martes, 24 de abril de 2007

San Chorche esbafau

Iste cabo de semana, a la fin, no podíe puyar ta Pandicosa t’as Chornadas De Rizio. Me fazió buena cosa de pena pero yera imposible. De todas trazas a chen que conoxco que bi estión me dizión que bi abió prou chen y lo i pasón muito bien. Aspero que se repitan atra añada. O caso ye que m’abié de quedar en a capital d’os cheposos y, a lo menos asperaba que, como toz os años bi ese bella cosa que fer: quemisió, bel conzierto, manifestazión, borina… cualsiquier coseta. Y me trobé con o San Chorche menos reibindicatibo que nunca no eba conoxiu.

Antis de tot, he de dezir que a yo San Chorche rai. Que no soi cristiano y que me flore asabelo istas imposaduras de patrons. Y que o diya nazional d'Aragón abría d'estar o 20 d'abiento (asesinato de Chuan de Lanuza, Chustizia d'Aragón) u lo 29 de chunio (cuan se fazión os Decretos de Nueba Planta). Con lo debandito, ya que tenemos una enchaquia ta que Aragón y l’aragonesismo nos faigamos bisteros sin que se nos miren como bichos raros u periglosos independentistas – etarras que portan azeto borico en as suyas buxacas, cal aprofeitar ixe chicorrón cado que bel diya nos dixa o poder.

O Sabado de nueiz marché t’o conzierto folki que nos regaló Santa Flufi. Atamás de bella colla prou aburrida – en a mia opinión – y que no feban que cuatro u zinco cantas cadaguna, o conzierto estió majizo. Y entre Flufis y atrás fateras, Biella Nuei me fazió o primer – y cuasi unico – presén d’a nuei, charrando de l’ausenzia de l’aragonés y o catalán en o nuebo estatuto S.L. antis de fer una canta en aragonés. Bien por els!.

O Domingo en a feria d’o libro, podié beyer bellas nobedaz d’as editorials que siempre me miro: Unaluna, Gara d’Edizions, Malavida, Onagro… Si tenese más perras… M’abié de aconortar mercando o libro sobre l’ansontano y o fagotano que ha feito Miguel Anchel Barcos ta la colezión AINAS y que, fendo-ie una güelladeta parixe tan bueno como lo estudio d’o belsetán que leyié de Chabier Lozano. La fura dels baus crebó a poca tranquilidat que bi eba de maitins con un quemisió – ixo no lo sé definir en garra luenga - de chen penchada de milenta puestos y arañas chigans. Ta qui le faiga goyo colluto.

Plegaba a tardi y paré cuenta que no sabeba ni cuan ni do yeran os conziertos u autos que se fan toz os San Chorches. Y no yera por estar pensando en as mias cosas u por que la calor m’ese regalau os sesos. Yera porque simplamen no bi’n eba. En un año eleutoral no boi a pedir que toque la Ronda, pero bella cosa a lo menos. Cualsiquier. Ixo rai si tornan a tocar os cansos de Carbonell y Carmen París, pero que a lo menos den zirco t’o pueblo.

En zaguerías toda a reibindicazión d’atros años quedó en os Biella Nuei, una mesa informatiba de CHA o Domingo de maitins y a borineta que se formó en o Fierro. Penica de país!

No hay comentarios: