domingo, 5 de diciembre de 2021

TdB: 15 anyos de comunicación en aragonés

Tierra de barrenaus fa hue 15 anyos
. Lo 5 d’aviento de 2006 puyaba lo primer post d’un blog que ni m’entrefilaba lo que iba a esdevenir. Tres lustros dimpués s’ha blincau lo millar d’entradas y s’ha ixamplau firme lo prochecto comunicativo. A lo blog s’anyadió lo programa de radio, dos libros, quatre fanzines, qualques videos y prou actividat en retz. Siempre mirando d’aportar contenius pa fer mas facil vivir en aragonés y contrimostrar que la luenga ye viva y que tien espacio en lo sieglo XXI.

Considero que garra creación no ye, sensu stricto, propiedat d’una sola persona. Arredol de Tierra de barrenaus i hai una parrafiquera de chent que m’hetz animau, inspirau y dau ideyas, que hetz pasau por los micros d’o programa, que m’hetz feito pensar, que hetz compartiu los contenius, que m’hetz aportau atras envistas sobre lo que publicaba y que m’hetz refirmau en los momentos malos, que prou que n’i ha habiu Todas vusatras, sin dubda, fetz parte tamién de toda ista loquería. Asinas que, tot y que lo mio nombre figure como autor dende que me sacoron de l’anonimato, TdB ye una creación, como quasi todas, colectiva.

Lo paso d’istos 15 chiros arredol d’o sol han feito cambiar a-saber-lo l’emplego d’os retz. Ya no se difunde convocatorias dende los blogs. La tecnolochía incorporada a los smartphones ha desplazau de tot la parola escrita en favor d’o podcasting, lo vlogging y lo streaming, que antes mas yeran de mal fer en aprecisar d’una serie de medios que no tenebanos a man. Con tot y con ixo, sigo creyendo que los blogs son una ferramienta util que s’ha iu adaptando a ixos cambios y que l’audiovisual nunca no sustituyirá. Pa yo, ye de dar, contina estando la mía manera favorita de comunicar, sin por ixo creyer que ye millor u pior, mas efectiva u menos que la resta. Nomás ye la mía preferencia y cuento que comparto ixo con muitas d’as lectoras.

Pa charrutiar-ne, pa pillar buen capazo, pa compartir con vusatras la mía alegría por seguir fendo casa, he organizau lo sabado 11 un vermu literario mosical en lo bar Pottoka d’a Madalena. La parte literaria vendrá por la presentación de L’aragonMés, lo fanzine que replega los 31 relatos publicaus en lo blog iste mes d’octubre. Una oportunidat de tener en papel ixas 31 nuevas historias. La mosical, por los temazos que sonarán, trigaus pa poder sentir mosica de toda mena y en luengas a-saber-las. Pottoka tien licencia de bar de nueitz, asinas que, por ixo, y por cudiar-nos de manera colectiva, fa falta lo certificau covid. ¡No lo ixuplides!

I hai qui preferiría que Tierra de barrenaus no existise. Que l’aragonés perdese iste chicot espacio en lo ret. Que no escribise, ni fese lo programa de radio, ni creyase nuevos contenius siempre que tiengo un ratet y bella ideya. Cosa no ye eterna y bell día, prou que sí, isto acabará. Pero i hai una mala noticia pa ixa chentucia y ye que, agora mesmo, soi mas animau y decidiu que nunca en totz istos 15 anyos a seguir dando ferrete. Queda muitas cosas a decir y tiengo una luenga repolida pa decir-las, asinas que, a partir de manyana, imos ent’os 16 anyos de comunicación en aragonés. ¡Escribir nos fará vencer!    

No hay comentarios: