martes, 29 de septiembre de 2015

Bella consideración sobre as eleccions en Catalunya

Vinyeta de Manel Fontdevila ta
Eldiario.es
Fer un analís d'as zaguers eleccions en Catalunya ye dificil y largo. Cal parar cuenta de muitas cosas, tener muitos datos, conoixer a realidat d'ixe país.... asinas que no me considero capacitau pa fer-ne un analís. Chusto lo contrario que qualsiquier bocatoba d'os que salen en as rufiertas d'a tele, u d'os cunyaus de bar, que igual me tiene, porque en a mayoría d'os casos tienen a mesma ideya, u ixo pareixe. A rematadera de tot isto, o maximo exponent d'o cunyarcato, d'a idiocracia, d'o infraserismo estió lo debat Karmele - Belén Esteban. Ent'a fuesa que va la humanidat....

Asinas que no voi a estar menos que no dengún y voi a contar bella consideración d'o que opino sobre istas eleccions tant importants y que han deixau un paisache tant raro.Si Belén Esteban puede, no voi a poder yo!

Qui ha ganau ye de pior definir, pero no pas quí ha perdiu. Dos clarismos y l'atro quasi. D'una man Unió, que en un exercicio d'analís politico nomás contimparable a UPyD refusando complegar con Ciutadans, se deseparó de CDC por o suyo independentismo y se autocondenó a la no cosa. Chusto antes d'unas eleccions hiperpolarizadas, quedar-se en una posición esbafada ye fer-se l'harakiri politico. Parellano a lo que le pasó a Catalunya Sí que es pot, que pagó cara ixa mesma indefinición. Como ixe caso ye particular, dimpués lo ixamplo. 

L'atro gran loser d'a nueit estió lo PP, cosa que me fació firme goyo. En charrando con un amigo que gosa de treballar por Catalunya, le dició que parte d'os suyos clients yeran muit pro - Albiol y que teneba prous refirmes en bell puesto. Que un faixista d'os que no s'amagan como Albiol podese tener un buen resultau, yera qualcosa que me feba miedo. Aquella Plataforma per Catalunya s'ixublidó en marchar os suyos votants enta o faixismo cool de Ciutadans. Pero Albiol teneba un mensache bien parellano a aquells. Y si hese teniu exito, probablement hese influyiu en un mensache (más) xenofobo en o PP estatal. Bien se vale que l'amigo aquell s'entivocaba y Albiol dormirá o suenio d'os chustos y s'apresta a fer de calavre politico como senador, eurodiputau u conseller d'Iberdrola.

Catalunya Sí que es pot, no va poder. Como he dito antes, quan as opcions son lo blanco absoluto u toda la foscor posible, quedar-te en un gris marengo no gosa de tener buen resultau. Cuento que a ideya no yera mala de tot. Siempre he visto con buenos uellos a compleganza de fuerzas d'a zurda politica, encara que no siempre creigo que siga la millor estratechia. Pero creigo que en iste caso, en estar unas eleccions an que a pregunta no yera "qui quiers que chestione o gubierno pa las cosas de cada diya" sino "quiers que se prencipie a montar un estau independient?", a indefinición u la vía intermedia yera guarencia de fracaso. En unas eleccions parlamentarias "normals", soi seguro que parte d'o voto, tanto unionista como independentista hese iu ta ixa lista, pero iste no yera o caso. Por ixo, sí que comparto con l'oficialismo podemita (y d'a resta de fuerzas que'n feban parte) de que istos resultaus no se pueden levar t'as espanyolas punto por agulla.


Quí ha ganau? L'independentismo. Sin dubda. Y o dreito a decidir. Ha ganau por numer de diputaus. Si l'unionismo hese ganau por numer de diputaus, a escape hesen recurriu a la retolica de "istas son as reglas d'a democracia y si no te fan goyo se cambean". Pero como no ye o caso, s'acarrazan a o dato de voto indepe / no indepe, decindo, como ye verdat, que os indepes han conseguiu "nomás" un 48%. Que ye verdat. Y comparto con CUP que con ixas cifras no se puede fer una declaración unilateral d'independencia. Pero a trampa ye en dividir os votos por indepe / no indepe. Pretender que Catalunya sí que es pot ye no indepe y que o suyo electorau, preguntau en un referendum, votaría que no a la independencia, ye mentir. Parte sí y parte no. Qué parte? Dica que no se faiga un referendum formal no lo sabremos.

O feito ye que bi ha un 48% de votos a partius favorables a que Catalunya tienga un estau propio, un 40% que quieren que Catalunya contine fendo parte de l'estau espanyol y un 12% (si fa u no fa) que quieren que o pueblo catalán pueda decidir librement si fer un estau propio, quedar-se en l'estau espanyol u belatra opción. Os d'as rufiertas dicen que ye imposible proclamar a independencia con un 48% a favor "nomás". O feito ye que bi ha, lo menos, un 60% a favor d'un referendum y ixo sí que ye una mayoría clara.

Cada vegada ye más claro, ta tot lo mundo mesmo en os territorios más espanyols d'Espanya, que a sola traza de solucionar iste afer será un referendum. Uno legal, y que o suyo resultau siga admitiu por todas. Como se ha feito en atras partes d'o mundo, y como regular que se rematará fendo en Catalunya.


Independència és un fàstig si no és de classe i vermella, deciba una canta de Riot Propaganda. Da-me un estau y di-me fato, diría yo, pero a verdat ye que tienen razón. Por ixo, me foi tant contento de que tot penda en buena mida de CUP. Un partiu que, fueras de bella error puntual, admiro muito, y que son fendo un exercicio de coderencia. Aspero que continen asinas y no permitan que contine en o cargo o mafioso de Mas, hereu d'una tradición politica fastiosa y advenedizo d'un independentismo que sabió forzar-le. Mas ye un lastre t'a independencia catalana y cal librar-se-ne antes con antes.

O futuro ye de mal predecir en cheneral. Y en l'inte politico actual ye tot un risgo que no voi a correr. Lo que pase penderá muito, masiau, de qui bi haiga en o gubierno espanyol en 2016 y d'a relación de fuerzas en ixe parlamento. De si s'ubre u no pas, o melón d'a reforma constitucional, de cómo rematen os pactos en o parlamento catalán, .... de tantas cosas que no goso fer garra predicción. Ixo sí, que plega un tiempo d'un intrés politico granizo, creigo que no lo dubdamos dengún.

Y t'Aragón qué? Deciba Carlos Saura en un exercicio de cosmopaletismo cunyau que "yera más por a independencia d'Aragón que no pas a catalana" (leyetz a noticia que as declaracions suyas no tienen pierde). Lo cierto ye que l'independentismo aragonés contina masiau a monico, sin considerar-se sisquiá una opción politica planteyable t'a mayoría d'a chent. Ye verdat que en zagueras creigo que se son fendo muitas cosas bien, y que l'independentismo va fendo musclo y ixemenando-se ta puestos an que no plegaba fa no guaire, pero encara ye fendo garras. Que tiengamos a o canto un eixemplo d'o camin independentista ye qualcosa que habremos de saber chestionar, aprofeitando as avantallas que a suya experiencia nos alporta y sabendo-las aplicar a la nuestra tierra. Bell diya aspero que andemos ixe camín que ubre o pueblo catalán. Que vaigan fendo tranya....

1 comentario:

Anónimo dijo...

istas son as reglas d'a democracia y si no te fan goyo se cambean