domingo, 15 de marzo de 2020

En ascuitando: Exiliada multitud, de Valira

A sobén, quan un buen grupo s'esfa, nos deixa a muitas popiellas d'a suya mosica. Pero muitas vegadas i hai atras bandas que prenen lo testigo, u que con toda la experiencia ganada en ixos anyos empecipian un nuevo prochecto. En lo tiempo que vivimos agora ye por cada dia mas raro de veyer collas que blinquen la decada d'existencia. Los mosicos van cambiando y mutando los suyso prochectos y la mosica que fan se va tamién barrachando y trobando nuevos camins.

De La Raíz, en surtioron tres nuevas bandas: Nativa, Ciudad Jara y Valira, los autors d'a canción que hue traduzco. Pa yo, la millor d'as tres con muita distancia. Lo suyo primer disco "Ecos de aventura" nos proposa diez temas que no tienen pierde con un soniu muit personal pleno de guitarra solista. Juan Zanza, lo suyo cantaire y compositor contrimuestra tot lo talento que tien. 

"Exiliada multitud" charra d'as migrants, d'a promesa d'un mundo millor y de trobar a faltar la tierra propia. Un tema bien actual y capable d'emocionar a qualsiquier persona con sentimientos.

Exiliada multitut

Camino sobre las galochas que belún deixó
Con la ilusión d'un mundo millor
Que tierra nueva torne honor
Que la chusticia no ascuita y tampoco no mira
Y la fambre fa mal mesmo en l'amor
Y las maletas zarran feridas.
Han lapidau lo futuro d'o luitador
Fa mal aguantar la respiración
De no dormir pensando en la tuya ulor
Y no ixuplido que aquí te churé la vida
Nomás te demando una condición
Que no me sigas en ista fuyida
Tanta distancia que cuesta de veyer
Qualcosa mormosteya que tornaré
A visitar la mía tierra prometida
Con una riseta achiquida y t'alcanzaré
Te prohibiré dubdar
Que soi canso d'esmachinar
Qual ye la sabor d'a libertat
Luego seremos cientos y tu
Vives adintro d'ixe lurte
Portiando virtut
Siento que ista cruz
La exiliada multitut 
Va en busca de luz
En la mia arribada a ixa placha ondeya sinyal
Y fa ulor d'oasi y redención
En iste costau d'a muga
Una promesa que ye cierta pero a mida
D'os que viven d'o soniados
Y d'a seteguera que tanto asesina
Cada maitín te miro entre la marea
Por si mentirés en decir-me adiíos
Y me rescatás d'ista odisea
Que lo paradiso s'embolica en una mochila
Setemos tanto como un millón
Y l'horizont en la nuestra nineta
Tanta distancia que cuesta de veyer
Qualcosa mormosteya que tornaré
A visitar la mía tierra prometida
Con una riseta achiquida y t'alcanzaré
Te prohibiré dubdar
Que soi canso d'esmachinar
Qual ye la sabor d'a libertat
Luego seremos cientos y tu
Vives adintro d'ixe lurte
Portiando virtut
Siento que ista cruz
La exiliada multitut 
Va en busca de luz
Quiero tornar a veyer las tuyas carreras, cada camín d'ixos puestos
Tocar la tierra tuya y cada detalle, l'arbol que te i tallé.
He conoixiu sonius y bisas, a on que lo futuro tamién s'improvisa
Un mapa y un corazón d'aventura,
Captura sin nombre y que arden aprisa
Seremos cientos que tornan a veyer, cada camín que fan las tuyas carreras
Tocar la tierra tuya y cada detalle, l'arbol que te i tallé.
Luego seremos cientos y tu...



No hay comentarios: