jueves, 22 de septiembre de 2016

Ye viachar y leyer sobrevalurau?

JPC teneba un chornal normalet. A suya parella en teneba uno millor. A casa la heban mercada quan lo mercau yera más baixo, asinas que de diners, andaban bien. Totz os veranos se feban un viache. Un d'os buenos. D'ixos de estar-te bella quincena en Alemanya, u Francia, u Holanda. D'hotel y restaurant. Tamién le feba goyo de leyer. Cada best-seller que saliba, pasaba a escape por as suyas mans, previa recomendación d'a interpresa librera. Yera una persona de gran cultura, u con una ment ubierta a la variedat y a o "cosmopolitismo"? No pas.

Dica fa no tanto, leyer y viachar yera de ricas. Cal recordar que muitas d'as nuestras lolas yeran practicament analfabetas. U que dica os anyos 80-90, o solo viache que se permitiba a mayoría d'a chent yeran t'a vendema u t'as factorias alemanas. Agora, os libros se venden en as bencineras a 5 euros, y por quatre perras te fas un viache express ta Londra. Ye verdat que o viachar en zagueras s'ha meso más embolicau, pero con tot y con ixo, muita pocha bien humilde se permite cada dos u tres anyos un tour por bell cabo europeu.

Ye agora quan comprendemos que a cultura no dentra automaticament leyendo u viachando. Os libros y os viaches, por mitificaus que sigan, no dan per sé un nivel intelectual superior. Cal atra cosa. Cal saber interpretar lo que se leye y lo que se viye en os viaches. Cal tener a ment ubierta a la experiencia que se vive y tener as ferramientas pa entender-la. Sino, os libros se quedan en historietas y os viaches en un zarpau de fotos que amostrar a la vecina.

Quan chilamos, en as manis por os dreitos animals, ixo de "Taurino, leye-te un libro", ye qualcosa que puet estar graciosa y incheniosa, pero no queda que en un lema. Cuento que a mayoría d'os taurinos no son guaire de leyer. Pero bi'n ha, y no pocos, de bien "intelectuals". Todas conoixemos a chent que leye arrienda y que, manimenos, son uns cazurros que pa qué, u que son partidarias de cosas que nos pareixen barbaridatz.

As independentistas nos hemos de sentir periodicament ixo de "o nacionalismo se cura viachando". Como si estase una malotía, pa prencipiar. Cal decir que no me considero nacionalista (sí independentista, que ye diferent), pero entro en lo que, qui lo diz, considera "nacionalista". Quan analizo as radices d'as mias ideyas tocants a la identidat nacional mia, siempre foi alcordanza d'un viache que facié con 17 anyos ta Irlanda, acompanyau por vascas a brozuecos. Astí conoixié atras luengas y atras sensibilidatz nacionals que dica alavez no en sabeba cosa. A resta de viaches que he iu fendo en as anyadas que vinioron dimpués no facioron que reafirmar-me en as mias ideyas. D'atra man, a envista nacional banalment espanyola de JPC, tampoco no cambió ni brenca ni meya en os suyos trachectos por Europa.

Regular que lo que feba JPC ye millor que no leyer cosa ni viachar mica. Pero no creigamos que o simple feito de leyer y viachar da automaticament cultura u apertura mental. Pa ixo cal atras cosas de pior aconseguir

No hay comentarios: