viernes, 23 de enero de 2015

A floreta. Por Amparo Rubiales

Sin ixublidar tot lo que hemos enantau, a o feminismo le queda muita luita por debant dica que se considere humanas a las mullers, como deciba o lema. Iste articlo me fació firme goyo en tractar un tema muito asumiu como normal por a mayoría de personas (muito más en os hombre, prou que sí) y en haber resumiu en muitas pocas parolas y de trazas muito plateras as argumentacions contra as floretas (piropos en castellano). L'articlo orichinal, de Amparo Rubiales estió publicau en a versión en castellano de Huffington Post dimpués d'unas declaracions d'a presidenta de l'Observatorio contra la Violencia de Chenero d'o Consello Cheneral d'o Poder Chudicial, Ángeles Carmina en contra d'as floretas.

Encara soi sin sangre en a pocha por l'estrapalucio que se fació a causa d'as declaracions d'a presidenta de l'Observatorio contra la Violencia de Chenero d'o Consello Cheneral d'o Poder Chudicial, Ángeles Carmina, que i expresó que a floreta ye "una invasión a la intimidat d'a muller", por lo que esfendió a importancia de eliminar-lo, encara que siga afalagador. Quasi totz os articulistas y comentaristas masculins d'iste país han feito as suyas graciosas apostillas cuanto a ello, que contrimuestran, atra vegada más, que isto d'o masclismo d'a sociedat ye más perén que no queresenos creyer. T'os millors, ye nomás unatro exceso más d'isto d'a igualdat de chenero que tanto les cuesta d'asumir, lo que contrumuestra lo luen que somos de conseguir que hombres y mullers podamos estar lo que somos: diversos, pero iguals.

S'han dito muitas cosas como conseqüencia d'istas declaracions: que a floreta ye polida, un enradigau costumbre de sieglos, que traviesa todas as culturas y civilizacions, encara que nusatros (os espanyols) creigamos que ye qualcosa "muito nuestra".Lo que dengún no diz ye qui decide ixo de que ye poliu, ni destacan que ye siempre un hombre qui le'n diz a una muller, en publico y de traza anonima, sin que bi haiga relación d'afectividat y sin que dengún no le'n demande. A muller no demanda opinión sobre o suyo cuerpo y, alavez, no son lechitimarus ta dar-la. Que os hombres, en estar hombres, tiengan un dreito historico a fer floretas a las muller ye, ciertament, una fatera masclista más d'as muitas que somos feitas por a sociedat en que vivimos, porque son as reglas d'o sistema patriarcal, y crebar con os suyos costumbres, grans y chicotz, les cuesta a las mullers fer un gran poder, antimás d'haber d'estar obchecto d'as suyas moflas. No ye que una antiga construcción d'a identidat de l'hombre a costa d'as mullers, consideradas obchecto d'a suya pertenencia. Atro estereotipo más. Antesmas tamién se deciba ixo de "o mio mariu me fote lo normal"; hue talment no se diga, pero lo continan fendo.

¿Que ye agradable que te faiga floretas? Sin dubda, pero en privau y con mutuo consentimiento. Nos fa goyo a floreta, prou que sí, pero no pas en publico ni anonimament, que ye lo que censuramos, porque antimás, en a más gran parte d'os casos, son expresions fierizas y que enristen contra la intimidat, que ye lo que denuncia a presidenta de l'Observatorio contra a violencia de Chenero. Y no tien mica a viyer con a maravillosa poesía amorosa ni con os madrigals de Gutiérrez de Cetina ni con tantas cosas repolidas que s'han escrito y dito sobre as mullers, que no, que se tracta d'atra cosa, d'o masclismo que, en o millor d'os casos, no quieren parar cuento de lo muito que encara tira entabant.

Os mastos d'iste país han feito servir toda la suya artillería moflona contra ista persona, como la ferán servir con yo y con as que antes han escrito tamién sobre a floreta, porque sostenemos, sí, que ye una mena más d'o masclismo social que vivimos. Han plegau a la rematadera, no nomás de continar fendo-se a mofla d'o feminismo y d'as feministas, sino, mesmo, de l'aspecto fisico d'a propia autora d'a reflexión, muito propicio, seguntes ells t'a floreta, "por a suya vistera presencia fisica", que la invalidaba ta decir cosa en contra d'o mesmo. Increyible, pero cierto.

L'ambito d'as mullers estió, por decisión d'os hombres, o privau y, precisament por ixo, o mundo nuestro ye un mundo de sentimientos; as mullers femos muitas más floretas que no los hombres, que tienen pior exteriorizar os sentimientos; lo femos con mullers, con menors y con os propios hombres, pero siempre en privau. Os hombres no se fan floretas entre ells, ni lo polius que son ni cosas d'ixas tant polidas que nos decimos as mullers. No somos en contra d'ixo, de revés, les animamos a que sigan más expresivos. Repito, d'o que somo en contra ye d'a floreta en publico y anonima. Ixe ye, chustament, o que consideramos atra mena d'agresión verbal que no queremos. ¿Queda platera a esferencia?

Ta rematar, anyadiré que no ye qualcosa que nomás ocurra en Espanya; pasa en tot lo mundo, y as mullers de totz os paises lo denuncian con más rasmia que no nusatras. Sé que soi cheneralizando y que a gran mayoria d'os hombres no fan floretas en publico ni de trazas anonimas a las mullers, pero muitos esfienden ixe costumbre porque piensan que ye un dreito adquiriu que no quieren que les furten. A beluns les fa espanto que, de continar asinas, acabemos estando realment iguals.

No hay comentarios: