
Y ta qué imos a charrar de fablilandia. Malas que t'amanas a una be baixa, u calas bella t a la fin d'una parola, belunas pretan a chilar, ixorrontadas por a perda d'a gran tradizión (de menos de cuaranta años, en tot caso) d'a ortografía d'o 87. Qui quieren cambiar-la, d'atra man, parix que prengan bella malotía si escribes "unibersidá" u "autualmén". Como si escribir d'ixa zaborrera traza (en opinión d'otri, no pas yo, que m'importa igual como s'escriba l'aragonés) fuese o pior que le podese pasar a l'aragonés.
Muita d'a chent más mayor d'edat lo leban mesmo pior. Naixión en una España unica baixo lo mando de Franco, an que tot yera como él quereba. Con una tecnolochía cacana y isolaus culturalment d'Europa y d'o mundo. De bote y boleyo, be-te-me que s'han trobau con que muitas personas charraban d'atras trazas que no yeran l'español, que os manfloritas ya no son chent malauda y antimás se pueden casar, que bi ha atras relichions y mesmo chent que no'n tien... y asinas asinas, tot un mundo que, bellas begadas no plegan a entender. Pleno de trastes que fan cosas que nian esen puesto soniar.
Os cambeos, por si mesmos, no son buenos ni malos. Son cambeos. Cal analizar-los y mirar-se d'esmaxinar como será a suya aplicazión y que efectos positibos y negatibos tendrán, antis d'aplicar-los. Si ye posible se pueden prebar mientres bel tiempo y biyer si funzionan. Prou que cal parar cuenta d'ixa mazada que diz (en castellano) que os experimentos en casa y con augua de foraus.
Ta mosicar a dentrada, tos pencho un bideo de David Bowie de cuan más molaba.
No hay comentarios:
Publicar un comentario