viernes, 14 de diciembre de 2012

Tres pelis de noviembre

En zagueras m’he proposau de viyer bell poco más de cine, entre atras cosas porque os discos duros de casa ya rebuten bits y he de vuedar espacio. Asinas que aprofeitaré a fartera de cine ta comentar bellas cintas que vaiga viyendo. Ta qui quiera viyer-las, a más gran parti me las he baixadas de Tomadivx (con Emule) u de Divxatope (con BitTorrent). Por cierto, bi ha spoilers “a tutti”, asinas que si queretz viyer-las, no leigatz o post y tos aviso que a millor ye a tercer

Friday the 13th (Viernes 13)
 No he visto guaires pelis d’o cine “clasico” de terror, cosa que soi prebando d’apanyar, pero ista incluye totz os clichés d’o chenero. Chovens que no piensan que en buquir y en drogar-se, scenarios naturals (selva, lago, casa de campo), una muller barrenada de tot, … y mesmo charradas absurdas, como a que tiene bells chovens con un policía.

A historia ye prou simpla. Una colla de mozos y mozas chovens van ta un campamento a treballar-ie de monitors. En plegar-ie, les recontan que ye un campamento maldito y que pasan cosas raras. Prou que ya podetz preixinar lo que vien dezaga. Muertes y bien de muertes.

A cinta ye de 1980, asinas que antimás encara tien un look a-saber-lo de hippie y as zagalas portan bragas de t’a part d’alavez.  Os efectos especials, de Tom Savini, son toda una obra d’arte ta ixas envueltas. A cinta ye previsible de tot, pero cuento que quan se fació totz ixos chiros serían nuevos. Con tot y con ixo, sabes perfectament quan va a morir qui: a que se queda sola, os dos que fan foriquetas y asinas asinas.

Sobre o reparto, qué decir de viyer a ixe Kevin Bacon tan chovenot fendo un papel secundario de tot. Pero a millor de todas ye Betsy Palmer (Pamela Voorhees) qui borda o suyo papel de barrenada. A resta, ni fu ni fa.

Juan de los muertos 

Producción cubano-hispana sobre zombies con muita humor, a l’estilo d’atras cintas como Shaun of the dead (traducida t’o castellano peniblement como Zombies party) que de vez parodiaban as clasicas de George A. Romero. Cuento que os titols d’as dos fan un chuego de parolas con Dawn of the dead, secuela de Night of the living dead.

Torna a recontar a tipica historia de zombies, pero ambientada en La Habana y con  un protagonista, Juan, que ye un galvan cubano con muita barra y os suyos companyers. En viyer a invasión zombie d’a isla, deciden de fer un negocio baixo o lema “Juan de los muertos: matamos a sus seres queridos”, a on que van matando a trucazos de remos, con un lanza-arpons y con bell machete a tot zombie que s'escunzan.

A cinta cuenta con totz os clasicos d’os zombies: sangre y bodiellos a patacadas, risas, intes comico-dramaticos y asinas asinas. En iste caso, antimás bi ha bella chiqueta referencia humoristica t’a politica en Cuba, encara que no tos asperetz ni un filme politico ni garra mensache amagau. 

Bien divertida y muito bien feita.

Battleship

L’alfaya d’o mes. Vircheneta, no sé como he puesto pasar tanto tiempo sin viyer antis iste pedazo de mierda!

A peli ye basada en -si sotz de piet, posatz-tos- o chuego de mesa Battleship, conoixiu en castellano como “La guerra de barcos” u “Hundir la flota”. ¿Cómo? ¿Qué? Sí, manyas, sí, han feito una peli basada en ixe chuego. A secuela podría basar-se, que me se yo, en o “Conecta quatre” u o “Scrabble” (L’aparolaus d’antis más).
 

A historia, que adchetivaré como delirant, prencipia quan o mozo que fa de Erik en True Blood y o suyo chirmán, o que fa de John Carter en John Carter, son en un bar. O segundo, con pells largos y pinta de hippie quier impresionar a una zagala, entre que o chirmán suyo, marine, le diz que ye un barfulaire y un pezolaga, que no fa cosa con a suya vida y ixas cosas. John Carter, ta prebar de buquir con a zagala, dentra en un badulaque zarrau a furtar un “perrito” (ista ye a parti que sí tiene sentiu), pero l’alarma sona y bi plega a policía, dando-le un garrampazo con a pistola de fer garrampazos ixa que tienen os yankees, debant d’a zagala que quereba o “perrito”. Y aquí remata la parti coderent y lo millor d’a cinta.

Como John Carter ye un tozuel barrenau, y antimás a zagala que prebaba de buquir-se be-te-me que yera a filla d’un cheneral de l’exercito, Erik True Blood, decide alistar-lo en los marines y se i alista. Lo normal. 

Bellas anyadas dimpués, os dos chirmans van en un destructor a fer unas maniobras y se troban con que bellas quantas naus extraterrestres cayen en metat d’o mar. Sin guaire sentiu, prencipian totz a disparar-se mutuament. Os yankees con os suyo canyons y armas que ya conoixemos de todas as cintas que hemos visto. Pero os extraterrestres les chitan a los yankees bella mena de misils con a forma d’os pichorricos ixos d’o chuego d’a “guerra de barcos”. Sí. Como lo leyes, quiesta lectora. Ixos que yeran un cilindro apegau a un atro cilindro más chiquet y que se ficaban en os foraus, blancos si yera “augua”, royos si yera “tocau”.

Ta fer más referencias a lo chuego (Hasbro produz a peli y le cal vender chuegos), por bell motivo que encara no me ha quedau esclatero, ni os aliens ni os yankees, se pueden detectar mutuament por radar, asinas que, a partir d’un inte d’a peli, prencipian a chitar-se pepinazos “a o tuntún” y, lochicament, fallan. Pero plega un chaponés que ye un figura, y conecta con as bollas maritimas y, por o movimiento que provocan as naus extraterrestres en ellas, puet localizar alto u baixo por a on son, fendo una cuadricula (segunda referencia a lo chuego de Hasbro).

D’atra man, a maciella filla d’o cheneral d’a marina, se’n va con un coixo d’as dos garras, pero que le’n han meso protesis d’acero, a matar aliens ta uns radiotelescopios porque los quieren fer servir ta clamar ta casa y que’n viengan más.

Cara t’a fin d’a cinta, John Carter, qui ha preso a responsabilidat porque dimpués d’a primer enrestida alien totz os oficials superiors, chirmán incluyiu, heban muerto, pierde o zaguer destructor que teneba. Manimenos a los aliens encara les queda una nau. Alavez remera que encara tienen (redoble) UN ACORAZAU!!! (atra referencia a lo chuego), pero como ye una nau que ya no se fa servir, con tot analochico y tal, uniu a que o suyo staff son muitos pocos, deciden pillar a veterans ta que les amuestren como van as maquinas y que les aduyen a levar o barco. Os veterans no’n son d’o Golfo, ni siquiá d’o Vietnam. En son d’a II Guerra Mundial. Sí, correct: pillan a octochenarios ta salvar, con un acorazau que leva vinte anyadas sin funcionar, a lo mundo, d’una invasión d’uns aliens que ha traviesau bellas quantas anyadas luz y con una tecnolochía muito superior y, prou que sí, lo consiguen.

O guión, aspero que estase un reto de ¿a que no?, porque pocas cosas he visto piors que no ista. Con tot y con ixo pasé un rato sobrebueno esmelicando-me-ne y con a banda sonora, a on que, entre atros, i sale AC / DC. A cinta ye de dar que será una d’ixas que se fan con fundos economicos d’os exercitos USA, porque l’apolochía que i fan d’a suya soldadalla no ye ni disimulada. Mala, malisma, pero tos recomiendo de viyer-la, prou que sí.

Tos deixo tamién os trailers


No hay comentarios: