martes, 3 de septiembre de 2013

Teleoperadoras, LOMCE y Educación

En 2009 nomás teneba un treballo de meya chornada, con un chornal baixo y pseudocomercial, ye decir, que cobraba un fixo más un variable seguntes vendeba. Como en vendeba poco, por un regular cobraba nomás o fixo. Levaba bells meses en ixa situación y me clamoron ta un d'os mayors negocios y zancochos organizau en os zaguers anyos y que creigo que ye un sinyal d'a nuestra cheneración: as teleoperadoras.  Ta conseguir-ie un puesto de treballo heba de fer antis un curso de 12 diyas, seis horas a lo diya, que dimpués nos achustarían a un 80% u asinas. No concretaban ta qué fainas, porque nian ellas lo sabeban.

Mientres os diyas que bi estié (a metat curso trobé lo treballo que tiengo agora), nos cambioron de destino final como cinco vegadas. Lo poco que nos amostraban yera ta fer servir un programa d'ordinador que feba honra nomás ta un puesto de treballo. Ye decir, que ixa formación, ya no en qualsiquier atra interpresa, sino mesmo en qualsiquier atro puesto de treballo, sería de tot inaplicable. Pero lo pior de tot estió quan m'enteré que ixe curso yera subvencionau por o Ministerio de Treballo.

O negocio ye brutal. Privatizas a telefonía, consigues un oligopolio mafioso que pacta precios, empioras o servicio dica que esdevien en un laberinto que pasa por dencima de totz os dreitos d'as consumidoras, consigues que as suyas treballaderas sigan o paradigma d'a treballadera con baixa formación y precariedat maxima y, ta forro de bota, les subvencionas cursos ta una formación de tot inutil ta qualsiquier treballadera.

As trazas de treballar son tamién o cenit d'ixas trazas de producción. En cubillars, fendo caso nomás a lo que l'ordinador mete y deixando d'un costau qualsiquier posibilidat d'empatizar con a client, de poder solucionar os suyos problemas. 

Iste ye o modelo social que esfiende o neoliberalismo. Obreras ultraespecializadas, que dependan  de traza absoluta d'a voluntat d'o patrón de tornar a achustar-las u no pas, en no tener garra conoiximiento especializau dillá d'o puesto de treballo que le i han feito a formación privada subvencionada con os diners de todas.

O ideyal renacentista de saber una mica de tot, u de a lo menos, no meter mugas a lo conoiximiento, ye hue cosa de bohemios u frikis. Leonardo da Vinci sería hue un becario de 35 anyadas que practicament no ha cotizau.

Reflexo d'isto en son as leis educativas. As peperas y as que no tamién, pero Wert lo ha feito sinyal. Con as declaracions aquellas de que caleba estudiar pensando en as salidas y en o mercau y no pas en lo que cadagún quiera, se mercantiliza o conoiximiento y s'enanta en ixa ultraespecialización absurda que ye l'alienación finitiva d'o treballo ta otri.

Cal trigar l'alumnalla antis con antis, no vaiga a estar que los de sciencias aprendan qualcosa de letras u de revés. U d'artes, que ixo ye de hippis y no leva ta garra cabo, encara que bi ha millars y millars de personas que viven u malviven d'a pintura u a mosica, igual de malament que os millars y millars d'economistas y advogaus que vomecan todas las anyadas as facultatz.

Bi ha un consenso social alto u baixo mayoritario en que ye bueno que a zaragalla faya totz os anyos que pueda en l'instituto y que tienga bella formación especializada, siga FP, universidat u qualsiquier cosa que le de conoiximientos en bella disciplina u en bella branca d'o conoiximiento. ¿Porque ixe consenso social tamién asume que ye inevitable que bi haiga zagalas "que no quieren fer cosa"? ¿Y que a ixas zagalas cal levar-las enta treballos de mega baixa qualificación? Bi ha casos inevitables, pero creigo que masiau a soben se rebla a escape. 

O sindrome d'o mayestro deprimiu por a falta d'autoridat en clase, por a falta d'autoridat debant d'as mais y pais ye una pasa que cal curar, ye de dar, pero ixo pasa por una concienciación social y por unas campanyas masivas de valuración d'o treballo que fan diya par d'atro. Ixo ye una qüestion de, probablement, decadas. Dar-le mayor u menor capacidat punitiva legal ye, como gosa de fer siempre o neoliberalismo, una prebatina de parche, que talment dé bell resultau en bell contexto por bell tiempo, pero que no va a solucionar mica. O problema d'a educación ye más en Gandía Shore, Cristiano Ronaldo, Amancio Ortega  u Luis Bárcenas que no pas en que un profesor pueda u no sacar de clase a una alumna d'a suya cada vegada más rebutient clase.

Fa poco, en una charrada, explicaban unos okupas como se autoformaban uns a atros en bells aspectos basicos de fontanería, electricidat u como compartiban os conoiximientos que cadagún teneba en cada aria de conoiximiento. En istos diyas tamién me he habiu de formar un poquet en piquería y en apanyos casers, y terne que terne he d'explicar conceptos muito basicos (masiau, de feito) de matematicas, fisica, electronica u quimica a muita chent.

Ye imposible que todas nos formemos en tot. No tiengo ni ideya de economía, por eixemplo, y tampoco no m'intresa guaire. Pero creigo que, dende totz os puestos, administración, familias, colectivos socials, roldes d'afinidat, etc, ... d'ha d'enfortir a ideya d'a curiosidat por tot como motor de conoiximiento y d'a co-formación como traza de compartir os conoiximientos adquirius en a formación formal y no formal. Tot siempre conscients d'as nuestras propias mugas, de que no qualsiquier puede amostrar u pretender tener conoiximiento prou de qualsiquier disciplina, y de que o treballo academico "de toda la vida" ye basico.



No hay comentarios: