020</a> y <a href="https://barrenau.blogspot.com/search/label/inktober2021" target="_blank">2021</a>, ni sisquiá <a href="https://barrenau.blogspot.com/search/label/Zaratober" target="_blank">Zaratober</a>, como l'anyo pasau, no deixo d'escribir y tos locuto un relato escrito de fa poco, con la segunda parola d'o inktober d'estianyo: Suenio. Una historia sobre un aficionau a la literatura que, con los anyos, s'ha tornau un cinico.</p><p>En la sección d'a calaixera, ubriremos lo segundo calaixo, adedicau a la <b>educación y la escuela</b>, con un tema de 1979 reversionau en 2013, protagonizau por dos clasicos d'o rock en castellano y a on que reivindicico un disco prou desconoixiu, mesmo entre lo fandom d'a banda.</p><p>Lo programa se completa, como de cutio, con bella convocatoria, informacions y cancions, acabando con un tema adedicau a <b>Palestina</b>, como no podría estar d'atra manera.</p><div>Recuerda que puez ascuitar toz los programas en <a href="https://www.ivoox.com/podcast-tierra-barrenaus_sq_f1105214_1.html">Ivoox</a>, <a href="https://open.spotify.com/show/4BiD1CLGsmp5HCXuo2hW5B">Spotify</a> y la web de <a href="https://www.radiotopo.org/category/tierra-de-barrenaus/">Radio Topo</a>.</div><div><p><b>Programa #154</b></p></div>Barrenauhttp://www.blogger.com/profile/13583171891340065416noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6006187974902187161.post-16892323485083472202023-10-10T09:17:00.000+00:002023-10-10T09:17:03.918+00:00Cosas que me farían goyo (un lunes de tardes)<p><span face="Arial,sans-serif" style="background-color: transparent; color: black; font-size: 11pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span face="Arial,sans-serif" style="background-color: transparent; color: black; font-size: 11pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLi12hJX7I9Go5e97SlrHhwd4ZKFW1CvVpoffU2bj5-GtNrAGDiVjuuD3WWOwmZ64KDXsN7bcwSMWtzBTT1PFTp7YM7q90TpmF-lcLj4P5U4SeXyetNO-V-Qa8ZLxIAXF4XO1EtOSLEL9Xg3IghzerRZ3VwMXU21t2MfGJzfUrelQSe-4IJj1nSpYHn9s/s1000/empandullocables.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="992" data-original-width="1000" height="229" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLi12hJX7I9Go5e97SlrHhwd4ZKFW1CvVpoffU2bj5-GtNrAGDiVjuuD3WWOwmZ64KDXsN7bcwSMWtzBTT1PFTp7YM7q90TpmF-lcLj4P5U4SeXyetNO-V-Qa8ZLxIAXF4XO1EtOSLEL9Xg3IghzerRZ3VwMXU21t2MfGJzfUrelQSe-4IJj1nSpYHn9s/w231-h229/empandullocables.jpg" width="231" /></a></span></div>Ye lunes de tardes, de cansera y poca fayena, y me da por pensar...<div><br /></div><div>Remero l’<b>antipregón</b>, que estió tot un exito. Un ciento de personas, de toda mena y edaz, cuasi todas buena chent, s’arrocloron en la carrera Sant Agustín pa empecipiar bien la<b> Fiesta Gran de Zaragoza</b>, en la borina que organizó <a href="https://www.radiotopo.org/">Radio Topo</a>. Como parte d’a radio, facié lo mio redolín de barra. Iba atarrantau, servindo a tot meter, y una persona se m’acercó. L’absurda conversa estió alto u baixo asinas:<br /><br />- Una biera y un libro<br /><br />- ¿Litro de qué? <br /><br />- No, no. Una biera y un li<b>b</b>ro - marcando la B.<br /><br />- ¿Ein? - me quedo mirando entazaga un momentet por si tenebanos bel libro que se vendese y no me’n heba enterau - Lo siento, pero no t’entiendo.<br /><br />- Un libro - se me mira un poquet desesperada - Rai, la biera nomás.<br /><br />Rato dimpués, muito rato dimpués, barrunto que, qui fuese, sabeba que escribo u mesmo m’ha leyiu y simplament quereba compartir-lo, como tantas vegadas demando por rez. ¿Y qué le voi a fer si soi lentico? ¡Bi ha habiu tantas vegadas que he entendiu las cosas cuan ya no valeba pa cosa entender-las! Me siento como Homer cuan se fa feriant y Wiggum preba de sobornar-lo.</div><div><b> </b></div><div><b>Me faría goyo d’estar mas agudico</b> y centrar-me mas en lo que m’ocurre arredol y no estar tot lo día pensando en siet cosas de vez. <b>Me faría goyo de poder viachar</b> en lo tiempo, ista y muitas atras vegadas, y tener la oportunidat de responder lo que en veras pertocaba.</div><div> </div><div>En la radio <b>charran de libros</b>. Ye una sección semanal d’una emisora de prestichio. Bi va la <i>saputalla </i>a fer la retolica, fan un concurso de relatos que i participo - con poco exito, por agora - y entrevistan a autoras. Lo tema de debat ye <b>cómo organiza la chent las suyas bibliotecas personals.</b> Cuantos s’encarranyan porque i hai chent que fa doble ringlera de libros por repalmar, amagando con los de debant los de dezaga. U mesmo ¡blasfemia! que aproveita los espacios vuedos d’os libros chicoz pa calar-ne en horizontal. I hai cuasi unanimidat en que ixo ye barbarie y que los suyos millars de libros son toz en ringlera unica, verticals, y ordenaus por autors, tematicas y atros criterios de buena lectora.</div><div> </div><div>A los cuatre días d’entrar a vivir en lo mío piso de 51 metros cuadraus, <b>ya no i culliba mas libros</b>, en los repalmars. M’habié de buscar las manyas pa ir calando tot lo que m’he mercau u m’han regalau en istos anyos: la casa d’o lugar, un traster que tenemos dende habe bel anyo y, prou que sí, segundas ringleras y libros en horizontal, en caixas, calaixos, almariez y en cualsequier puesto que se m’ocurra. Bendigo las bibliotecas, que m’ufreixen lectura que no ocupa espacio, y lo libro electronico por la mesma razón.</div><div><b> </b></div><div><b>Me faría goyo de poder pontificar</b> sobre cómo ordeno la mía librería. U ya no pontificar, sino mesmo poder ordenar-la, cosa que no he conseguiu fer que dos vegadas en quince anyos. Y poder decir que poseyo toz los libros que he leyiu y que ixo d’o libro electronico ye una modernez y que como buen lector leigo en papel y ni pensaría en piratear un libro.</div><div> </div><div>Se me queda un ratico libre y me meto a aprestar <b>contenius pa lo programa de radio</b>. Tiengo un archivo a on que voi anotando ideyas pa seccions, cancions, temas pa charrar-ne, notas pa programas especials y asinas-asinas. Voi trigando-ne. “No me vaga de fer-lo. Masa embolique. Convidau de mal quedar porque ye aqueferau u vive luent u lo que siga.” A la fin,<b><i> sota, caballo y rei</i></b>: meto unas cancions, leigo un relato, charro de bel tema d’actualidat y, arredol d’ixo, basteixo una nueva edición de TdB que aspero que faiga honra pa l’aragonés y qui l’ascuita, pero que ye bien luent d’o que querría fer.</div><div><b> </b></div><div><b>Me faría goyo de tener mas tiempo y recursos,</b> de conoixer millor todas las posibilidaz tecnicas que da la radio y los medios informaticos que i hai y que, dimpués, en la edición, quedase lo soniu mas limpio, y poder desarrollar todas las ideyas que he iu anotando en archivos y libretas por tantos anyos.</div><div> </div><div>Chusto en acabando iste post m’escribo con la mía parella y charramos de<b> aprender a renunciar,</b> a aconortar-se, a aceptar que i hai cosas de mal cambiar. Tot y que talment bel día tienga una casa gran, que i cullan toz los libros, bien ordenadicos. U tiempo pa gravar cualsequier sanselada que se m’ocurra. Lo d’os viaches en lo tiempo y fer-me mas agudo, ya lo veigo mas embolicau.</div>Barrenauhttp://www.blogger.com/profile/13583171891340065416noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6006187974902187161.post-78149652686223025612023-10-03T10:47:00.004+00:002023-10-03T10:55:08.539+00:00Cursos y fiestas. Tierra de barrenaus 10x02<p></p><table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRHZUzmVtpiwT_ASD1v8PvtiPlDe1kQsufuVB-cDPv9rvKMLCqHYGKoCqNzorKYVeqx9UjbTwsF6WlbTYhFE4ZyCF1iAbu5qqB4D9QvSMyx2MH3j6NeXl8uJZzGIsDu-BAzj4gNQTi2ObomZtCbn1EJqtmXQnmSj0SnunebiSB6P-FZiaN1p9nkJRwJWU/s1000/nogarersenradiotopo.jpg" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="748" data-original-width="1000" height="199" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRHZUzmVtpiwT_ASD1v8PvtiPlDe1kQsufuVB-cDPv9rvKMLCqHYGKoCqNzorKYVeqx9UjbTwsF6WlbTYhFE4ZyCF1iAbu5qqB4D9QvSMyx2MH3j6NeXl8uJZzGIsDu-BAzj4gNQTi2ObomZtCbn1EJqtmXQnmSj0SnunebiSB6P-FZiaN1p9nkJRwJWU/w266-h199/nogarersenradiotopo.jpg" title="Foto: Serchio" width="266" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Foto: Serchio<br /></td></tr></tbody></table>Con lo mes d'octubre empecipian tamién los cursos d'aragonés. Debant d'as enrestidas contra la nuestra luenga que imos a tener de man d'o gubierno aragonés y d'o concello zaragozano, las personas que sí que valuramos lo nuestro <b>patrimonio cultural y lingüistico</b> tenemos la oportunidat de fer servir todas las ferramientas que podamos pa conservar-lo y desfender-lo. <p></p>
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="30" mozallowfullscreen="true" src="https://archive.org/embed/tierra-de-barrenaus-10x-02-cursos-y-pilars" webkitallowfullscreen="true" width="300"></iframe>
<p>Entre atras, los <b>cursos d'aragonés</b> d'a <a href="https://asociacionnogara.wordpress.com/" target="_blank">Escuela Nogara</a> que, como leva fendo mas de trenta anyos, torna a ufrir cursos de toda mena. N'i hai presencials y a distancia, de maitins y de tardes, de tres nivels, en Zaragoza y en bel lugar... De tot ixo nos ne da treslada una representación bien ampla de l'asociación que implioron l'estudio d'a radio como feba tiempo que no lo veyeba. Antimás d'os cursos tamién teniemos tiempo pa charrar de beluna d'as actividaz que organizan cada anyo y, sobre tot, d'as que tienen prestas pa fer uns Pilars en aragonés.</p><p>Precisament de convocatorias arredol d'a <b>Fiesta Gran de Zaragoza</b> (aka Pilars) va la segunda parte d'o programa. Charramos d'o <b>antipregón </b>que organiza Radio Topo lo día 7 d'octubre, d'o concierto de <b>Gaire </b>lo 10, d'a pasavilla de <b>chiflo y salterio</b> d'o 11 y d'o concierto presentación d'a seisena edición de<b> O zaguer chilo</b> lo día 13. Muita cultura, luenga y autochestión en unas fiestas que han d'estar populars.</p><div>Recuerda que puez ascuitar toz los programas en <a href="https://www.ivoox.com/podcast-tierra-barrenaus_sq_f1105214_1.html">Ivoox</a>, <a href="https://open.spotify.com/show/4BiD1CLGsmp5HCXuo2hW5B">Spotify</a> y la web de <a href="https://www.radiotopo.org/category/tierra-de-barrenaus/">Radio Topo</a>.</div><div><p><b>Programa #153</b></p></div><p> </p><p><br /></p>Barrenauhttp://www.blogger.com/profile/13583171891340065416noreply@blogger.com0