miércoles, 4 de julio de 2012

Hemos ganau

En sentindo iste maitin o EGM (Estudio Cheneral de Meyos) en a SER pareixeba que no bi hese garra atra radio en tot l'estau. Yeran os millors, heban puyau que me sé yo quanta chent que les ascuitaba y no teneban rival. No he sentiu atras radios, pero cuento que COPE u Intereconomía tendrían os mesmos mensaches. Igual como Publico bells meses antis de trancar a suya edición de papel, u qualsiquier atro meyo, importando igual os resultaus reals.Siempre que bi ha una enqüesta d'audiencias totz os meyos son os millors y os que más ganan. Mesmo en a SER deciban que Radio Olé yera radio de "mosica popular espanyola" más ascuitada que ye como decir que Radio Topo ye a emisora libre d'A Madalena más ascuitada.
En as eleccions pasa igual. Pase lo que pase totz os partius ganan u porque de verdat ganan u porque no pierden tanto como se pensaba u porque se quedan igual, pero enamplando a suya presencia en bell puesto.
 
Cuento que bi habrá muitos más eixemplos d'iste fenomeno a on que tot lo mundo gana y tot ye perfecto. Yo mesmo, quan teneba responsabilidatz aintro d'organizacions, en as notas de prensa destacaba lo positivo y amagaba u ignoraba lo negativo. Ye normal en o mundo d'a politica y a comunicación y tanto emisors como receptors d'o mensache conoixen y asumen ixa traza de funcionar. U a lo menos ixo habría d'estar asinas....

Lo que me preocupa ye si nusatras (y que cadaguna prenga ixe nusatras como quiera) somos conscients d'ixo quan damos un mensache. Me importa igual que digamos "Tierra de barrenaus ye o millor blog d'o mundo". Esfenderé como pueda todas as bondatz de Tierra de barrenaus, pero de vez seré conscient de todas as suyas debilidatz y de lo que reyalment ye TdB. Pero ¿qué pasaría si, a pur de repetir-lo terne que terne, de verdat me creyese que Tierra de barrenaus ye o millor blog? Tampoco no creigo que calga foter-se de zurriagazos a uno mesmo y penar que TdB pude y ye a mayor güenya d'a blogosfera, como si estase un cristian con o caten ixe de 'por a culpa mía, por a culpa mía, por a gran culpa mía...'.

Prou que cal decir siempre que hemos ganau. Que somos lechión. Que somos o más gran que lo mundo haiga conoixiu nunca. Pero lo que no nos cal ye creyer-nos-lo. L'autocritica y l'autoconoiximiento ye l'alazet de qualsiquier movimiento social que se diga revolucionario y que mire a chusticia social. L'autocritica nos leva a conoixer a on son os nuestros puntos fuertes ta enfortir-los más y os febles ta protecher-los y correchir-los.

No hay comentarios: