
Charrando d’a mani, estió, tamién como en a zaguer edizión, tot un exemplo de modos. Lo que fa tres años yera, más que más, una gamberrada s’ha tornau un acto t’an que pueden ir (y de feito i fuón) pais y mais con os fillos suyos, y chen de toda mena sin mica medrana a que remate a cosa con l’estricallo d’os beires de Single Digital u con contenedors en metat d’a zera. A tamás d’ixo a polizia yera presta como si no esen cambiau as cosas. Antis de plegar en a Plaza d’as canteras, l’ambién ya yera de baralla ziudadana: seis u siete tozineras, milenta polizias españols, beluns con a escopeta en a man... Nos acompañón tot lo recorriu y, a lo menos, no fazión cosa.
Dimpués en as notizias, bels ratez d’as manifestazions de tot l’Estau an que no bi eba abiu garra “inzidén” y buen rato d’a mani de Barna an que sí que bi’n eba abiu. Isto bale t’as telebisions españolas y ta l’aragonesa que, como ya dizió belún en una charrada, igual fan os telediarios.
Han continau istos diyas fendo imachens sobre os “omenaches de bels nostalchicos” (os faxistas) y os chandríos que han feito os “biolentos de cucha radical” (os antifaxistas). Ya en pocos “partes” remeran a muerte de Carlos y a la chen de Falange y CIA, les dizen “nostalchicos”. Jibo, mozet!
No hay comentarios:
Publicar un comentario