Vicenç Navarro: Iste articlo sinyala que, como conseqüencia d'o dominio que as dreitas tenioron en o proceso d'a dictadura t'a democracia, as fuerzas conservadoras continan tenendo un dominio en as institucions politicas d'o país. Iste dominio reproduce unas atitutz y una politica tasament democraticas que meten a las dreitas en Espanya en a ultradreita a ran d'Europa.
As conseqüencias de l'enorme dominio que as fuerzas conservadores tenioron en Espanya en o proceso de transición d'a dictadura t'a democracia son estadas muitas, incluyindo-ie a baixa calidat d'a democracia espanyola, a radida diversidat d'os meyos, y o fundo conservadurismo d'as institucions economicas (como l'asociación d'a Gran Patronal), financieras (como l'asociación d'a banca), relichiosas (como a Ilesia catolica), academicas (como as Reyals Academias) y politicas d'o país.
Os partius de dreitas (como os partius conservadors y liberals) en Espanya son más a la dreita que a más gran parti d'as dreitas europeas y as cuchas gubernants, por un regular, son estadas más moderadas que as cuchas gubernants d'a más gran parti de paises d'a Unión Europea.
Ixo zaguero, chunto con o retardo historico d'Espanya (resultau, de vez, de l'enorme dominio que as dreitas han teniu historicament en as institucions de l'Estau espanyol), ye dreitament responsable, entre atros feitos, d'o radiu desembolique de l'Estau d'o bienestar espanyoll Trenta y cinco anyadas de democracia y Espanya ye en a cosa d'a UE-15 (a colla de paises d'a UE con ran de desembolique parellano a l'espanyol) en o gasto publico social.
Una cosa parellana pasa en Catalunya, que ye estada gubernada mientres a más gran parti d'as zaguers setanta y quatre anyadas por as dreitas (en primeras por as fuerzas dictatorials, y dimpués, mientres a democracia, por una coalición de dos partius, un conservador y l'atro liberal). O suyo radiu gasto publico social se debe a iste feito, un feito ignorau, quan no amagau, por as fuerzas nacionalistas conservadors catalans quan atribuyen iste retardo a o deficit fiscal (ye decir, a diferencia entre lo que Catalunya alporta a l'Estau central y lo que recibe d'iste Estau, dimpués de pagar os servicios comuns y l'alportación solidaria a la resta de CCAA) que Catalunya tien respecto a Espanya.
Encara que ixe deficit fiscal existe (y s'habría de correchir), no ye o mayor responsable d'o retardo social de Catalunya (mediu por o baixo gasto social por habitador). O mayor responsable d'o retardo social de Catalunya y d'a resta d'Espanya ye o ran d'os radius ingresos en l'Estau, tanto central como autonomico, resultau d'unas politicas fiscals tasament progresistas (quan s'analiza a politica fiscal real y no pas nominal) y d'o gran fraude fiscal. Catalunya tien ixo en común con Espanya, Grecia, Portugal y Italia, paises totz ells que son en funda crisi (en parti por o dominio d'as fuerzas conservadoras en o desembolique d'as suyas politicas publicas, tal como he sinyalau y documentau en os mios escritos, viyer O subdesembolique social d'Espanya. Causas y conseqüencias. Anagrama. 2006)
Eixemplos de l'extremismo de dreitas
Iste extremismo d'as dreitas se vei en miles de feitos que apareixen en os meyos diya par d'atro. Veigamos diferents eixemplos. As declaracions d'o sinyor Berlusconi indicando que Mussolini fació cosas buenas por Italia han chenerau una movilización y denuncia masivas de man, no nomás de grans sectors d'a población, sino tamién de l'establishment politico y meyatico d'ixe país (en a televisión publica, la RAI, s'ha amostrau mientres bells diyas una presentación de diez minutos cada hora, sobre os sufrimientos cheneraus por o barbarismo nazi-faixista en Italia, recontau por victimas d'ixe barbarismo).
En Espanya, manimenos, diversas figuras d'o partiu que gubierna han feito declaracions parellanas a las de Berlusconi sobre o dictador Franco y o rechimen que establió, y no bi habió una denuncia en l'establishment politico y meyatico d'o país. En Italia ye viedau afalagar a lo faixismo. En Espanya, a Reyal Academia d'Historia (financiada con fundos publicos) ha escrito diversos capitols laudatorios d'o faixismo espanyol y de dirichents d'ixe movimiento, incluyiu o dictador.
En Italia, Alemanya y Francia, as victimas d'o nazismo y o faixismo estioron honradas y refirmadas por l'Estau. Miles d'espanyols exiliaus luitoron y lideroron a resistencia antinazi en a Francia de Vichy, ocupada por as tropas nazis, y me consta (tiengo familiar entre ells) que o gubierno francés les honró condeconrando-les, dando-les a honor que se mereixen y recibindo, antimás, una pensión dica que morioron (como lo caso d'os mios familiars en l'exilio en Venezuela). (1) En Espanya, a on tamién luitoron contra o faixismo, l'Estau no les honró y encara hue no existe nian un rechistro d'as personas asesinadas por o faixismo, remanindo as familias d'as victimas desapareixidas de tot desatendidas.
Una cosa igual apareix en as dembas economicas. A dureza d'a Gran Patronal en as suyas posturas laborals no tien contimparanza en a UE - 15. Miratz-tos a respuesta d'o gubierno d'o Partiu Popular, d'a gran patronal y d'a gran banca t'a crisi y comparatz con a respuesta d'o gubierno francés. Independientement d'os meritos y demeritos d'a reforma laboral d'o gubierno francés, o feito ye que iste pacto estió fruito d'un amplo alcuerdo social y politico. Ta conseguir-lo, más de 300 representants d'o gubierno, d'os sindicatos y d'a patronal, estioron reunius ta plegar en un alcuerdo que o suyo principal obchetivo estase creyar treballo.
En Espanya se ye destruyindo ocupación (publica y privada) porque (paradoixa entre as paradoixa) asinas "se salca o país d'a crisi. Y en Catalunya, gubernada por una coalición d'un partiu consevador cristianodemocrata y un partiu liberal, a cadena de televisión publica, TV3, tien un programa que titula "Licions d'Economía" que protagoniza un economista ultraliberal, la filosofía economica ye amanada a l'extremista Tea Party d'os EE.UU.
A excesiva moderación d'as cuchas gubernants
Seróa deseyable que as cuchas ex gubernants, tanto en Espanya como en Catalunya y atras CCAA, antimás d'albandonar o neoliberalismo, perdesen a suya excesiva moderación. A socialdemocracia en Espanya estió la que desembolicó o radiu desembolique Estau d'o Bienestar, con o refirme más que más d'os partius a la suya cucha. Tanto los gubiernos de Felipe González como os de Jose Luis Rodríguez Zapatero estendilloron os servicios y tranferencias de l'Estau d'o Bienestar.
Con tot y con ixo, a suya respuesta t'a crisi estió ortodoxa neoliberal, más moderada que a radical d'o gubierno Rajoy, pero neoliberal de libro de texto. En realidat, as politicas d'as retalladas estioron prencipiadas por l'equipo economico d'o gubierno Zapatero. Juan Torres, Alberto Garzón y yo, hemos amostrau que atras politicas alternativas a las retalladas yeran posibles. (Viyer "Alternatives. Propostes per crear ocupació y benestar a Espanya. Vicenç Navarro, Juan Torres y Alberto Garzón. 2011) Y ista posibilidat ye agora mesmo más accentuada.
Juan Torres, en un articlo publicau en Alternativa Economica (27.01.2013) sinyala las alternativas qeu habrían d'haber-se feito funcionar de man d'a socialdemocracia espanyola quan gubernaba y que agora as cuchas (y mesmo as dreitas) habrían de fer suyas. Istas politicas incluyen 1) emisión d'euros por o banco d'Espanya, con que mercar deuda publica (lo que se podría fer seguntes a normativa que regular o funcionamiento d'o BCE y d'o sistema Europeu de Bancos Centrals) y 2) creyar achencias publicas de credito que podrían tamién establir-se a ran autonomico y que accedesen - como lo fan os bancos privados - a lo BCE a demandar amprada liquidez a los mesmo intreses que s'ufren a la banca privada, posibilidat que presenta o Tractau de Lisbona.
O feito de que istas midas no se leven a termino se debe a lo gran y excesivo poder que tien la banca y que se refleixa en o mundo politico, meyatico y academico. En Espanya garra partiu politico lo ha proposau. ¿Por qué? Me dirá, con razón, que istas midas tampoco no las han proposadas atros partius socialdemocratas en a UE. Pero a situación en Espanya (con un ature d'o 26% d'a población activa) fuerza a que las fuerzas progresistas sigan más valients en a busca de solucions que ixos partius.
En realidat, as propuestas feitas por a socialdemocracia europea son estadas más enantadas que as desembolicadas por os partius socialdemocratas espanyols, encara entrascaus en o neoliberalismo, y que nian han feito una autocritica d'as suyas politicas neoliberals.
Seguntes pareix, no han parau cuenta de que, a no estar que se faiga tal autocritica, no recuperarán a credibilidat entre l'electorau que han albandonau.
(1) Sobre o tema d'os luitadors antifaixistas de l'Estau espanyol, "Kuka" ye fendo una sección clamada "La voz dormida" en o programa La Enredadera de Radio Topo, prou intresant y que tos recomiendo que sintatz.
Una cosa parellana pasa en Catalunya, que ye estada gubernada mientres a más gran parti d'as zaguers setanta y quatre anyadas por as dreitas (en primeras por as fuerzas dictatorials, y dimpués, mientres a democracia, por una coalición de dos partius, un conservador y l'atro liberal). O suyo radiu gasto publico social se debe a iste feito, un feito ignorau, quan no amagau, por as fuerzas nacionalistas conservadors catalans quan atribuyen iste retardo a o deficit fiscal (ye decir, a diferencia entre lo que Catalunya alporta a l'Estau central y lo que recibe d'iste Estau, dimpués de pagar os servicios comuns y l'alportación solidaria a la resta de CCAA) que Catalunya tien respecto a Espanya.
Encara que ixe deficit fiscal existe (y s'habría de correchir), no ye o mayor responsable d'o retardo social de Catalunya (mediu por o baixo gasto social por habitador). O mayor responsable d'o retardo social de Catalunya y d'a resta d'Espanya ye o ran d'os radius ingresos en l'Estau, tanto central como autonomico, resultau d'unas politicas fiscals tasament progresistas (quan s'analiza a politica fiscal real y no pas nominal) y d'o gran fraude fiscal. Catalunya tien ixo en común con Espanya, Grecia, Portugal y Italia, paises totz ells que son en funda crisi (en parti por o dominio d'as fuerzas conservadoras en o desembolique d'as suyas politicas publicas, tal como he sinyalau y documentau en os mios escritos, viyer O subdesembolique social d'Espanya. Causas y conseqüencias. Anagrama. 2006)
Eixemplos de l'extremismo de dreitas
Iste extremismo d'as dreitas se vei en miles de feitos que apareixen en os meyos diya par d'atro. Veigamos diferents eixemplos. As declaracions d'o sinyor Berlusconi indicando que Mussolini fació cosas buenas por Italia han chenerau una movilización y denuncia masivas de man, no nomás de grans sectors d'a población, sino tamién de l'establishment politico y meyatico d'ixe país (en a televisión publica, la RAI, s'ha amostrau mientres bells diyas una presentación de diez minutos cada hora, sobre os sufrimientos cheneraus por o barbarismo nazi-faixista en Italia, recontau por victimas d'ixe barbarismo).
En Espanya, manimenos, diversas figuras d'o partiu que gubierna han feito declaracions parellanas a las de Berlusconi sobre o dictador Franco y o rechimen que establió, y no bi habió una denuncia en l'establishment politico y meyatico d'o país. En Italia ye viedau afalagar a lo faixismo. En Espanya, a Reyal Academia d'Historia (financiada con fundos publicos) ha escrito diversos capitols laudatorios d'o faixismo espanyol y de dirichents d'ixe movimiento, incluyiu o dictador.
En Italia, Alemanya y Francia, as victimas d'o nazismo y o faixismo estioron honradas y refirmadas por l'Estau. Miles d'espanyols exiliaus luitoron y lideroron a resistencia antinazi en a Francia de Vichy, ocupada por as tropas nazis, y me consta (tiengo familiar entre ells) que o gubierno francés les honró condeconrando-les, dando-les a honor que se mereixen y recibindo, antimás, una pensión dica que morioron (como lo caso d'os mios familiars en l'exilio en Venezuela). (1) En Espanya, a on tamién luitoron contra o faixismo, l'Estau no les honró y encara hue no existe nian un rechistro d'as personas asesinadas por o faixismo, remanindo as familias d'as victimas desapareixidas de tot desatendidas.
Una cosa igual apareix en as dembas economicas. A dureza d'a Gran Patronal en as suyas posturas laborals no tien contimparanza en a UE - 15. Miratz-tos a respuesta d'o gubierno d'o Partiu Popular, d'a gran patronal y d'a gran banca t'a crisi y comparatz con a respuesta d'o gubierno francés. Independientement d'os meritos y demeritos d'a reforma laboral d'o gubierno francés, o feito ye que iste pacto estió fruito d'un amplo alcuerdo social y politico. Ta conseguir-lo, más de 300 representants d'o gubierno, d'os sindicatos y d'a patronal, estioron reunius ta plegar en un alcuerdo que o suyo principal obchetivo estase creyar treballo.
En Espanya se ye destruyindo ocupación (publica y privada) porque (paradoixa entre as paradoixa) asinas "se salca o país d'a crisi. Y en Catalunya, gubernada por una coalición d'un partiu consevador cristianodemocrata y un partiu liberal, a cadena de televisión publica, TV3, tien un programa que titula "Licions d'Economía" que protagoniza un economista ultraliberal, la filosofía economica ye amanada a l'extremista Tea Party d'os EE.UU.
A excesiva moderación d'as cuchas gubernants
Seróa deseyable que as cuchas ex gubernants, tanto en Espanya como en Catalunya y atras CCAA, antimás d'albandonar o neoliberalismo, perdesen a suya excesiva moderación. A socialdemocracia en Espanya estió la que desembolicó o radiu desembolique Estau d'o Bienestar, con o refirme más que más d'os partius a la suya cucha. Tanto los gubiernos de Felipe González como os de Jose Luis Rodríguez Zapatero estendilloron os servicios y tranferencias de l'Estau d'o Bienestar.
Con tot y con ixo, a suya respuesta t'a crisi estió ortodoxa neoliberal, más moderada que a radical d'o gubierno Rajoy, pero neoliberal de libro de texto. En realidat, as politicas d'as retalladas estioron prencipiadas por l'equipo economico d'o gubierno Zapatero. Juan Torres, Alberto Garzón y yo, hemos amostrau que atras politicas alternativas a las retalladas yeran posibles. (Viyer "Alternatives. Propostes per crear ocupació y benestar a Espanya. Vicenç Navarro, Juan Torres y Alberto Garzón. 2011) Y ista posibilidat ye agora mesmo más accentuada.
Juan Torres, en un articlo publicau en Alternativa Economica (27.01.2013) sinyala las alternativas qeu habrían d'haber-se feito funcionar de man d'a socialdemocracia espanyola quan gubernaba y que agora as cuchas (y mesmo as dreitas) habrían de fer suyas. Istas politicas incluyen 1) emisión d'euros por o banco d'Espanya, con que mercar deuda publica (lo que se podría fer seguntes a normativa que regular o funcionamiento d'o BCE y d'o sistema Europeu de Bancos Centrals) y 2) creyar achencias publicas de credito que podrían tamién establir-se a ran autonomico y que accedesen - como lo fan os bancos privados - a lo BCE a demandar amprada liquidez a los mesmo intreses que s'ufren a la banca privada, posibilidat que presenta o Tractau de Lisbona.
O feito de que istas midas no se leven a termino se debe a lo gran y excesivo poder que tien la banca y que se refleixa en o mundo politico, meyatico y academico. En Espanya garra partiu politico lo ha proposau. ¿Por qué? Me dirá, con razón, que istas midas tampoco no las han proposadas atros partius socialdemocratas en a UE. Pero a situación en Espanya (con un ature d'o 26% d'a población activa) fuerza a que las fuerzas progresistas sigan más valients en a busca de solucions que ixos partius.
En realidat, as propuestas feitas por a socialdemocracia europea son estadas más enantadas que as desembolicadas por os partius socialdemocratas espanyols, encara entrascaus en o neoliberalismo, y que nian han feito una autocritica d'as suyas politicas neoliberals.
Seguntes pareix, no han parau cuenta de que, a no estar que se faiga tal autocritica, no recuperarán a credibilidat entre l'electorau que han albandonau.
(1) Sobre o tema d'os luitadors antifaixistas de l'Estau espanyol, "Kuka" ye fendo una sección clamada "La voz dormida" en o programa La Enredadera de Radio Topo, prou intresant y que tos recomiendo que sintatz.
No hay comentarios:
Publicar un comentario