viernes, 30 de enero de 2009

G.I.joe (I)

Fa bels pocos diyas remeraba como biyeba a TB con os mios chirmans y istos me feban rabiar con a canta de Ulises 31. Ya i deziba que’n contaría más de os mios chirmans, y asinas ba a estar.

Siempre he estau una persona una mica obsesibo – compulsiba. Cuan me da por bella cosa me dentra una basemia que ye de muito difizil sacar. Me pasó con o tabaco u o Civilization y me contina pasando con a biera u Magic. Abe talcual d’años, yera chicorrón y merqué, en una botiga que bi eba amán d’a Plaza San Pedro Nolasco, un par de moñaquez que se deziban Snake eyes (Güellos de sirpién) y Crimson Guard (a traduczión de crimson me aparix carmesí, pero a color d’o moñaco yera roya, asinas que Guarda roya y prou). Ixos dos moñacos beniban en una caxeta de cartón y plastico con una mena de ficheta dezaga an que te contaba a istoria suya. Me fazión asabelo de goyo y china chana prenzipié a mercar-les compañers: Scubba, Viper, Almirante, Shadow y asinas asinas dica tener-ne quemisió de monchons d’ixos... Tot isto mientres arrienda d’años con ambute beiclos y zarrios que bendeban ta estricallar mesmo más a chiquirrina economía d’un preadoleszen. Prou que, os mios chirmans, en querer-me tanto, de cabo ta cuan contribuyiban a la mía coleczión mercando-me bel moñaco y/u zarrio que querese. Mesmo chugaban con yo bel diya.

A mía chirmana, que le feba muito goyo de fer-me rabiar, de cabo ta cuan me deziba que me mancaba o “Capitán McGregor”, un Joe que s’eba imbentau y que yo, que conoixeba toz os moñacos, sabeba que no esistiba. Prou que ella me guaranziaba que sí que esistiba y que lo eba bisto en tal u cual catalogo. Un diya, a mía chirmana dentró en casa con una amiga d’ella que yo cuasi no conoixeba. “Chugas con os G.I.Joes?” -me preguntó- “pues yo tiengo un chirmán chicorrón que tamién le fan goyo y chuga con els. Tiens o capitán McGregor?”. Yo no me lo creyeba. Cal dezir que de ninón, y me pienso que tamién agora, yera más inozén que ta qué. Que yera de mui fazil embolicar pos me lo creyeba tot. Pero si de bella cosa en sabeba t'a par d’alabez yera de G.I.Joes. No podeba creyer-me que se m’ese pasau un solo d’os milenta que bi’n eba. Corrié ascape a rechirar os calaixos míos mirando toz os catalogos y listaus de moñacos que alzaba. Y limpio mirar que no i trobaba a o Capitán McGregor. A la fin paré cuenta que eban alcordau de mentir-me ta fer-me rabiar, como siempre. Con tot y con ixo, a mía chirmana continó dezindo que esistiba o Capitán McGregor muitos años dimpués....

Cotinará pero tanimientres, remeremos como prenzipiaba una d’as puendas d’a suya serie de telebisión:

No hay comentarios: