Diz que l’aragonés no interesa, que lo proceso de recuperación, redignificación, normalización y difusión, ye un fracaso. Y tiens días que cuasi te lo creyes, que te trobas a pocas de reblar y deixar de dar ferrete y adedicar-te, como tanta chent, a consumir cultura de masas y abonar-te a todas las plataformas. Pero alavez arriba en ixa paradeta una zagala que diz que ha creixiu leyendo y ascuitando los cuentos de Prou, prou luen y le’n recomienda a una mai que yera dudando si mercar-lo, y te revilcan las ganas de tirar entabant con tot, porque ista luita vale la pena.
Diz que l’aragonés no interesa, que nomás lo consumimos cuatre frikis, que somos colleta. Pero por la paradeta, los conoixius son anecdoticos y lo común ye chent que nunca no has visto en l’activismo, que la base ye muito mas ampla que no nos podríanos pensar. Y cuan mesmo en una trail, en calentando antes d’empecipiar a tirar mont entalto, mont entabaixo, se t’acerca un zagal, que no conoixes de res, a preguntar-te si yes Varrenau y felicitar-te por lo programa, y dudas de si fer la pausa y te creyes mas que no nunca ixo de que “Emitir nos fará vencer”.
Prou que l’aragonés interesa. Prou que la chent valuramos la cultura y lo patrimonio cuan nos lo amuestran. ¡Si lo valuramos mesmo cuan nos lo amagan! Las aragonesas y los aragoneses somos respondendo, somos guardando la luenga a pur de voluntat y contra tot lo proceso d’uniformización cultural. Agora nomás falta que las adminsitracions, las que se suposa encargadas de fer que los nuestros dreitos individuals y colectivos, tamién los lingüisticos, puedan exercer-se, las administracions que se suposa que represientan a un pueblo preocupau por mantener viva la suya luenga, responda a lo que se le exiche.
No hay comentarios:
Publicar un comentario