
Dimpués, sentié tamién fer serbir ixa parola en bocas de chen que me parixeban más agudos, prestos y que a suya opinión y trazas d’estar rispetaba ambute. Paré cuenta más que d’a parola, d’o sinnificau, de a qui meteban iste achetibo. Y, en cuentas de meter-le-ne a os tozuelos buedos, le’n meteban a chen treballadora. A chen que se foteba tot lo diya treballando por o país, en o sentíu de fer imbestigazions, organizar autibidaz, conziertos u chornadas, aduyar a espardir a ideya de país que tantos tenemos u simplamen tener un fortal compromís con Aragón. Como tantas begadas as parolas pueden sinnificar cosas de raso diferens pendendo en qui las faiga serbir y ta que.
Dito isto y charrando de patriotas y patriotadas, sentiba fa bels diyas en “No somos nadie” (o programa de Pablo Motos en M80), as letras que proposaba a chen ta l’imno d’España. Penibles todas, cal dezir…. Os imnos son millors si se pueden cantar. No ye lo mesmo sentir un imno con la man en o peito y cara seriosa, como muito, que cantar-lo. En as nueis de zorrera, en os ebentos esportibos, en as manifestazions, queda muito millor una buena crica chen cantando que mirando-se t’o zielo.
Igual como l’imno d’Spain, os aragoneses tenemos un imno sin letra. Y goso dezir que mesmo no tenemos imno. Cuanta chen ha sentiu bella begada l’imno d’Aragón? Cuanta chen lo conoxe si suena? Dengún u cuasi dengún. Qui lo composese, suposo y pocos más. No se puede fer un "imno de propio". Os imnos han de tener o poder de chunir a la chen con una ideya. En Aragón, siempre se diz que l’imno ofizioso ye o Canto a la Libertad de Labordeta. Y creigo que e berdat. Nos faiga u no goyo, ye a unica mosica que, ascape, toda a poblazión aragonesa asozia con a esfensa d’o nuestro país u simplamen con o país nuestro. Bi ha cantas que creigo que serían millors ta estar imno d’Aragón. La Revolandera u La Tronada d’A Ronda de Boltaña me fan muitismo más goyo, charran d’Aragón como nazión y son de raso emozionans. A muitos os pels se nos tornan punchas cuan las sentimos. Pero de seguras que si en bella manifestazión contra o trasbase la metesen pocos más de 1/3 d’a chen que i estasenos la cantaríanos tanimientres que a canta de Labordeta la conoxemos toz de punta ta coda.
Bueno, ta aconortar-nos de iste país sin imno glorioso ofizial, a lo menos, nusatros tenemos imno(s) ofizioso(s). Y España , por muitas prebatinas que faigan, no.
1 comentario:
Un muy buen artículo, perdonar que no escriba en aragonés, pero estoy en Madrid y no se, aunque lo entiendo.
Saludos y A Plantar Fuerte.
Publicar un comentario