viernes, 1 de julio de 2022

Trenta y seis anyos de CHA

Lo 29 de chunyo ye l’aniversario d’a proclamación d’os Decretos de conquista que vulcoron los fueros y leis aragoneses y valencianos. Ye tamién, y no por casualidat, l’aniversario d’a fundación d’o partiu Chunta Aragonesista. Ixe día lo mio timeline teneba quasi tantas referencias a una como a l’atra efemeride. Y ye que garra aragonesista no puet vivir alleno a ixe partiu. Fa parte, queramos u no, d’o nuestro ecosistema, igual como atras organizacions de mayor u menor entidat.

I milité bell anyo que, en estar chovenot, me pareixió muito tiempo tot y que agora, con la distancia, sé que no en estioron tantos. Facié parte d’o Rolde d’Educación y d’o Comité de Redolada de Zaragoza, a on que me tocó estar una d’as pocas personas que votó en contra d’a expulsión de Chobenalla Aragonesista, la organización a on que tamién milité. D’ixe tiempo tiengo remeranzas a-saber-las. Buenismas y malismas. Alegrías y ploros. I conoixié a beluna d’as millors personas d’o país y a verdaderas ratas que no mereixen ni l’aire que alientan. CHA ye una organización mas, una colectividat humana a on que i hai de tot. Igual como en totz los colectivos que n’he feito parte tanto antes como dimpués.

Quan i entré, a traviés d’a mía militancia en Chobenalla Aragonesista, teneba idealizau lo partiu. Me pensaba que yeranos capables de cambiar Aragón, de fer entender a la población la importancia d’o país nuestro, que valurasen lo nuestro patrimonio y historia, que podesenos construyir una alternativa a l’espanyolismo que modernizase la ideya d’a identidat aragonesa aluenyando-la d’o baturrismo que nos han imposau. Ye de dar que m’entivocaba. CHA ha iu perdendo mensache aragonesista por cada día, esdevenindo una organización poco mas que rechionalista y socialdemocrata con una radida influencia en la sociedat aragonesa.

Fa muitos anyos que CHA no ye lo mío prochecto. I hai personaches con muito poder astí que no son que una clica de sectarios y aproveitaus, con qui no quiero compartir ni cambra. Pero reconoixco que ha sabiu pervivir en un entorno bien dificil. Sobrevivindo a tot lo fenomeno de Podemos quan dengún no daba un duro por ells. Y que mesmo ha conseguiu chicotz exitos politicos que m’han feito goyo. Entiendo perfectament a las compas y amigas que i siguen militando y fendo un buen treballo, sobre tot en lo municipal. No sé si son d’alcuerdo con lo que fan los suyos mainates u simplament tienen mas tolerancia que no yo, que no podría aguantar en un entorno asinas.

Como dicié en iste post, nos cal organizacions y estructuras firmes y que duren. Con totz los suyos defectos, pero que sigan referencia. Nos cal tamién, a las activistas d’a izquierda, asumir que garra organización no será perfecta. Y CHA ye buen eixemplo d’ixo. 36 anyos ya son muitos anyos. Sé lo que puedo asperar de Chunta y, sobre tot, lo que no. Igual como sé lo que puedo asperar de IU, u de Podemos, tot y que ista siga muito mas choven. Talment, mas entabant, con atros quadros y bien porgada de chentucia, CHA pueda tornar a estar un referent pa yo u pa l’aragonesismo radical en cheneral. Y tanimientres, ye un vehiclo pa que muita chent decent, a pesar de tot, pueda fer chicotz cambios a millor en las nuestras sociedatz.

Por atros 36 anyos mas, porque Aragón ye millor con CHA que sin ella, y por la buena chent que i quedatz, tos deseyo suerte y que trobetz la manera de tornar a fer d’a vuestra organización qualcosa que pueda si no militar-ie, a lo menos, votar.

No hay comentarios: