Como viyé... Guerra Mundial Z

A pur de sentir charrar-ne, y de leyer criticas a la cinta por haber feito un zancocho d'o libro, teneba pendient dende feba muito leyer Guerra Mundial Z. Soi un fan d'o cine de zombis dende bien chiquet. D'os recontamientos apocalipticos en cheneral. Guerra Mundial Z ye una gran en o suyo chenero, y un libro con muita medolla.

World War Z: an oral history of the zombie war (Guerra mundial Z: una historia oral d'a guerra zombie) estió publicau en 2006. Max Brooks (fillo de l'actor Mel Brooks, por cierto) ye o suyo autor, y ya heba escrito la clasica Guia de supervivencia zombie. Todas dos han esdeveniu ya clasicos d'a literatura friki.

Lo libro ye escrito como una cronica feita en un mundo que ha sobreviviu a un apocalipsi zombie. Un entrevistador se va trobando con personas sinyaleras en ixa guerra. Dende medicos que tenioron contacto con os primers infectaus, dica os militars que coordinoron as enrestidas d'a humanidat ta acabar ganando la guerra. La obra preba d'estar global y, encara que se nota, y muito, que l'autor ye estadounidense, fa una envista de lo que pasó en tot lo mundo. Chapón, Corea d'o norte, Cuba, Sudafrica, ... mesmo una historia de submarinos rusos u d'a Estación espacial internacional i apareixen. De vez, una ripa de temas i son tractaus. O papel d'a prensa, as conseqüencias economicas y socials, la relichión, lo fanatismo, la psique humana, .... Brooks deixa muit pocos temas sin charrar-ne en un libro que preba d'abracar qualsiquier aspecto esmachinable adintro d'un apocalipsi zombie.

Un d'os rasgos d'orichinalidat d'ista novela ye precisament la suya premisa, que ye que lo mundo ha sobreviviu a l'apocalipsi zombie, con las estructuras d'estau intactas. Sí, ha cambiau bella muga, y las relacions economicas y politicas entre los diferents estaus son bien diferents, pero lo sistema basicament ha sobreviviu. En quasi toda la obra de tematica zombie, lo mundo dimpués d'o devantamiento d'os muertos, u d'o contachio masivo, se esboldrega de tot, y las relacions humanas esdevienen poco mas que tribals. No pas en iste libro, y creigo que ixo le da una envista mas realista (en la mida que ixo ye posible en una novela zombie) y, prou que mas orichinal.

No ye lo mio caso, pero talment se pueda fer una mica canso a qui no le faiga guaire goyo la literatura belica. Sobre tot en la parte final, fa mas ficancia en ixo que no en as vesants mas "socials" d'a humanidat somesa a situacions limites. Ixo, y que en o fundo no deixa d'estar una "americanada", son as dos pegas que le podría trobar a un libro que, sobre tot, ye entreteniu.