lunes, 12 de noviembre de 2012

Ampraus 063: Fendo orella, transchenicos, extraterrestres y Chicote

Fendo Orella
Como ya comenté charrando de La Enredadera, he prencipiau una serie de colaboracions en o programa Fendo Orella de Radio Topo, a on que charraré, igual como aquí, d'o que me vaiga aganando. Iste primer programa prencipié charrutiando y enamplando un poco l’afer d’os fusos horarios que'n charraba fa poco y, a o filo d’a noticia publicada por Arredol, charrando de Sicilia, o suyo movimiento independentista y os suyos vinclos con a Corona d’Aragón, remerando bells capitols importants como o d’as Vispras Sicilianas. T'ascuitar-lo, puncha aquí.

Transchenicos en El Periodico
En leyendo El Periódico de Aragón me trobé con iste intresant articlo charrando d’a "SGAE agricola", a on que os agricultors y a UAGA se queixan de que les cobren dreitos d’autos por as simients que fan servir y que mercoron en o suyo diya. Ista ye una d’as tantas conseqüencias economicas que tien l’actual politica agricola y a espardidura d’os cultivos transchenicos y que, en una grau error estratechica, menos se’n charra. O discurso arredol d’os transchenicos, u a lo menos los que goso sentir yo, se centran masiau en a demba d’a salut. Asoben dende o mundo scientifico (y no soi charrando de chent mercada por Monsanto y cía), se vulcan u a lo menos se meten en dubda os argumentos d’os antitranschenicos con mayor u menor fortuna. Manimenos as conseqüencias t’a biodiversidat y t’a economía son brutals y incontestables. Y agora muitos d’os agricultors que, en o suyo diya, y no sin as suyas razons lochicas, apostoron por a cantidat y a dependencia d’atros contra a calidat y a soberanía propia, son viyendo como qui creyó y vendió ixa tecnolochía quiere replegar l’esquilmen. Y lo que nos queda por viyer... Bien se vale que, en zagueras, iniciativas como o Rete de Simients y muitas atras son luitando por una traza d’entender l’agricultura diferent y aluenyada d’as grans transnacionals y d’as trazas de producción ultracapitalistas.

Un president extraterrestre
Magonia, o blog de Luis Alfonso Gámez, un d’os dinamizadors d’o movimiento sceptico en l’Estau, ha publicau fa poco a curiosa historia d’un candidato t’a presidencia d’os EE.UU. refirmau por o lobby extraterrestre. Gabriel Green, qui aseguraba que os extraterrestres son”buena chent”. Deciba tamién que as mullers extraterrestres yeran “polidas de tot” y que, encara que os extraterrestres podeban conquerir a tierra en un petén, no lo feban porque “iba en contra d’os suyos prencipios”.

En as presidencials se minchó os cagarros pero, quan se presentó t’o Senau por California consiguió 171.000 votos. Masiaus ta estar una conya marinera, ¿no?. Dimpués d’o fracaso en a suya carrera politica, barrachó as paranoias extraterrestres con a relichión y dició que Chesús (o de Nazaret) tornaría t’a Tierra en un platet volador. Un nuevo heroe t’a mia achenda que compite con o guardián d’as estrelas.

Pesadilla en la cocina
No soi mica amigo d’os realities. De feito, a más gran parti me fan muito fastio. Asinas que quan viyé que anunciaban “Pesadilla en la cocina”, decidié de no viyer-lo, encara que o tema d’a hostelería me fa muito goi y que a promoción yera una d’as millors que he visto en muito tiempo (increyible o “inte churi”). O caso ye que a la fin reblé a los deseyos d’Arale y viyemos o primer episodio d’un restaurant de Pinto que teneba como amo a un carnuz quasi alcoholico y qui, como totz os galvans, no feba que acusar de galvana a toda la chent que teneba arredol treballando firme. En o segundo episodio, o perfil yera parellano, con un pai alcoholico rodiau de fillos profesionals y casau con una muller con muito más exito que no ell.

O programa me pilló dende primeras y me pareix que ye sobrebueno ta que toda la chent que nunca no ha treballau en a hostelería pueda apreciar lo duro y dificil que ye ixa repolida profesión. Tamién me fa muito goi que, entre tanto reality apolocheta d’a galvana y d’a polideza malentendida, a la fin un programa meta en valor l’orden, a responsabilidat y a profesionalidat.

En contra d’o programa, que tamién tien cosas malas, ye a parti d’o show emocional. Me sobran as glarimas y chilos d’as treballaderas, u d’a mainate, quan bi ha un pleito d’o copón. Entiendo que ye parti d’o show y que cale ta pillar a la chent que a parti lochistica y profesional les bufa la pocha, pero a yo me sobra. Y prou que cal decir que con perricas, chufletz. Que a más gran parti d’as indicacions que da Chicote son profesionals, pero ya de paso le foten unas transformacions a los guariches que no se las puet permitir quasi dengún. Y menos agora.

Resumindo, a tamás d’estar un reality y d’os chicotz defectos que tien, aspero que “Pesadilla en la cocina” contine en ista mesma linia y que tiengamos Chicote ta rato...

PD: Y tot isto lo escribié antis de conoixer a la Yoli d’o tercer episodio...

No hay comentarios: