jueves, 18 de diciembre de 2014

O trango ta dezaga que cal fer de cabo ta quan

Fa bell mes, por qüestions laborals, estié pendient d'a votación que se fació en a Universidat de Zaragoza sobre si se sacaba la convocatoria de setiembre. Dende meses antes d'a votación bi habió un proceso de debat y negociación prou largo. Como yo ya no soi universitario le preguntaba a soben a un zagal que conoixié en ixas envueltas, creigo que de EDU, por cómo iba la cosa. En una d'istas, preguntau por cómo iba la negociación, nos prencipió a recontar no se qué movidas de una moción de censura a o president d'o Consello d'Estudiants u parellano. 

Yera bella cosa que me la bufaba. Lo que m'importaba yera si iba a haber-ie setiembres u no pas. Tot lo proceso, os cargos que tenese zutano u mengano y tot ixo me importaba tanto como saber qui estió lo ganador de Gran Chirmán 8. Manimenos ta qui charraba yera la qüestión important. Mesmo cuento que creyeba que nusatras, qui l'ascuitabanos sabebanos de qué ostias charraba. Que no ye o caso.

Conoixco prou bien ixa sensación. La he vivida un ciento de vegadas. Yo tamién estié representant d'estudiants en Claustro y Consello de Gubierno d'a Universidat, entre atros organos internos. Soi estau en atros organos de partius politicos y d'asociacions y organizacions de toda mena. Adedicando muito, pero que muito, d'o mio tiempo, que sacaba d'o mio ocio u mesmo d'o mio treballo.

Ye masiau cutiano que perdamos a distancia que nos fa viyer os problemas reals, y a grandaria real de cada problema. A yo tamién me pasó creyer que lo important yera una coma aquí u alla en iste negociau de tal documento, sin parar cuenta de que talment as cosas importants, as que cambiarían a vida d'as afectadas no yeran ixas. Lo que ta yo yera un mundo, como podió estar a politica universitaria en un tiempo d'a mia vida, en realidat intresaba poco u menos. Os motivos dan t'atro post, pero lo cierto ye que o 99% d'as decisions que podiemos prener-ie, por as que tantismo luité, no cambioron guaire u mica a universidat. Y prou que sisquiá intresoron a o 99% d'as afectadas.

En o treballo pasa parellano con una companyera. Qualsiquier chiquet inconvenient ye tot un mundo ta ella. Pareixe que maitin vaigamos a baixar a persiana porque nos han meso tal u qual entrepuz. Ye incapable de viyer a uellada que tienen os clients sobre o treballo nuestro y como se la bufa ixe gran entrepuz que ha trobau.

Quan tot isto pasa, quan somos absorbius de tot por o revolvín que ye tant dificil de salir-ne, hemos de fer un trango enta dezaga, aturar un momento y mirar-nos arredol. Viyer qual yera l'obchectivo que tenebanos quan nos embrequemos en a movida que siga y si lo que somos fendo aduya u no pas a conseguir-lo. Charrar con totz ixos referents morals, politicos u eticos externos a la movida en qüestión y preguntar-les que'n opinan. Viyer o cuadro en o suyo conchunto. Porque o Gernika u La Gioconda, vistos a 10 cm, pierden muito, por muitos detalles curiosos que les podamos trobar.

Ye ixe tamién un d'os mals que ha afectau a lo modelo de democracia "que todas nos hemos dau y que guarencia la paz y convivencia de totz os espanyols". Ya no charro d'os politicos "malos", de qui furta u que se'n aprofeita. Charro d'as politicas honradas que sí que quieren prebar de fer una sociedat millor, pero que a pur d'anyos treballando-ie han esdeveniu politicas profesionals que adedican tot lo diya mientres decadas a fer papelotz y a tricolotiar-se por comas absurdas en documentos absurdos, ixublidando os problemas reals y cutianos d'as gubernadas u chestionadas.

No repitamos errors. Talment de cabo ta quan cal aturar. Prener-se un ratet y una biera con ixa amiga que fa tiempo que no viyes y preguntar-le como le va la vida, que problemas tien, como vei la suya ciudat y o suyo país y parar cuenta d'o important. Y si bell diya ganamos a universidat, a ciudat, a revolución u lo que sía Respice post te! Hominem te esse memento!

No hay comentarios: