viernes, 24 de febrero de 2023

La reforma d'a Plaza d'a Madalena

¡Con tot lo viello que me siento de cabo ta quan y guarda que contino sin aprender a malfiar d'os poders publicos! La zaguera ye la d'a reforma d'a Plaza d'a Madalena. Quan vide que se i feba obra me facié bien contento. Yera farto d'as recholas blancas que bi heba, que esbarizaban a-saber-lo y malas que pleveba quatre gotas hebas de pasar-ie con ficancia a-saber-la pa no estozolar-te. Quan devantoron la tierra, me facioron temer por los arbols, ixas alcacias granizas que tant buena brempa nos fan pa lo verano. Por lo que se veyeba, les heban tallau quantas venas. Me dicié que ya los de parques y chardins serían a la tisva pa que no se las cargasen. Prou que dimpués quan vide las placas de metal en lo Buñuel, sin que a los de patrimonio les deixasen ni tartir, pensé que como fucionase tot igual, a las alcacias les quedaba quatre días. La obra arribó a la fin y ya se fació la devantadera d'a plaza. ¿Resultau? Unatra azconada, neolochismo que habría de trobar un puesto en lo diccionario d'aragonés como sinonimo de zancochada.

La plaza d'a Madalena ye lo centro d'o barrio nuestro. Astí quedamos, femos fiesta, nos chuntamos, nos escunzamos, nos pretamos buenos capazos... Ye un tramenar contino de chent indo y venindo y tamién un espacio pa estar-te-ie. Dica agora, a lo menos. La reforma ha sacau las recholas esbarizosas, bien se vale, pero chunto con ellas han ixopau los bancos y la fuent. Tot lo que feba d'a plaza un puesto a on que estar-se-ie, a on que descansar-se, a on que trobar-se y capaciar. Tot cosas que se feban, ye claro, sin consumir. Y ixo, lo PP no lo puet permitir. La respuesta OFICIAL d'o concello, a la pregunta de si tornarán los bancos ye que no, que los bancos se feban servir pa lo chinchorreyo de droga y pa los carrileros y que "la chent" se'n ha queixau.

La chent d'o barrio lo que queremos ye los bancos, las papereras y la fuent. Poder disfrutar d'ixe barrio que, de tant bonico que ye, nos tien tot lo día en la carrera y no pas en casa. L'azconato torna a gubernar sin contar con las habitants d'o barrio. La Madalena somos de tercera y no quieren que faigamos fiestas ni que tiengamos lo barrio como queremos. Y prou que no quieren que nos organicemos. Lo van a tener dificil, porque imos a continar dando ferrete, chestionando lo nuestro ocio y los nuestros espacios sin entrar en los suyos marcos consumistas y capitalistas. Lo miercres 1 de marzo improvisaremos cadieras y baixaremos pa exichir que las ciudatz sigan humanas y habitables y no un catalogo de franquicias y puestos pa turistas. Y a l'atro día nos chuntaremos pa seguir organizando las nuestras fiestas. Y a l'atro ves-te-ne tu a saber. Que la Madalena ye un barrio vivo y por ixo no mos estamos quietas ni un segundo. Tos comparto contino lo manifiesto de l'acto d'o miercres:

Manifiesto ¿A ón son las nuestras cadieras? Por unas plazas y carreras pa vivir-las

La semana pasada, l’equipo de gubierno d’o Concello de Zaragoza inauguraba, dando-se firme bamba, la plaza d’a Madalena. Una reforma feita, como de cutio, sin contar con nusatras, las vecinas d’o barrio, qui bi vivimos y bi convivimos. Lo resultau fa burro falso de tot. Lo que yera lo bell meyo d’o barrio nuestro, a on que nos chuntabanos pa charrar, chugar, compartir… ha esdeveniu una zona de paso sin vida. Hemos pasau de tener una plaza a tener un vago bien enrecholau que fa imposible la convivencia, un puesto de paso, una carrera ampla.

Nos han deixau sin papereras, fendo dificil las buenas practicas de hichiene, salur y convivencia que suposa no deixar por tierra los repuis u los excrementos d’os cochos nuestros. Han sacau las fuents, obligando a las personas a consumir en establimientos d’hostelería u a fer servir augua en botella, con la consiguient cheneración de repuis. Antimás de que resulta paradochico que, en plena emerchencia climatica y a pocas d’aprebar un Plan d’adaptación a lo cambio climatico, no se facilite l’acceso d’as personas a un bien basico como ye l’augua. Y han dispareixiu las cadieras, las nuestras cadieras. Lo puesto que fan servir los zagals y zagalas d’o IES Pedro de Luna pa minchar-se l’entropan en lo recreu. Lo puesto a on que la chent gran se posa a charrutiar, a fuyir d’a soledat y solaniar-se. La parte a on que pais y mais se miran como chugan los fillos suyos. Y, en cheneral, l’espacio que fer servir pa estar-ie, pa trobar-nos, pa compartir, pa cudiar-nos, pa fer comunicat. Vivir la carrera ye un activo en salut que afavoreixe la calidat de vida y lo bienestar. ¿Ye que a iste Gubierno le fa miedo isto?

En respuesta a las queixas formuladas por las vecinas, dende lo concello dicen que s’ha sacau tot ixe mobiliario urbano porque “se feba servir por carrileros y pa chinchorreyo” (sic). Una respuesta que, amás de fer pudor de clasismo y prechuicios, nos deixa enarcadas, ya que atras reformas de fa poquet, como la d’a carrera Sant Miguel no s’ha teniu en cuenta ixos risgos y se i ha instalau cadieras y atros elementos urbanos. ¿Que la Madalena ye menos barrio que no atros? Pa iste Gubierno, ye cabolioso que sí. Que se sobreentiende que ye millor que no faigamos servir las carreras porque femos estorbo y porque no somos soque delinqüents. Ye mas que ofensivo, fa de menos a las personas que vivimos aquí y estigmatiza la pobreza.

Por desgracia, ista situación no ye nueva pa nusatras. Levamos anyos denunciando l’estau de qualques infraviviendas, la chentrificación d’o barrio u la enrona d’os vagos nuestros

Exichimos a lo gubierno d’o Concello de Zaragoza que instale de nuevas lo mobiliario que faiga d’as nuestras carreras espacios pa vivir-los. Lo nuestro ye un barrio diverso y de convivencia a on que i culle tot lo mundo y queremos que contine asinas.

Vecinas y vecins d'a Madalena

No hay comentarios: