Mostrando entradas con la etiqueta Marcelino I. Mostrar todas las entradas
Mostrando entradas con la etiqueta Marcelino I. Mostrar todas las entradas

viernes, 22 de octubre de 2010

Ampraus 049


Dimpués de pasar o reseco pilarista y de tornar t'os treballos, caldrá continar escribindo, no? Y como ya sabetz que soi muito chandro, pues torno con un ampraus. Un poquet de tot.

Quanto vale? Ye una d'as frases que más sentié decir en Pilars. Por treballar en un bar y porque en salir-ne, un par de nueitz m'amané t'o cabaret que organizaba Dada en a Plaza San Pedro Nolasco. En no estar subvencionau por o concello, ni por garra atra institución, terne que terne pasaban o chaper ta replegar as perras d'a chent que i yera a lo chilo de "¿Quanto vale?" " Vale menos un concierto que una chambreta de Zara?" Quantisma razón. O show que i facioron mientres os Pilars estió tot un eixemplo de cómo fer as cosas autochestionadas. Humor, mosica, más humor, contorsionismo, poesía... ta tot lo mundo. De baldes, u no, seguntes lo que cadagún querese y podese dar. A saber-lo de momentos ta no ixublidar como a versión reggae de "Soy el novio de la muerte", os sobrebuens conciertos de Dada y Los teloneros u o monologo sobre a perda d'a virchinidat de Juako Malavirgen. Asperemos que en os Pilars venients torne a haber-ie bella cosa parellana... ¿Quanto vale?

O movimiento okupa en Zaragoza ye bien fuerte en as zaguers anyadas y son fendo reyalidat ixo de "un desaloix, una atra okupación. Malas que son forachitaus d'un espacio liberau, en prenen un atro. Quan prencipié a escribir isto existiba encara La Vieja Escuela y en tasament tres diyas l'antiga garchola de Torrero ye estada liberada por as okupas a on que se ye fendo agora mesmo o Hackmeeting. Asperemos que dure bien de tiempo y se i puedan organizar tantas u más cosas que en os anterior C.S.O.'s que bi ha habiu en as zaguers anyadas. Suerte!

"L'aragonés ye bien vivo" torna ta La Enredadera iste mesmo domingo. Se i charrará de muitas cosas y, como ye de dar, d'o empecipiallo d'os cursos d'aragonés. ¿Cómo? ¿Que encara no te i has apuntau? ¿A que yes asperando? Por ufierta no será... Nogara fa cursos de maitins, de tardis, os cabos de semana, on line.... Fablans tamién. Y de seguras que en a tuya redolada, si yes de difuera de Zaragoza, bi ha bella asociación que'n fa. Y si no, posa-te en contacto con qualsiquier d'as debanditas asociacions que bell apanyo podrán fer. Prou que millor presencials que no pas a distancia. Que o contacto humano ye muito important, moceta!

Marcelino marcha ta Madrid. Caleba charrar-ne. Pero poco en queda por decir. Ha estau o manso d'os mansos. O president que no se movió y salió en a foto. Ya me pareixeba a yo que tornar a fer clases de esquí, como que no... Nos deixa o marrón de que a venient presidenta será u Almunia u la Rudi. Villamala y Villapior. Ai mama! Madalena independient y autochestionaria ya!

La rematadera la da o debandito video d'o cabaret, o reggae de Soy el novio de la muerte "perpetrau" por Diego Peña. Que tos faiga goi.

lunes, 1 de marzo de 2010

Malfurriar diners III, candidatas

A tamás de tener prou material como ta fer un blog, sisquiá feré una sección d'isto, pero, ye increyible a cantidat de articlos que se podrían escribir dende ixe malfurriar diners que facié ta noviembre. En o preto d'a crisis, Belloch-Biel-Marceli, que son uno y trino, nos enlucernan con as suyas barucas sobre chuegos olimpicos, exponabos, motorlands y todas ixas cosas... A un zaragozano como yo, le costa ya de saber a cuantas cosas nos ha apuntau “sinyó alcalde”.

Nusatras, aragonesas leyals y obedients, encantadas de conoixer-nos, bosamos relichiosament, os nuestros impuestos ta financiar una campanya publicitaria de más d'un millón d'euros, y un estudeo sobre cómo esfender a candidatura olimpica de Zaragoza de 100.000 euros (cinco zeros, los podetz contar). Total, hue, “Malfurriar diners procuctions” presenta 1.100.000 euros, bells 180 millons de ptas en publicidat!!! BIEEEEEN!!!

Belloch, que más que aragonés parix andaluz, diz que ye lo más gran dende tiempos de Cesar Augusto. Astí queda ixo, como a ronda teruelana. Quan, en bells anyos nos miremos enta zaga y as historiadoras escriban sobre ista parti d'a historia d'a Inmortal y d'o país, no adubirán a creyer que permitisenos isto. Y muito menos que bi hese voluntarias que esfendesen con o suyo treballo de baldes, istas barbaridatz. De feito, sobre o timo orichinal, o d'a Expo 2008 y sobre como nos enganyufló a prensa y o poder, ya s'escribe libros. El cachirulo de las vanidades, se diz. ¿Bell una lo ha leyiu? ¿Qué tal? Prometer, promete.

jueves, 20 de diciembre de 2007

Dinnidat monegrina

Escribiba fa bels diyas fendo-me a mofla d'o proyeuto de Gran Scala (ta par d'alabéz conoxiu como Spyland). Pues parix que ba en serio. Dimpués d'a foto an que toz os mainates d'Aragón, os amos d'a tierra, os nuestros (Marzelino y Biel) y os foranos (o capital en cualsiquier d'as suyas representazions), meteban as suyas mans, l'una denzima de l'atra, aimando-se más que no un chobenón con a primer sobatida que se fa, o proyeuto parix que cuasi lo aigan prenzipiar a costruyir. Os aragoneses nian tartir. Que se i creyarán un trapazil de puestos de treballo y toz podremos fer un CSI Monegros.

"Pa que tanto!" u "Rojo, par y gana" son ya bels clasicos d'a umor aragonesa. Os alcaldes monegrinos bien contentos de poder bender as faziendas suyas por buena cosa de diners. Biemplegau Mr. Marshall y tot ixo. A lo presidén d'a comarca ya me lo beigo puyau en una balconada dizindo ixo de "como alcalde buestro que soi..."


Pero como siempre bi ha aragoneses que somos fatos y que no queremos tot ixe progreso y desembolique que nos trayerán os chugadors y as familias de burgueses estalentaus, a resistenzia ya se leba organizando mientres bellas semanas u meses. En o mundo d'os blogs tot pasa de camín y ya tenemos dende fa diyas o blog que replega ixe mobimiento en contra d'a especulazión. O suyo nombre ye Los Monegros no se venden y l'adreza suya ye http://losmonegrosnosevenden.blogspot.com/. O benién diya fan una charrada en Sariñena an que esplicarán a suya oposizión t'o proyeuto. Tos deseyo suerte dende as tierras expoculadas!!!

miércoles, 19 de diciembre de 2007

300 años colonizaus... y lo que queda

En momentos de rematar l’año 2007 y cuan ya han prenzipiau os actos d’o 20 d’Abiento, contina sin aparixer por garra cabo os 300 cabo d’año d’a nuestra conquista. De cabo ta cuan me foi una güelladeta t’os papels, goso beyer a TB y, en zagueras, ascuito asoben Aragón Radio y… no! Que no i dizen cosa. Nian tartir. Pero me dziba a yo mesmo, que isto d’a historia, no nos intresa que a os cuatro frikis de siempre. Istos aragonesistas enzerrinaus en remerar que estiemos un Estau, que somos una nazión y… quemisió… que talmén caldría que tornasenos a estar un Estau, no?

Pero be-te-me que a istoria, como a muller española, cuan intresa, intresa de berdat… 300 años conquerius. 300 años dende que acotolón a personalidat de un Estau y d’os pueblos que lo componeban. 300 años de rebaxadas no importan a dengún. Ni os meyos, ni o gubierno, ni a más gran parti d’a soziedat. Nomás que bellas organizazions de barrenaus se’n han feito. Manimenos os 200 años d’a eroica esfensa de Zaragón sí que cal remerar-lo. Cal remerar con “espectaculares” que les dizen por Chile. Ixos granizos cartels que surten en os tarabidaus an que asperas l’autobús u en as carreteras de dentrada a la Inmortal. Cal remerar-lo mesmo con anunzios en prensa, TB y Radio. Y antis que no se faigan ixos 200 años de resistenzia debán d’os malizos gabachos franzeses que bulcan os cambions d’a fruita balenziana, murziana y lebantina en cheneral (d’o Lebante español, ye de dar).

Emos cazegau (u nos han cazegau) a nuestra istoria más nuestra. Y lo pior ye que la han sustituyida por bella suerte de fatas remeranzas de feitos que t’a nuestra nazión talmén estión importans, pero de seguras que no tantismo como a guerra de Suzesión y as consecuenzias que tenió ta nusatros y ta otris. Cuals son as calendatas que siempre remera un pueblo? A suya naxenzia y o suyo acotole (si ye acotolau). Pos nusatros, ixe Aragón S.L., remera a resistenzia debán d’os franzeses, o casorio d’os reis catolicos, a ecspo internazional de 1908 y fateras como ixa. D’as tres esferras, mica.

Sí que remeraremos, y lo ferán entre atros Marzelino I y o suyo delfín Biel, l’asesinato d’o Chustizia. Pero en ixe ambién de “aquí no pasó cosa”, jolibudiense, de “mira-te tu que cosas tan curiosas que tien a istoria” y de “bienga, que como fa fredor, imos a marchar ascape ta casa, a bier si istos ban a remerar lo que estión y lo que les fazión / faziemos”.
Tanimientres l’enemigo ye Cataluña, que nos furta quemisió qué y os bascos que quieren estricallar ixe país que fazió Isabel y Fernandico. Y ta nabidat brindaremos con caba (aragonés, prou que sí) por Gran Scala…

Entalto Aragón conqueriu, chusmeso, siempre leal y capitalista!