martes, 26 de julio de 2011

Un egopost sobre dentistas

Fa bell par de semanas me prencipió a fer mal a boca quan chentaba. Y nomás quan chentaba. No quan minchurriaba u quan me feba bella trunfeta de nueitz. Pensé que se me pasaría con o tiempo. Siempre soi estau un acollonau ta ir t'a medica. Y mesmo más quan ye t'a dentista. Asinas que si bella cosa no me fa muitismo mal y mientres prou tiempo, no i voi.

Pero ista vegada estió asinas. Dimpués de dos semanas a dolor continaba y me prencipiaba a fer a tana. Ahiere no podié nian rematar o entropan de panceta que me facié de cena. Asinas que decidié de fer qualcosa. Creyeba que no yera que una infección y como lo que quereba yera antibioticos, demandé hora en Vitaldent, una clinica d'ixas franquiciadas que te fan a primer consulta de baldes. En ixa primer consulta me dicioron que m'heban de (¡atiende!) quitar dos caixals, apanyar quatre queras y fer-me un “curetache” (isto no sabeba ni lo que yera en castellano, como ta traducir-lo). Total, cincocientos d'euros. Antimás o mocet que m'atendeba, sin saber quan heba estau a zaguer vegada que heba iu t'a dentista me dició que por bella cosa que no sabeba, a mía boca feba muito sarro y que m'habría de fer dos escoscadas de boca por anyada en cuentas de una. Hibo! No m'asperaba buenas noticias. O caixal me feba mal y no iba t'a dentista dende 1995 (sí, has leyiu bien), pero ixo m'acollonó.

Dimpués de fer as mias investigacions y, más que más, de preguntar a la chent por os retes socials (basicament facebook y os bars d'a Madalena), no trobé a dengún que me charrase bien de Vitaldent. Sí que'n trobé a beluna que me charró muito malament. Decidié alavez d'ir t'a dentista d'a familia de toda la vida. Y muito bien. Diagnostico: Tres caixals queraus y una escoscada de boca que me caleba. Dito y feito, o caixal que me feba mal ya lo tiengo apanyau y no me'n fa. Os dients torno a tener-los bien blancos y hemos quedau ta las atrás dos queras en agosto. Barato, profesional, rapedo....

En lo proceso yera tremolando de tot. Soi muito gabacho y me habió de meter anestesia t'a quera. Antimás a enfermera me dio una boleta d'ixas anti-stress que las pretas t'os niervols. Quasi la deixo plana de tot. Con tot y con ixo no me relaxaba, asinas que dimpués d'haber-me escoscau totz os dients de debaixo por a parti de debant decidié que heba de calmar-me bell poquet porque me quedaba tres vegadas ixo. Y trobé bella cosa que igual tos puet fer honra a las que tamién tiengatz medranas. Me repasé as esferents formacions d'os X-Men (y women). Quan heba prencipiau cada personache y os suyos orichens. Y mesmo o primer numer que i apareixeba, quan lo sabeba. Con ixo podié estar-me-ie más tranquilet y a lo menos deixar treballar a la pobra dentista que a fe a fe que sería farta de yo encara que no lo decise.

Con toda a medrana que teneba quan i dentré, en salié fendo-me a riseta de goyoso que yera, y ta fer vistera a mia nueva boca. A medrana mia t'as dentistas ye de tot irracional y me flore a-saber-lo de tener-la, pero ye asinas. Aspero poder ir pasando-la china chana ta no haber de pasar istos malos ratos. Gracias a todas las que me conselletz!


2 comentarios:

Anónimo dijo...

ya diz o dito tradicional "pior q'una dolor de muelas".
Certas, ta o sud, a os canins les dicen "quijales", que se puet fer servir rearagonsizan-do o vocable en "quixals". esprisions i que surta i dure o "curetaje" ye dicir a cura

fgul dijo...

Saudinhos Aragón! Unha forte aperta desde a Galiza. Descubrin este interesante blog... buscando pola rede webs en Aragonés. Paso a enlazalo na miña casa.

Avante toda coa Luenga Aragonesa