martes, 17 de noviembre de 2020

Ya lo sabeba yo

Yera una d’ixas chentas a on que yes prebando terne que terne que no salgan temas polemicos. Podemos charrar d’as nuestras vidas, de cine, de l’orache u de bell viache que haigamos feito, tot y que agora se’n fa bien pocos. Podemos charrar de qualsequier cosa pero, como tantas atras vegadas, belún decide que va a fer un d’os suyos mitins. Simplament la suya actitut corporal, lo suyo cenyo de profe de clase machistral ya me va prevenindo. Con la enchaquia d’o mal estau d’o Pabellón Puent d’a Expo empecipia a explicar tot lo que se fació mal en ixos anyos, cómo se malfurrioron capazos de diners y quánto furtarían los que t’a part d’alavez yeran en las institucions. Por una vegada, soi d’alcuerdo con ell, asinas que no miro d’esbarrar lo tema. Tot lo rato que siga con ixo no me da ferrete con atras cosas. Yera cabolioso, diz, que iban a furtar y que tot ixo d’a Expo sería un chandrío economico. Y guarda que yeranos avisaus dende lo 92. Ya se veyeba venir

Remato la chenta contento por no haber teniu zaragata y marcho enta casa. Por lo camín voi pensando en lo d’a Expo y paro cuenta d’o mitin. Siempre me pasa ixo. A l’inte no soi capable de responder a muitas d’as cosas que me diz, pero malas que deixamos de veyer-nos, ya solet, se m’ocurren un ciento de maneras de fer-lo. Remero los anyos d’antes d’a Expo, quan bells quantos nos manifestabanos en contra d’o macroevento, d’os gatos y fastos y d’as infraestructuras absurdas y alertabanos de que ixo, como tantas atras cosas y como tantas atras vegadas, no sería so que un negocio pa bells poquetz que pagaríanos la resta. Ell, como la mayoría de ciudadanas d’A Inmortal, nos clamaba en aquellas envueltas radicals antitot. Deciba que yeranos en contra d’o progreso y d’a graniza oportunidat que suposaba pa la nuestra ciudat. Nunca no le sentié ni una sola critica y mesmo, quan empecipié a treballar-ie, en la Expo, podeba endevinar ixe argumentario d’o facherío seguntes lo qual las activistas d’izquierdas nomás podríanos treballar en cooperativas de sucos ecolochicos u pareixiu.

Soi seguro de que no ye hipocresía. Realment pensará que ell avisó d’o chandrío Expo. Igual como con tantas atras cosas. Lo cerebro humano ye asinas. Filando lo que acababa de pasar, remeraba tamién como, no en fa tantos d’anyos, negaba lo factor antropolochico en lo calentamiento global. Comulgaba con todas las ideyas negacionistas que antes mas yeran mas ixemenadas y que hue tasament sobreviven entre los conspiranoicos mas furos. Agora me l’esmachino, como un moderno Fernando VII, decindo “Marchemos francament, y yo lo primer, por lo camín d’a luita contra lo calentamiento global”.

Nunca no reconoixerá que tenebanos razón. En lo d’o calentamiento global, en lo d’a Expo y en tantismas cosas que la izquierda radical, los movimientos vecinals, ecolochistas, feministas y tanta chent que calificaría de periglosas comunistas hemos avisau antes que no dengún. ¡Tenemos razons y razón tant a sobén y nos lo reconoixen tant poco!

Sisquiá, talment, bell día, descarten pa cutio rematar la obra d’o pantano de Yesa, l’augua no plegue a emplir l’entibo y empecipie un proceso chudicial y politico pa que totz los culpables de tot lo que ha pasau en istos anyos paguen por todas las irregularidatz y irresponsabilidatz. U qualsequier atro caso pareixiu. Se me mirará, con suyo cenyo de profe de clase machistral, y me dirá que ell ya yera avisando d’o chandrío de Yera antes quasi de que lo prochectasen. M’aconhortaré con haber teniu razón y si me veigo con ganas y batallero talment le explique la zaguer causa que desfiendo por si, vinte anyos dimpués, quier fer-se la bamba d’haber-lo visto venir dende lo primer día.

No hay comentarios: