martes, 17 de mayo de 2016

Yo no i estié. O 15M, cinco anyos dimpués

O 15M me pilló espisguardau de tot. Bella semana antes hebanos visto bell panfleto en A Flama. Nos preguntabanos qui convocaba aquello que iba sin firmar y sin un mensache guaire claro. Ixe maitin a Coordinadera de Movimientos Socials de Zaragoza feba una manifestación que se suposaba que sería historica y que fería visteras muitas reivindicacions d'os suyos components, que yera buena parte d'o teixiu social de Zaragoza. A manifestación fue bien, sin más. Nos i trobemos as de siempre, fendo lo de siempre. Chilos, pancartas, vermu.

De tardes, me feba una gambadeta con a mia parella. Yeranos cansos d'o cabo de semana y d'a mani d'o maitin y no nos aganaba d'ir ta una manifestación tant vueda de conteniu y sin saber qui yera dezaga. En fendo-nos una biera, viyemos a belun que tornaba ya d'a mani d'o 15M con bell cartelet feito a man y chilando beluna d'as suyas consignas. Nos ne faciemos una mica la mofla y continemos pensando en que lo important d'ixe diya heba estau la manifestación d'o maitin an que una ripa de colectivos hebanos contrimostrau a unidat d'acción d'os movimientos socials zaragozanos.

Quan o pasar d'as horas y d'os acontecimientos levó t'as pantallas d'as televisions y os mobils tot lo que yera pasando en a Plaza d'o Pilar y en atras plazas de l'estau, nos fuemos quedando sin sangre en a pocha. No sabeba guaire bien qué pasaba. Continaba pensando que bi heba belún dezaga organizando aquello. Me'n feba cruces. Pero todas ixas reticencias no m'empachoron d'acercar-me-ie a vier que yera pasando. Me trobé con una inquietut extrema, unas grandismas ganas de cambiar as cosas que, encara que talment no heban trobau o suyo camin, barruntaban enta do caleba tirar.

No. Yo no i estié. No estié en a mani. Tarde en ir ta l'acampada bell diya. Quan i fué paré más cuenta de toda la clica "biodanzera" que de qui de verdat yera fendo y proposando cosas intresants. Me costó prou d'asumir y entender o potencial que bi heba astí y, con tot y con ixo estié (y soi) muito critico con muitas d'as cosas que se deciban y feban. No voi a acumular-me meritos que no son mios. O 15M lo fación atros y a mia participación se quedó en asistir a bellas quantas asambleyas sin participar-ie guaire.

Totz os diyas he de traviesar dos vegadas a Plaza d'o Pilar ta ir t'o treballo. Mientres aquells diyas, todas as tardes, en tornar enta casa, me i quedaba bell ratet alparciando, de capazo con belun, mirando-me as convocatorias, u fendo-me una biereta aprofitando lo buen orache. Sisquiá hese teniu más tiempo, u hese barruntau millor a suya importancia, ta vivir-lo d'una forma más intensa. M'alcuerdo d'os sobos que se foteban muitas d'as organizadoras de l'acampada que, en plegar a nueit, ya iban que no adubiban, y encara les quedaba por debant aquellas asembleyas eternas, plenas de debatz esterils ta qui ya los hebanos teniu feba una decada. M'alcuerdo perfectament d'un diya, charrando-ne en a puerta d'A Flama con un compa, como le deciba yo que lo d'o 15M no iban a aconseguir cosa important y como ell se me miró y me preguntó que "qué hebanos conseguiu d'important la resta dica alavez".

"O 15M lo cambió tot". No por más vegadas que se diga, u porque haiga esdeveniu una mena de mantra, deixa d'estar verdat. En a Plaza d'o Pilar, se i trobaba parte d'a viella militancia zaragozana con una patacada de zagalas que no s'heban preocupau nunca por a politica. Atra parte d'os movimientos socials se miraba tot aquello con refús y con una arrogancia propia de qui le preocupaba más estar protagonistas d'os cambios, que no los cambios mesmos. Ye verdat que en ixos primers diyas o 15M teneba foraus discursivos muito grans. Les costó a-saber-lo de fer suyas luitas como lo feminismo. Mesmo cuento que encara no acaban de asumir as luitas por a diversidat lingüistica, nacional y cultural. Con tot y con ixo, rematoron ubrindo-se a ascuitar a os movimientos socials que levabanos anyos de faina. Ellas habioron d'aprender en semanas lo que a nusatras nos heba costau anyos. Nusatras aprendiemos que talment yeranos fendo mal muitas cosas. Que tot lo treballo nuestro no hebanos conseguiu que plegase t'a mayoría d'a chent. Que toda aquella bamba y pureza ideyolochica fan poca honra si se queda en teorías con que emplir libros t'a una elite cultural y politica. Caleba ixamplar o discurso, fer plegar as nuestras ideyas a "o común" y as 15emeras facioron que ixo fuese posible. U lo menos, de millor fer.

Agora, cinco anyos dimpués, qui nos manifestemos de maitins y qui lo facioron de tardes recorremos o mesmo camin. U uno muito parellano. Cadagún con as suyas particularidatz, prou que sí, y con as suyas organizacions. Venibanos de culturas asociativas y organizativas muito diferents y continamos funcionando de trazas bien poco pareixidas, pero cuento que todas hemos aprendiu y cambiau en istos cinco anyos.

Prou que no cal ideyalizar-lo tot. O 15M fació, fa y ferá muitas errors. Os movimientos socials "tradicionals" faciemos, femos y feremos muitas errors. Cal saber viyer y reconoixer as bondatz, as contradiccions y as feblezas. Talment calga esborrar ya ixa muga, por cada diya más difusa, entre tot lo que naixio lo 15M y qui ya venibanos treballando antes en a movilización y reivindicación social, politica y/u cultural.

No hay comentarios: