lunes, 19 de febrero de 2007

Cronica de Meyebals

O biernes, en rematar a clase d’aragonés saliemos escapaus enta Teruel. Dimpués de bel trafuque trobemos a endrezera correuta y dos oras más tardi plegabanos en a Billa meyebal. O conzierto de Lurte ya eba prenzipiau pero encara podiemos gronxiar as millors cantas. Y dezaga de Lurte a tortura d’o chunda – chunda d’a carpa nos forachitó y abiemos de marchar t’a peña d’os Almugabars. La resta d’a nuei bailando y zorriando. As nobedaz d’iste año: o mozet que prebó de ligar con yo y o clabillar que m’estricallé (grazias, conzello, por todas ixas zanchas y foraus).
O sabado de maitins comprebé que amenistaba una chanca dimpués d’una gambada por o mercau. Y si yo amenisto una chanca belún amensita que le fotan de lapos dica que le dentre l’esmo. En metat d’o mercau, en un puesto bien bistero, nos trobemos con a puta Flufi (u Chisla, como s’abría de dezir) bestida de ¿meyebal? ¿baquillera? Qui sabe... Lo podez chuzgar busatros mesmos en a foto. Qui tenió a ideya?, qui le dixó fer-lo? y porqué lo han consentíu os teruelanos? Ixe ye o rigor istorico que baladrían os organizadors d’as Bodas? Penible.
De tardis beyiemos o torneu meyebal en a plaza de Toros que bien podeba dedicar-se nomás que a cosas como ista. Dimpués d'emplir a pancha con unas pizzas buenismas que feban unos archentinos (estoi que en yeran por a traza de charrar), tornaban a tañer os Lurte. Si o conzierto d’o Biernes yera estau de puta mai, en iste dixón bien alto o ran t’añadas beniens. O publico cuasi no les dixa marchar (abión de fer tres bises). Cuan prenzipiaba a tortura cutiana d'o punchadiscos marchemos t’o Tozal an que se fazió un concurso improbisau de bailes meyebals. (Isto zaguer lo remero más por as fotos que trobé en a camara que por atra cosa).
O domingo de maitins se feba o tradizional beso. Con a ziudat en obras eban cambiau o puesto an que se feba y meya ziudat nos cazegemos, aprofeitando ta fer una mica de turismo. A la fin trobemos a balconada d’o Museu Probinzial (que l’edifizio no lo conoxeba, pero ye asabelo pincho). Astí, y dimpués d’una canta que puyó toz os rans de zucres en sangre (que pastelazo, dios mío!), nos diemos o beso de toz os años asinas que en 2008 i tornaremos chuntos, con clabillar y asperemos que sin Flufi.
Y como somos personas amenistadas d’adrenalina, dezidiemos tornar en o "rechional" Teruel – Zaragoza. Millor que fer puenting con gomas de pelo! Ixe chacacha d’o tren u te torna enchugardiu u te fa gomecar. Siempre fa goyo besitar una ziudat tan repolida como Teruel, pero en istas calendatas, y a penar d’a fredor, ye una marabilla beyer l’ambién que se i fa. Dica l’año benién, meyebals! Nos beyemos en Chulio, Teruel! Que beluno seuestre a ista Flufi tamién!

No hay comentarios: