O sabado de maitins beluns ebanos de rematar os zaguers detalles d’os disbrazes y belatros eban de fer-los de raso. Ya en a plaza de Tierrantona, tatimientres belun ficaba gasolina en a suya furgoneta, a resta desayunabanos y nos trobabanos con
Ta qui no i siga estau nunca, istos autos los ben de pillar de bel esgüaze, lo apañan lo chusto ta qu’endure o diya de carnabal, lo disbrazan y lo fican, a toda belozidat por os camins y por an que calga ta ir de lugar en lugar. Atros años le ficaban tamién un arbol por o teito, pero iste año un d’os autos lebaba un atabul y l’atro un pichorro d’ixos que fan rudio ta que jopen os muxons d’os arbols.
O bin iba fendo o suyo treballo y a calor crexeba tanto que os San Pancrazios (que ya no yeran San Pancrazios) abión de sacar-se os balons mientres chentabanos. Ixo y as almendreras en flor prou que tampoco no son siñals d’o cambio de l’orache!. Siempre ha feito muita calor en o Pirineu en Febrero!. En rematar a chenta tocaba un d’os lugars que más m’estimo, pero que nunca no remero o suyo nombre. Ixe an que fan a mazedonia. Puestar que siga Morillo de Monclús (si beluno lo sabe que m’escriba). Antiparti de por a mazedonia – que ye sobrebuena – iste lugar me fa asabelo goyo por a suya ilesia. Luego meteré una foto d’ella.
A resta de lugars no se guaire bien cuals yeran. Creigo que Rañín, Elumo de rañín, Charo, Loporzano, La cabezonada, Solipueyo (u iste lo ebanos pasau ya?)... Tornemos a trobar o lugar d’as trunfas de bolsa (bieeeeeeen) y unatro an que feban un pastel de chicolate buenismo. Os Sanpancrazios ya no sabeban guaire bien de que iban disbrazaus (birchens, luitadors de sumo, cacharros, musulmans, senadors romanos u caperuzitas bampiros) pero se pedeban que pudiba en a furgoneta como si esen minchau carnuz. No torno a puyar-ie nunca!. Os mosens qu’eban acosau a las Duffwomen de maitins ya s’eban cansau (por fin!!!!) y prenzipiaban ixos lugars an que nos fican en una nabe con a charanga. Ye increyible como puez ascuitar mientres tot lo diya as mesmas diez cantas y no fartar-te-ne. En rematar a borina de Charo, a ixo d’as diez d’a nuei, tornabanos enta casa. Encara que prebemos de remanir dispiertos belunos no lo consiguiemos y ya no baxemos ta la berbena (ya he dito antismas que nos femos biellos). Beluns d'os eroes que i fuon estión forachitaus de l’eszenario u acosaus por zagalas barrenadas asinas que a nuei continó dica las seis coladas an que dezidión trayer-nos presens a qui yeranos dormindo. Grazias por pensar en nusatros, boques!
De maitins les tornemos a fabor. Fotos dormindo con o culo de chen en a cara u a donzaina en a orella estión os nuestros presens. Como caleba chentar en bel puesto y menazaba o diya con pretar a plebar marchemos ta l’Aínsa dimpués de desayunar con os Rastas de Tarragona (esprisions!). Como tenebanos una coxa dezidiemos puyar ta lo más alto de l’Aínsa. En rematar abiemos de tornar t’as nuestras ziudaz (más que más, Zaragoza) con tot lo penar.
Dica l’año benién A Fueba! De seguras que me xublido de asabelo cosas. Si i estiez iste año u belatro dixaz o buestro comentario. Esprisions a toz!
No hay comentarios:
Publicar un comentario