jueves, 28 de octubre de 2021

Cruixient #Inktober 28

Horro vacui. Fuello en blanco. Esmachino un troz de bacon cruixient chirando sobre l’exe X en lo no-tiempo y no-espacio. Y un exe X, claro. Y con ell, lo Y y lo Z y ya i hai espacio. Me cal qualcosa mas y amaneixe un pingüino. Deseyo que no se minche lo bacon, que ye la sola cosa que tiengo. ¿Minchan los pingüinos carne? No lo sé. Lo consulto en la wikipedia. No. Minchan peixes. No pareixen animals carnivoros. No los veigo cazando, ni triturando peixes. I hai un video. Vomecan los peixes trituraus en la boca d’os suyos pollos. Ye fastioso. Los pingüinos me pareixeban graciosos, entranyables, divertius, dica agora. Nunca no hese dito que michasen peixes. Podrían minchar chelos. Fer-se daikiris, con una palleta, portiando un chapeu de palla y lunetas de sol. Veigo masa televisión. De bote y voleyo l'espacio que acababa de creyar ye pleno de pingüinos, con un bar que sirve daikiris y entropans de bacon cruixient que capolan y vomecan como capins salindo d’a discoteca lo cabo de semana. Isto no me leva ta garra cabo y esborro la mía ment. Asinas no lo escribiré nunca.

Me miro las ideyas descartadas. Bi’n heba una a on que una planta carnivora amostraba a los suyos fillesnos, uns chitos con fuellas plenas de filos-dients, como cazar a los unicornios mientras volaban pa dimpués minchar-se-los sin mascar.

- Papa – le deciban los brotons.

- Papa, papa – le insistiban.

- ¿Queeeeee? - preguntaba papa, canso de que le interrumpisen las suyas explicacions.

- Los unicornios no vuelan. Ixo son los pegasos – le respondeba lo chito mas pedant de totz.

Entiendo alavez porqué ye la ideya ye descartada. Torno ta l’espacio. Ista vegada amaneixen los exes de coordenadas lo primer. ¿Por qué trigaría sciencias en lo bachillerato? Agora nomás puedo esmachinar exes de coordenadas y los motors en estrela u trianglo. Ixe ye d’a FP. Unatra error. M’esmachino un motor conectau en trianglo. Con ixo habré de treballar. La correa de transmisión ye de bacon cruixient. Y las bobinas, feitas de vodiellos. Lo clamaré "lo motor d’a matacía". ¿Qué ye lo motor d’a matacía? Lo carnivorismo y la suya exaltación. ¿Por qué n’i hai tanta, en istas tierras lo menos? D’una man s’amostraba que qui minchaba carne podeba permitir-se-lo economicament. D’atra, barrunto que qualcosa tien relacionada con la quimera que se les tien a los musulmans. Si no, no me l’explico. Escribiré sobre ixo. Sobre la carne, los musulmans, los motors en estrela, los unicornios voladors y los pingüinos que beben daikiris portiando lunetas de sol.

No trobo relación. Porque no n’i hai. Me queda poco tiempo y no esmachino que exes, motors y animalotz. M’esmachino a yo mesmo en lo no-tiempo no-espacio. Esborro exes. Esborro lo bacon cruixient y miro d’aluenyar todas ixas fateras que trescuzan lo mío pensamiento. Escribiré social. D’os treballos y la marguinalidat. D’os problemas d’as personas que no aduben ni a pagar lo loguero y les tallan la luz. Como yo, que si no trobo treballo no sé como me las apanyaré. M’esmachino a lo chefe, que me fació fuera malas que m’afilié, morindo d’un infarto. Le meto las palas ixas que fan garrampas y fan revilcar lo corazón. Lo resucito pa poder tornar a matar-lo, pero a monico. Explicando-le una por una todas las que me fació. La psicologa me dició que no m’aturmentase con ixo, que lo deixase pasar. Ya no puedo pagar-le mas sesions.

M’esmachino lo bacon cruixient, chirando en lo no espacio sobre un no-exe. No tiengo ideyas.

Horror vacui. Fuello en blanco.

No hay comentarios: